3 Kadeh

Yakamoz

"Aryaaa kalkasana kızım artık bugün çok işimiz var."
"Kalktım anne!"
Sabahları özellikle özel günlerde erken kalkmaktan nefret ediyordum.
Özel gün demişken doğru bugün doğum günümdü.
hoş geldin 18. yaşım
Ailenin tek çocuğu olduğum için küçüklüğümden beri annem her doğum günüme özen gösterir.
Yatakta boş boş 15 dakika halıya baktıktan sonra sonunda kalkabildim.
Dolabıma doğru yönelip yeşil hafif boyun dekolteli elbisemi aldım.
Hemen hazırlanıp merdivenlerden sanki biri ben kovalıyomuş gibi indim.
Ve evet annem tam karşımda duruyordu.
"Güzel seçim ama kolye olsa daha güzel olurmuş."
Evet annem böyle bi karışmadıkları kolyem kalmıştı o da oldu.
"Neyse hadi gel misafirimiz var."
Hiçbir şey deme gereği duymadım misafirlerin kim olduğunu tahmin ediyordum.
Rüzgar ayağa kalktı ve yanıma doğru geldi.
Onu hergün görmeme rağmen çok özlemiştim.
Nezaket amaçlı elimi öpüp yanıma geçti.
Rüzgar her zamanki gibi özenle hazırlanmıştı.
Saçları taranmış ve tam kraliyet ailesine yakışır bir şekilde giyinmişti.
Misafirlerimizi selamlayıp sandalyeye oturdum.
"Evet. Sevgili kızım da geldiğine göre kahvaltımızı başlaya biliriz. Buyrun."
Rüzgar çatalındaki poğaçağı bana uzatıp
"Babaannemin göbeğinden sonra böyle yumuşak bişey görmedim."
gülmemek için kendimi zor tuttum.
Lokma boğazımda kalırken Rüzgar elini ağzına kapatmış gülerek bana bakıyodu.
"Ah leydim iyi misin?"
Laura'nın sesini kulaklarımda işitirken dönüp Rüzgarın dizine vurdum.
"Yavaş olsana ve kızım dizimi kırdın."
Omuzlarını silktim ve 1 numaralı banane bakışını attım.
Annem bana "napıyosun" dermiş gibi bakıyodu önüme dönüp yemeğimle ilgilendim.
Kahvaltı fastı bittikten sonra Rüzgarla beraber bahçeye çıktık.
"Gel çimenlere oturalım seversin."
"Olurr." diyerek koşturdum.
Doğada kanun yoktu özgürdüm.
Midemde bi ağrı hissetmeye başladım.
Yüzüm şekilden şekile girmeye hazırlanıyodu.
Rüzgar bende bi sorun olduğunu anlamış gibi suratıma bakıyordu.
"İyi misin?"
Endişeli gözlerle suratımı inceliyodu.
"İyiyim iyiyim sadece biraz karnım ağrıdı."
Rüzgar suratımı incelemeye devam etti.
Üstümüzde birden siyah bir toz bulutu belirmeye başladı.
Yavaş yavaş yukarıya doğru başımı kaldırdım ve onu gördüm Kainatın İstenmeyen velihatı Ateş.
"Özlediniz mi beni?"
Rüzgar afallamış bir şekilde ayağa kalktı.
"Sen niye geldin buraya? Hangi yüzle."
"Öyle deme eski dostum çocukluğumuz az da olsa beraber geçti."
Rüzgar sinirden elini yavaş yavaş sıkmaya başladı.
Bu arada evet Ateş benim eski arkadasım aslında 1 yaşıma kadar ailelerimiz bir anda düşman kesilmiş.
Kimse o konu hakkında konuşmuyor.
Garip
"Seni mi özlicez?" diye araya atladım.
Alev kırmızısı gözlerini bana çevirdi.
Tek bakışı ile bütün kızları kendine aşık edebilirdi.
"Evet." diyerek fısıldadı.
Rüzgar bir anda elimden tuttu.
"Gidelim şurdan."
Bişey dememe izin vermeden yürümeye başladı.
Ve pof sadece toz bulutu kaldı geriye.
Kulaklarımda bir fısıltı dolaşmaya başladı

"İyiki doğdun benim Yakamoz'um.
Bu ışıltın hiçbir zaman son bulmasın
Yerle Göğü inleten rüzgar'ım senin
yanında son buldu."

