pang labing isang araw
srsly?! kailan pa ako nagkaroon ng sakit sa utak.
eh kasi naman yung pagkain ko may kasamang gamot sa utak.
tinapon ko kung saan ang gamot at kumain.
napaisip ako bigla..
bakit kailangan na twenty days ako dito....di ba pwedeng ngayon na?
siguro madami ang kakalabanin ko kapag ngayon ko ginawa?
nang matapos aking kumain..nag excercise muna ako bago.
magsanay..
*suntok*
*flying kick*
*sipa*
napatigil ako ng bumukas ang kulungan ko.
"wendy....."walanjo! akala ko katapusan ko na eh si jacob bakulaw lang pala.
"oh anong problema mo?" nakapamewang na tanong ko sa kanya.
"m-may chance na ba patawarin mo ko?"tanong niya.
ano ba naman yang tanong na yan.
"syempre hindi" nag stretch ako ng kamay.
he let out a big sigh.
ngumiti siya ng malungkot sa akin.
"kapag humingi ako ng pasensya sa ginawa ko. pwede mo ba ako bigyan ng second chance? "
tinignan ko siya mata sa mata.
ang sincere ng mata.
"tell me your not kidding?"
"im not joking wendy"
"go i will give you second chance"
napatalon siya at niyakap niya ako.
"thanks wendy"
napatawa nalang ako.
**
oooops!! wag kayong magalit sa akin naisip ko lang yan.
hehehe
