Special Section Series : Paraluman (Book Four)

Dreizehn

『••✎••』Disclaimer: All publicly recognizable characters, settings, etc. are the property of their respective owners. The original characters and plot are the property of the author of this story. The author is in no way associated with the owners, creators, or producers of any previously copyrighted material. No copyright infringement is intended.
_________________________________________

James Matthew Garner's P.O.V.

Why would di say that!?

Nakakawala ng angas.

"So?"

He drawl out.

I know he's trying to make me say it now.

I huff knowing that even if he wont really ask me ill tell him now that he knows.

Ganito kasi yan.

Flashback.

Age 10 they wanted me to take my junior high in the city.

Pero ayoko, why would i when it means leaving my wabi...my bestfriend behind.

"Alis ka na papuntang maynila?" Tanong niya sakin, his big cute eyes looking at me in curiousity, isang hapon pagkagaling namin sa school.

Sumimangot ako kasi wala namang ibang may alam non kundi sila mi and di.

Did they tell him? I told them not to.

Agad akong umiling "hindi no! San mo naman napulot yan" nakasimangot kong sagot.

Umiling siya "aalis ka na" kumunot lalo ang noo ko kasi inulit niya lang ang sinabi niya.

Para bang di na siya nagtatanong sa pag ulit niya.

Natahimik ako. Hindi ko alam basta malungkot ako, ayoko umalis.

Iniwas ko ang mata ko sa kanya,naiinis ako sa kanya. Bakit ba kasi pinipilit niyang aalis ako di naman ako pumayag.

Napapitlag ako ng may malambot na bagay ang dumampi sa mukha ko.

Kamay pala ni wabi.

Anlapit niya.

Bat parang di ako makahinga? may sakit kaya ako?

Ang ganda pala ng mata niya... pati ng ngiti niya.

"Okay lang naman sabi, eh. Ang sabi ni ma'am janella babalik ka naman daw pag bakasyon, hmp basta wag mo ko pagpapalit magagalit talaga ako" he puff his cheeks while softly pinching both of my cheeks, at may gigil din sa pagkakasabi niya sa last words niya.

Ayoko pa din kaya pinilit kong di tumingin sa mata niya kahit gusto ko lagi yun tinitignan parang kakaiba kasi itsura.

"Hindi ako aalis" bulong ko na may inis.

Bumuntong hininga siya at di nalang sumagot,tinanggal niya sa mukha ko ang kamay niya at muling umayos ng upo sa tabi ko.

Gusto ko man umangal di ko ginawa, naiinis ako.

***

"JAMES MATTHEW GET IN THE FUCKING CAR YOUNG MAN" di shouted angrily as i struggle hard againts his hand.

"MARKUS" mi gasp out in surprise that di just shouted at me for the first time in my life.

"AYOKO NGA SABI UMALIS DI! IF KIRAN IS NOT GOING TO BE THERE WITH ME. I DON'T WANT TO GO!" I shouted back my voice getting higher in frustration, my eyes burning already.