The day I hate this world

chapter 1

Maren's POV

Napatigil ako sa pagsayaw nang may naramdaman akong humawak sa bewang ko nilingon ko ito at akmang sasampalin siya sa ginawa niyang paghawak sakin. Pero ilang segundo nakataas parin akin kamay at hindi kayang sampalin ang gwapong mukha ng lalaki ng hawak sa bewang ko, dahan-dahan kong nilagay dalawang braso ko sa leeg niya at pinagdikit katawan ko sakanya.

Blonde ang kanyang buhok na sobrang bumagay sakanya dagdag pa na medyo may pagkamessy hair, ang kanyang mata naman ay hazel brown idagdag pa kanyang mahahabang pilik mata at nunal sa ibabang mata niya, pa v-shape jawline, matangos yung ilong at mapupulang labi rawr.

Hanggang sa naramdaman ko na lang na nilapit niya mukha sa tenga ko. napakagat labi nalang ako at hinayaan nalang siya.

"What is your name miss beautiful?" He asked while making me dance slowly even though the music was a rock song. 

Nandito ako ngayon sa bar nagkayayaan kasi ng mga kasama ko sa balerina na mag bar saglit kaya pumayag na din ako, tutal wala naman si lolo sa mansyon kaya ang lakas ng loob ko umuwi ng madaling araw mamaya. Hindi ko na alam kung nasan na mga kasama ko baka nga nag si uwian na sila at naiwan ako mag isa dito pero wala akong pake, susulitin ko ito hanggang malasing ako at walang nang maalala.

"Maren, baby." I said charmingly and pulled away from him. I was about to walk when he grabbed my wrist. I looked at him and asked why. "Why, baby?" Tumaas isa kong kilay dahil tawa lang ang sinagot niya sakin. baliw pala kasayawan ko, tumatawa ng walang dahilan.

"Wanna shot?" Tanong niya. tumungo ako at sabay na kami papunta sa counter para kumuha ng iinumin.

"Volca." Sabi ko at bahagyan sinuklay yung buhok ko gamit daliri bago ko tignan ang bartender na nakatulala lang sakin. "What? shall we just stare at it all night?" Iritable ko tanong. yumuko siya at humingi ng sorry sa ginawa niyang pagtitig sakin.

"Tssk!" Nilingon naman ng bartender yung lalaking kasama ko na kanina pa tumatawa.

"Whiskey."Natatawa niyan sabi. nang makaalis na yung barista ay hinarap niya ako. "Ang sungit mo naman." Inirapan ko nalang siya. "Sungit nga." bulong niya pero rinig ko naman.

 "Hindi mo ba tatanungin pangalan ko?" Nilingon ko siya at ibubuka ko nasa bibig ko nang may nag vibrate sa channel kong bag naka patong sa hita ko ng nailabas ko cellphone ko at tinignan sino tumawag ay kinabahan ako.

Yaya marshing...

Kapag tatawag kasi ito ay hindi na maganda nangyayari sa mansyon kaya kaylangan ko na umuwi bago pa ako maabutan ni lolo o kaya mga tauhan niya. Nilingon ko siya at hinalikan sa pisngi para magpaalam na, nagulat siya sa paghalik ko at agad umiwas ng tingin sakin.

"I need to go home." Hindi ko na hinintay sagot niya at tumalikod na ako. Nang pagkalabas ko ay sinagot ko na yung tawag niya.

"Ma'am, kaylangan nyo na pong umuwi, pauwi na daw si ser." Kinakabahan sabi ni yaya marshing. napataas kilay kong tinignan oras sa relo at napasipa nalang ako sa inis.

1:23 am psh bakit madaling araw pa siya umuwi.

"Okay." Mahinahon kong sabi sabay baba ng tawag.

Nang makita ko na ferrari ko ay padabog akong pumasok at inis kong binato yung mamahalin kong channel.

"GRRRR!" bwisit talagang buhay to! Kaylangan ko na umuwi agad. kapag naabutan nila ako sa labas ay grounded ako ng isang buwan at ayoko na mangyari ulit yung sakin, parang ako kinulong sa sarili kong pamamahay at hindi ka lalabas sa loob ng isang buwan, dadalaw lang ang teacher sa mansion para bigyan ako ng lesson at quizs.

"Ma'am umakyat na po kayo sa taas." Hindi ko siya pinansin at tumakbo na paitaas. Inuna kong ginawa ay binura lahat ng makeup sa mukha at magpalit ng damit na pangtulog sabay punta sa study table.