Yemyeşil bir parkta, yürüyüş yolunun hemen yanında bankta oturan bir çocuk var. Adını bilmiyorum kimin nesidir bilmiyorum.
Elimde kurabiyeler sana yaklaşıyorum. Gözlerin yine kapalı. Oturuyorum yanına, sana kurabiye uzatıyorum. Bana bakmıyorsun, gözlerini açmıyorsun.
Kahve saçlı çocuk, alsana. Yoksa kurabiye sevmiyor musun?
Uyuduğunu düşünüp hafifçe koluna dokunuyorum. Aniden yerinde sıçrayıp bana dönüyorsun. Elimdeki kurabiyeyi yere düşürüyorsun.
Yerimden kalkıp yemyeşil parktan ayrılıyorum.
Söyle kahve saçlı çocuk, sana yaklaşmamı istemiyor musun?
