𝐋𝐮𝐬𝐭 𝟒 𝐋𝐢𝐟𝐞 ~ 𝐑𝐞𝐠𝐮𝐥𝐮𝐬 𝐁𝐥𝐚𝐜𝐤

I

Sirius'un Kaçışı

Aşağı kattan gelen kavga seslerini duymamak için piyanomun başındaydım. Bastığım her nota ile seslerin kesilmesini umuyordum. Aksi gibi daha da bağırıyorlardı.

Bu sefer kavgalarının konusu ne bilmiyorum. Merak ettiğim de söylenemez. Sirius her hareketinde ailemizi küçük düşürüyor. Bu yüzden bütün sorumlulukları benim üstlenmem gerekiyor.

Merdivenlerde adım sesleri duyduğumda piyanomun başından kalktım. Kapıya doğru ilerledim ama aynı zamanda kapıyı açmaya da korkuyordum. Karşımda göreceğim sahne beni korkutuyordu.

Sanki biri benim korkumu hissetmiş gibi kapı yavaşça açıldı. Karşımda gözleri ağlamaktan kızarmış abimi görmeyi beklemiyordum. Elinde valizini gördüğüm an anladım. Kaçıcaktı.

Benim de gözlerimin dolmaya başladığını fark ettiğimde avuçlarımı sıktım.

"Reg."

Sesi çatallamıştı. Gözlerimi kaçırmaya çalıştım. Eğer ona biraz daha bakarsam biliyordum kendimi tutamayacağımı.

"Reg benimle gel."

Gelmeyi ne kadar istediğimi tahmin edemezdi. Buradan kaçmayı, özgür olmayı ne kadar istediğimi kimse tahmin edemezdi.

Ama benim sorumluluklarım var, gururlandırmam gereken bir ailem var!

"Regulus, lütfen gel. Seni bu şeytan yuvasında bırakmak istemiyorum."

Ona kaşlarım çatılı bir şekilde baktım.

"Şeytan yuvası dediğin yer senin evin!"

Dolu gözlerindeki hayal kırıklığını görebiliyordum. Gelmeyeceğimi anladığında bir daha arkasına bakmadan ilerledi. Dış kapıya ulaştığında annemin çığlıklarını duyuyordum. Daha sonra kapının sertçe kapanışını duydum.

İşte o an gözyaşlarımı daha fazla tutamayacağımı fark ettim. 'Gitti.' diye düşündüm. 'Gitti.' Hıçkırıklarımın duyulmaması için elimle ağzımı kapattım. Bacaklarım beni taşımayacakmış gibi hissettiriyordu. 'Gitti ve bir daha geri dönmeyecek.'

Bunu fark ettiğimde omuzlarımı dikleştirdim. Akan gözyaşlarımı silip ailemin yanına doğru adımladım.

Sirius gitti ve ailenin bütün onuru artık benim omuzlarımdaydı. Buna göre davranmalıydım. En azından etrafta kimse yokken...

Annem ile babamın yanına indiğimde bana doğru döndüler. Babam sinirini kontrol etmeye çalışıyor gibi görünüyordu. Arkasını döndü ve odadan çıktı. Annem de onun çıkışıyla aklına bir şey gelmiş gibi aile ağacımızın olduğu koridora doğru ilerledi.

Ne yapacağını anladığımda boğazımda bir yumru oluştu. Annemin bağırışları ile yaptığı büyü sesi karışmıştı.

"İğrenç! KANIBOZUK!"

Birkaç saniye annemin oradan çıkmasını bekledim. O orada bu kadar sinirliyken yanına gidemezdim.

Annemin gittiğini anladığımda adımlarımı o koridora yönelttim. Yavaş adımlarla aile ağacımızın olduğu koridora geldiğimde bu sefer kendime engel olmadım. Gözyaşlarım daha önce olmadığı kadar hızlı akıyordu.