Love and Madness (USLS Series #1)

PROLOGUE: Hera

"Hera!" rinig kong sigaw ng aking kaibigan habang naglalakad ako sa hallway.

Hindi ko man lang ito magawang lingonin dahl sa dala kong sandamakmak ng libro. Kanina pa ako pabalik balik sa bookstore ng school naming upang bumili ng kakailanganin ko. Narinig ko muli itong sumigaw at mas binilisan ko pa ang paglakad ko.

Hindi naman sa ayaw ko siyang makasama o makaharap kundi masyado siyang maingay at nagmamadali ako. Pag kasabay ko siya ay masyado akong bumabagal dahil hindi niya talaga ako tatantanan hanggat hindi siya natatapos sa kwento niya.

"Ohhh! Ito na ang utos mo!" inilapag ko ang white folder sa mesa ng isa pa naming kaibigan.

"Sobrang tamad mo! Ibibili mo na lang ang sarili mo ng folder para may paglagyan ka nang mga papeles na isu-submmit mo mamaya ang tamad mo pa." saad ko.

Mabilis akong umupo sa tabi niya at pinunasan ang pawis ko. Maya maya pa ay tumabi na si Aia at nagsimula ng mag-ingay. Panay tango lang ang iginawad ko sa kanya habang si Jenelle ay intirisado sa kwento ni Aia. Ayos yon, pareho naman silang maingay dalawa kesa ako dito ang iniisturbo nila.

"Talaga ba? Iyon nga ang narinig ko, nagpalaglag daw kasi nahihiya siya" rinig kong saad ni Jenelle

"'Yon na nga ih! Gagawa gawa tas hindi naman pala kaya." saad ni Aia

Nangunot ang noo ko dahil sa pinaguusapan nila. Nitong mga nakaraang linggo ay usap-usapan nga iyon sa buong school pero hindi ko naman alam kung sino.

"Rinig ko din naman kasi babaero ang lalaki, siguro na stress ang babae kaya nalaglagg...hindi ko nga lang alam, baka talaga sinadya."

"Engineering daw yung lalaki tas ang babae nursing." nakisali na ang iba naming ka-klase sa usapan nila.

Kahit ayaw ko man na ganon, na pinaguusapan ang ibang tao ay umusog din ako para marinig ang pinag-uusapan nila. Kasi naging sikat talaga ang usaping iyon.

"Ibig sabihin matalino ang bababe? Diba 95% ang average dapat para makapasok sa nursing. Tapos ang lalaki matalino din, rinig ko." Ani Aia.

"Talaga? Eh bakit ang bobo mag desisyon?" tanong ng isang ka-klase naming."

Umirap na lamang ako, wala pa naming kasiguradohan iyon at walang tao na bobo, mapusok siguro, oo.

"Tumigil na nga kayo! Mga psychology students pa naman kayo, dapat kayo ang unang umunawa niyan." saad ko habang nagt-type sa laptop ko.

"Noble." pasaring nila.

I chuckled secretly. Psychie.

"Reyna lang." I replied.

Bumalik sila sa kanya kanyang upoan ng pumasok ang Professors namin para sa first subject namin ngayong araw. Doon lang tumahimik ang lahat at nagseryuso. We're on our second year college now ang I'm not really close to all of them, I just can't. Hindi ko kaya ang humor nila at madalas silang lumalabas, maingay, at mas lalo nang trip talaga nila pakialamanan ang buhay ng ibang tao.

I really think that we have to act based on our course, psychology ang kurso namin at dapat kami ang unang umunawa at pag-aralan ang behavior ng isang tao. We reflects ourselves on our course and we should act as a real Psychologist.

"Ano nga ang susunod nating klase?" tanong ni Andrew na ka-klase namin habang hinihilot sintido niya.

"U-self." saad ko. "Hindi ko nga alam kung ano ang isasagot ko don, wala naman akong naiintindihan sa sarili ko, parang lumabas naman na sinungaling ako don."

Lumapit si Aia sa akin at inakbayan ako. "Hindi masama mag sinungaling minsan mas lalo na kung para sa uno." she winked at binitawan ako.

"True!!!" Sigaw ng ibang tropa...nila.