Kalbimi bi an huzur doldurdu.
Kendimi Bedenimi saran bişey vardı sanki.
Rüzgar aval aval güldüğümü fark ettiğinde
"Sen yine ne hayal ediyorsun bakalım?"
Herşey kayboldu
"Hiiç. Sadece daha iyiyim ondan gülüyorum."
"Gülüşünü seviyorum hep gül :)"
ne bu şimdi?

                               •~•
"Kızım bak istediğimiz elbise yapılmış."
sizin istediğiniz...
"Deniyim anne."
Morun tüm renkleri şuan üstündeydi sanki.
Elbiseyi ben seçmemiş olsam bile güzeldi.
Altına sivri topuklu beyaz bir ayakkabı giydim.
"Nasıl oldum anne ?"
"Kızım Kuğu gibisin."
Tarihe kaydedin annem ilk defa itiraz etmedi.
"Gerçekten mi?"
"Evet çok sade ve şık." diyip sarılmaya başladı .
Bu işin altında bir iş var.

Annen şuan sadece samimi davranmaya çalışıyo ne zaman sana böyle içten sarıldı?

"Teşekkürler."
"Hadi misafirler gelmiştir."
Aşağı yavaş adımlarla inmeye başladık.
Müzik sesi kısıldı.
Herkesin gözü şuan bendeydi.
Rüzgar elini bana uzattı ve koluna girdim.
Aile dostumuz olduğu için ailem onla dans etmemizi istemişti.
Yavaş yavaş dans etmeye başladık.
"Çok güzel olmuşsun" diyerek kulağıma fısıldadı.
"Teşekkür ederim."
Şuan içim çok huzursuzdu.
Sanki bişey olucak.
İstenilmeyen bişey.
Müzik tekrar durdu.
Rüzgar önümde eğildi.
İŞTE ŞİMDİ SIÇTIK.
" Rüzgar sen napıyosun?"
Anlam veremedim.
"Kainatın en güzel prensesi, Biliyorum bugün pek uygun değil ama benimle evlenir misin?"
"BAM" "BAM" "BAM"
Işıklar teker teker patlamaya başladı.
Çığlık, Kargaşa
Ve kapı açıldı.
Alkışlayarak içeri girdi.
"Bravo Bravo çok duygusaldı."
Simsiyah karanlığın içinde parlayan yıldız gibiydi.

İçim tekrar o aynı huzurla doldu.

"Senin ne işin var burda." diyerek babam öne çıktı.
"Sadece partiye geldim."
"Oww rahatsız mı ettim?"
Ateş alaycı ses tonu ile babamı sinir etti.
"Hemen defolup gidiyosun bu partiyi de bozmuyosun anladın mı!?"
Rüzgarı ilk defa bu kadar sinirli görüyordum.
"Hoşgeldin." diyerek öne çıktım
Herkes bu tepkime şaşırmıştı.
Rüzgar bi an afallayıp kafasını bana doğru çevirdi.
"Hoşbulduk" Diyerek gülümsedi.
"Arya!"
"Baba lütfen bu benim partim istediğim kişiler gelebilir sizin izninize gerek yok artık."
"Aferim kızıma"
Ateş bana bakıp elini uzattı.
"Eski dostuz o kadar dans etmeyelim mi?"
Rüzgar elimi sıkıca tuttu.
"Hayır Hayır o benim nişanlım artık. Senle o iğrenç elini tutarak dans falan etmicek."
Ateş bu dediklerini ciddiye almadan güldü kahkahası bütün göğü bastırdı.
"Kız evet dedi mi? Ohh yazık."
Rüzgar bozulmuş bi tavırla bana baktı.
"Evet mi? Hayır mı?"
Ateş elini tekrar uzattı.
O an yapmak istediğimi yapatım.
"Hayır Rüzgar Hayır."
Kalabalık şok olmuş halde bana bakarken ailem sinirli ve öfkeli bir halde bakıyodu.
"Arya! Kabul etmek zorundasın."
Babam sesini yumuşatarak bana zorunda olduğumu söylüyodu bende dediğini yaptım.
Ateşin elini tutup bir anda dans etmeye başladık.
Etrafa ışık saçılıyodu bastığımız yerler hem yanıyo hemde yeşeriyodu.
Rüzgar elindeki yüzüğü fırlatıp aramıza girdi.
Ateş önümde eğilip
"Bu olmadı başka sefere sözün olsun artık."
Arkasını dönüp tam giderken elindeki gülü bana uzattı.
"İyiki doğdun Yakamoz'um.."