Bloody Rogue || Yang Jeongin

4.bölüm

Vanessa: imdat tacizci var!

?:kes sesini güzellik, o sesin sana gerekli olucak !nlemen için

Vanessa: imdat kimse yokmu!
Harabelik alana yakın olduğumuzdan ses yankı yapıyordu. Bir ayak sesi daha gelmeye başlamıştı kim olduğunu göremiyordum tacizci benden 2-3 santim uzaklıktaydı. Bu yaşımda becerilmek için daha çok küçüğüm kahretsin.

Jeongin: pis ellerini çek o kızdan yoksa olacaklara katlanırsın bilader

?:sümüklü bir çocuktanmı korkucağı-
Tacizci sözünü bitirmeden jeongin adamın boynundan kesmişti. Adamın cesedini görünce korkuyordum.

Jeongin: sen okula gitmiyormuydun ne işin var

Vanessa: bugün gitmiyeceğim
Jeongin kıkırdıyarak konuşuyordu;

Jeongin: duvarda çok güzel duruyorsun gelip bende dayasammı?

Vanessa: hoşt, çapkın

Jeongin: gel seni evine götürüyüm

Vanessa: benim evimi biliyormusun ki

Jeongin: evet biliyorum
Jeonginin yanına gidince hemen bana sarılmıştı.

Jeongin: sana bi' şey olsa kendimi öldürürdüm

Vanessa: kanlı çapkın
Jeongin sırıtarak bana bakıyordu

Kısık sesle;
Vanessa: analar neler doğuruyor be

Jeongin: efendim?

Vanessa: yok bişey-
Eve gelmiştik ama arkama baktığımda jeongin yoktu. Tam bir kaçak...
Anneme bi'şey söylemeden odama gittim.

Y/M: bugün Martin'in yanına ziyarete gidelim ne hâlde bakarız

Vanessa: olur, hem ben evde sıkılırım

Y/M: gezecek yer arıyorsun sende

Vanessa: sen bir mafya görsen ödün bokuna karışır

Y/M: o mafyayı sana almak gerekiyor

Vanessa: jeonginimi-
Hemen susmuştum annem anlamamıştı ama ben n'olduğunu hâlâ çözememiştim. Neden böyle bir cevap verdi anlamıyorum mafyaları baştan beri sevmeyen annem seveceği tuttu. Ayrıca damadının mafya olmasını istiyor Martinden şüphe etmeye başladım yoksa... Olamaz ya o pısırık Martin'den bir bok olmaz o gereksiz işler müdürlüğü ben ne halt yesem oda aynı haltı yiyor. Aynalama diyelim biz ona...

Vanessa: ne zaman gideceğiz?

Y/M: termosta çay yapıp götürelim içi ısınır çocuğun

Vanessa: anne, Martin çay sevmiyor-

Y/M: Annesi içer biz içeriz tek Martin'mi var sanki?
Odama gidip üstümü değiştirdim. Rahat bişeyler giydikten sonra çıkıp bahçede biraz hava aldım. Ayağımın yanındaki taşlara eğlencesine vuruyordum. Annem evden çıkınca taksi çağırdım. 2 dakikaya burda olurdu. Araba gelince hemen bindik. Annem hangi hastahane olduğunu söylemişti buraya biraz uzak olduğu için 10 dakikada vardık. Araba çok hızlı ilerliyordu yavaş olsaydı eğer 20 dakikada anca varırdık...
Orda çalışanlara odanın yerini sorduk, asansöre binip yukarı çıktık. 12 numaralı odaydı.
Bulup kapıya tıklattım "gel" komutu gelince içeri girdik

Martin: siz mi geldiniz bende toparlanıyordum

Vanessa: annen nerde

Martin: galiba aşağıda benim çıkış kağıtlarını alıyor

Vanessa: toparlanmana yardım edeyim mi?

Martin: yok bitti zaten tşk

Y/M: ne konuşuyorsunuz kısaltmalı mısaltmalı ayıp değilmi aa sonra yanlış anlaşılıcak elaleme rezil olacağız.
Annem odadan çıkınca Martin ellerimi tutmuştu

Martin: Vanessa ben özür dilerim.

Vanessa: neden?