Ne yazacağımı bilemedim başlayalım gitsin..
Evet yeni bir güne suratım ıslak bir şekilde uyandım.Abim ben uyanmayınca 1 bardak buzlu suyu kafamdan aşağı boşalttı.Kendine su doldurmaya üşeniyor daha lan.Kalkıp lavaboya girdim kurulandım.Okul formamı giydim.Üstümüzde beyaz lacoste altımız siyah olmak şartıyla eşofman pantolon vb.Üşengeç bir insan olmanın katkısıyla tabi ki eşofman giydim.Saçlarıma biraz şekil verdikten sonra.Çantamı alarak kapıya yöneldim. Ayakkabılarımı giyerken. Annem ve babam kapıda beni seyrediyorlardı biri paramı biri ise unuttuğum suyumu verdiler.
Abim gülerek arkadan bana nah çekmekle uğraşıyordu.Serviste yine biraz mide bulantısı geçirerek okula vardım.Bugün okul nöbetçisiydim. Normal şartlar altında olmayı sevmem ama iş başa düşmüştü küçük bir dedektiflik oyunu oynama kararı aldım umarım yüzümüze gözümüze bulaştırmayız.He bu arada kendimi tanıtmadım ben Lavinia Belgin 16 yaşında 11.sınıf öğrencisiyim.Zara'yla beraber sıraya geçtik daha okulun ilk aylarında olduğumuz için hergün aşağıda sıra oluyorduk.
İçeri girdiğimiz gibi orta kata yerleştim.Hem oradaki müdür yardımcılarıyla iyi anlaşıyorum hemde gizli planım için önem arz ediyordu.Zara 3.katta nöbetçiydi aslında farklı sınıflar da olsak da ufak bir anlaşma sonucu halletmiştik.
Ben 11 ve 12. sınıfların defterlerini dağıttım. Ve geldim son sınıfa 11/D'ye ve evet malum şahıs yine içeride değildi.Çocuğun sıfatını sadece 2 kere gördüm o da voleybol oynarken.Ama kararlıyım bugün ona dair bir şeyler bulacağım.
Hocaların istediklerini yapa yapa son derse geçtik.Yine sınıfın önüne geldim ne hikmetse o da kapının ardında saklanıyordu.Bana bakıp"Hocaya merdivenden kaydığımı ve ayağımı incittiğimi söyle."
"Bu işten benim çıkarım ne olucak."
"Ne istiyorsun?"
Hayır şu an gözlerine dalmayacağım.
"Adının ne olduğunu söyle."
"1536"
Aval avla suratına baktım.O da anlamadığımı fark edince.
"Adımı veremem ama okul numaram 1536 genel olarak böyle hitap ederler hadi sınıfa girelim şimdi."
Kapıyı çalıp içeri girdim.1536 kolumdan tutarak arkamdan girdi. Artık ona böyle diyeceğim.Hoca'ya bakarak hüzünlü bir ifadeyle."Hocam merdivenlerden yukarı çıkarken ayağı kaydı da.Sanırım ayağını incitti."
Hoca beni tanıdığı için bir şey demedi.1536''yi yerine kadar götürdüm.Bu hoca geç kalma konusunda çok hassas.Hoca'dan sınıf defterini istedim.Sonra da defteri alarak sınıfı terk ettim.
Artık sınıf defterini röntgenleme vakti ismi karalanmış ve sadece numarası var yarın müdür yardımcısına gidip sınıflarının listesini istesem verir mi acaba her neyse Zara'yı da çağırarak servise geçtim. Her şeyi anlattım."Bu da bir adımdır be gülüm."
Dediğinde istemsizce gülerek sarıldım.9.sınıftan beri tanışıyorduk çok uzun bir süre olmasa da birbirimize güvenimiz tamdı ha birde Aleda'yı unutmayalım kendileri şu anda Mersin'de evet şu an bu söyleceğimi ciddiye alın çünkü kuzeninin ebesi ölmüş.O da bahane ederek okuldan kaçma fırsatı buldu.
Herkes servise binince yolculuğumuz başladı serviste Demet Akalın'ın evli mutlu çocuklu şarkısını açan ergen 9'lar vardı.(9. Sınıflar üzerlerine alınmasın.)Eve girince bağırma sesleri geliyordu.Annem ve babam y ine günlük programlarını izliyorlardı
.Ardından sesler kesildi odaya gittiğim gibi rahat bir t-shirt ve eşofman geçirdim.Mutfağa gidip su içtim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
1536
Teen FictionBaskıcı kuralcı bir aile,bu yaşamdan sıkılmış bir kız. "Nöbetçi öğrenciyim şansıma sınıf defterinde sınıf listesi yok onunla ilgili bildiğim tek şey numarasının 1536 olduğu.." Her şeyin bir aşk hikayesi olduğunu düşünmeyin. "Bir an herşeyin düzeldiğ...