"Hikayeye başlamadan önce oy vermeyi unutmayın"
İyi seyirler
Hayatım darma dağın. Daha doğrusu zaten öyleydi. Ama ben yeni fark ettim. Hayatı tutku ile yaşamayan insanların aklında hep soru işaretleri olur. Ama en önemli soru "Neden?!" olur. Hayat bize "Neden?" sorusunu cevaplamamızı öyretmedi. Bize kötü zamanılarda başkasını suçlamamızı öyretdi. Daha doğrusu biz öyle sanıyoruz.
Yalnızlız: İnsanlar yalnızlığı dertlerine ilaç sanıyorlar. Peki size bir soru " karanlıktan korkan kızı karanlıkta ağlatmak"ta mı derdlere ilaç?
Herkez bu soruyu farklı cevaplandıra bilir. Kimileri "Ben karanlıktan korkmam. Bu yüzden benim için sıkıntı yok" diyor. Burda konu senin karanlıktan korkup korkmaman değil. Konu Bazı insanların karanlıktan korkması. Sen hiç kendini başkasının, yardıma ihtiyacı olan birinin yerine koydun mu? Bence Hayır. Çünki neden dimi? Neden kendimizi 1 parça ekmeğe bile muhtaç olan insanların yerine koyalım ki? Ne olucak? Ne geçicek elimize? Hiç birşey dimi? Evet. Bende önceden böyle düşünürdüm. Ama zaman geçtikçe insanın yalnız yüzü, boyu değişmez. Fikirleri, ruh halleri ve duyguları değişir. İşte ben bunu öyrendim. Bu hayatda kadın olmak çok zor. Çünki günümüz öyle hale geldiki artık sokağa çıkamaz olduk. Çıktığımızda bile erkeklere başka gözle bakıyoruz. Yani kısaca hayata farklı gözle bakıyoruz. Şimdi o muhteşem soruyu soruyorum kendime. Neden? Çünki günümüzde her yerde kadınlara t@ciz hakkında olaylar çıkıyor. Ve bu gibi olaylar sokağa çıkan kadınların aklını kurcalar. Yanlarından erkek geçtiklerinde "Ya bu erkek bana birşey yapmak istiyorsa?" Ve ya " Ya bu erkek peşime takıldıysa?" gibi sorular gelir. Bence haklılarda. Tamam kabul ediyorum. Tüm erkekler aynı değil. Ama bu kelimeyi kullanarak erkekler hakkında düşüncelerimizi değiştiriyoruz. Bu da bizi uçuruma götürüyor.
~Saygılar
