DÖNÜM NOKTASI (GAY)

3.7 (final)

Bölüm şarkısı:Olmazlara İnat.

-

Bilgisayar başında sitenin açılmasını beklerken bütün tırnaklarımı yemiştim.
Ozan elini omzuna koymuş şekilde öperek sakinleştirmeye çalışsa da olmuyordu..

"Ya niye açılmıyor bu site?!"

Ozan uyku sersemi şekilde gözlerini kısarak ekrana baktı, ardından avuç içleri ile gözlerini silip saçıma bir öpücük kondurdu.

"Yavrum sakin ol açılır bekle." diyerek omzuma sıvazladığı sırada site açılmıştı.
Titreyen ellerim ile TC kimlik numaramı ve şifremi girdim.

"Ozan sen bak ben kalp krizi geçiririm."

"Görkem saçmalama bas hadi bende öleceğim burada.Önce siteye sonra bana gireceksin çünkü." dediğinde şokla ona döndüm.

O onu ciddiye mi almıştı ya?

Bir kaç saniye yüzüne bakıp derin bir nefes aldım ve bakışlarımı ana sayfaya çevirdim.Korkulu bakışlar ile önümdeki tabloya baktığımda anında çığlık atarak sandalyeden ayağa kalktım.Ozan geriye doğru sendelemişti.

"Noluyor lan!"

"İSTANBUL ÜNİVERSİTESİNİ KAZANMIŞIM OZAN!" diyerek kollarımı Ozan'ın boynuna sardığımda o da aynı saniyede kollarını belime sarmıştı.

"Ciddi misin lan?" dediğinde hızlı hızlı kafamı sallayıp boynundan sıkıca öptüm ve geri çekildim.

"498 puan yapmışım Ozan!" diye bağırıp elimi saçlarıma geçirdiğimde Ozan'ın gülüşü yavaş yavaş yüzünden silinmişti.

Fakat şuan onu göremeyecek kadar mutluydum.Tekrar bilgisayarın başına oturarak sınava girenlerin yorumlarını okumak için Twitter'e girdim.

"Görkem sen şimdi bana mı gireceksin?" dediğinde kafamı sallayarak bir kaç şeye tıkladım.

Ozandan ses gelmeyince kafamı çevirip ona baktım.Aynanın karşısına geçmiş bir kendi kalçasına bir de benim vücuduma bakıyordu.

"Ay Ozan sen ciddi olamazsın? Niye taktın bunu bu kadar?"

"Gururum inciniyor susar mısın?" diyerek bakmaya devam ettiğinde kıkırdayarak kafamı iki yana salladım ve tekrar bilgisayara döndüm.

-

-

-

"Ozan nereye gideceğiz bu saatte?"

Mavi kot ceketimi üzerime geçirip kollarını düzeltirken Ozan da birine mesaj atarak telefonu cebine koymuştu.

"Dolaşacağız yavrum, hazır mısın sen?" dediğinde içimdeki beyaz tişörtü düzelterek kafamı salladım ve bakışlarımı Ozan'a çevirdim.Ben beyaz tişört ve siyah pantolon giyerken o siyah gömlek ve keten pantolon giymişti.

Tek sorun Ozan gömlek giymekten nefret ederdi.Demek ki bugün şık görünmek istemişti.Garipsiyen bakışlarımı ona gönderdiğimde o da son kez gömleğini düzelterek bana doğru yaklaştı ve boynumdan sıkıca öptü.

"Gidelim hadi."

Evden çıkıp arabaya doğru ilerken küçük küçük yağmur yağmaya başlamıştı.Bakışlarım Ozan'a döndüğünde havaya bakarak küçük bir küfür savurduğunu gördüm.Morali bozulmuş gibiydi.

15 dakikalık sessiz bir araba yolculuğundan sonra -Ozan'nın sürekli dışarı bakarak dizlerini titrettiği araba yolculuğu- Galata kulesi'nin önüne gelmiştik.Geç saatler olduğu için fotoğraf çekinen çiftler ve banklarda yatan bir kaç sarhoş insan dışında kimse yoktu.Etraf aşırı sessizdi.