Fallen Petals {ON-GOING}

PROLOGUE

Names, characters, business, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

- first things first - ENGLISH IS NOT MY FIRST LANGUAGE SO EXPECT ME TO HAVE AN GRAMMATICAL ERROR.

- I'm not a professional in writing so don't judge me! ;)

- I'm still a minor so please don't expect me to write smút, there's only a kiss but it's not detailed!

Credits to the owner of this book cover
(Shan) - (I don't know his full name)

Ang istoryang ito ay puno ng imahinasyon lamang ng manunulat, ano mang bagay, lugar, tao, o pangalan ng tao ay hindi sinasadya kundi nag ka-taon lamang.

*****

“That's not fair!” Pilit kong pinag tatanggol ang kapatid ko sa harap ng guro nila.

Umiiyak ang kapatid ko habang hawak-hawak ang lapis na ginamit n'ya panak-sak sa kaklase n'ya na pikit s'yang binubully.

“She stabbed her classmate! That is not right! 'Yan ba ang tinuturo n'yo sa batang iyan?! Ano pa ba ang ineexpect ko sa pamilya n'yo?!”

Ang bawat salitang binibitawan n'ya ay nag bibigay ng udyok sa akin na sak-sakin din s'ya.

“Don't sympathize my family ma'am!” Ani ko. Napatingin ako sa bata na umiiyak ngayon dahil nag dudugo ang kan'yang braso.

Deserve.

That kid is trying to steal my sister's lunch box, he even called her 'poor with no father ' hindi manlang nila pinansin 'yon? That kid and his mom even underestimate my mom just because we're poor. At hindi manlang binawal ng guro 'yon dahil mayaman sila?

“Ate stop...”

Hindi ako nakinig sa kapatid ko at patuloy pa ring nakikipag argue sa guro.

“'Yang bata na 'yan!” Turo ko sa lalaki. “Sabihan n'yo 'yan! Ang kapal ng nanay n'ya na sabihan kaming walang pera at pulubi! Isa ka pa! Guro ka pa man din! Pero wala ka manlang ka respe-respeto! Fuck all of your money!”

Sigaw ko bago umalis ro'n na tumutulo ang luha. Hindi ko inaasahan na mamaliitin din pala kami ng isang guro. Mas lalo akong na awa sa pamilya ko pati sa mga kapatid ko. Pano na lang kung mawala ako? May sakit pa si mama.

I realized how hard life is. Kailangan mo talaga kumayod para sa gusto mo. Kung ipinanganak kang mayaman, ma swerte ka. Kung pinanganak kang walang pera, kawawa ka.

You have to sacrifice everything just so you can fulfill your dreams for your siblings as well as yourself. Kahit na hindi ako matulog para lang may ma kain ang mga kapatid ko at para lang makapag aral sila gagawin ko. Nag t-trabaho ako bilang call center, kahit papa-ano ay malaki ang kinikita ko ro'n at sakto lang ito sa mga gamot ni mama, pagkain, at pag aaral namin ng mga kapatid namin.

We don't have a father, and we don't need a father for us to live as siblings. I can revive them alone, I don't need the help of someone like him. He abandoned us when Vanessa was born and when he found out that mom had leukemia. He said that he can't feed us because we are just a burden in his life, ilang araw hindi kumain si mama no'n dahilan kaya lumala ang sakit n'ya that's why i hate him so much.