Drug and Nasty || ChangChan (DÜZENLENİYOR)

drugs

Jisung panikle Chan'ın yanına çökmüş onu ayıltmaya çalışırken aynı zamanda panikle seslendi "Felix, hemen ambulansı ara!"

"Arıyorum hemen" Felix ambulası arayıp olayı bildirirken ikisi de arkadaşları için endişeliydi.

"Hay ne sikim diye tekrar bulaştın ki şu illete!"

"Bir şey olmuş belli, Changbinle kavga etmiş olabilirler mi? Changbin onun tekrar uyuşturucuya başlamasına izin vermezdi."

"Olabilir..."

"Neyse, ayıldığında hastanede sorucaz artık."

"Evet, umarım haplarla kendine o kadar zarar da vermemiştir. Ne kadar içtiğini de bilmiyoruz."

"Bir gün ölüp gidicek diye korkuyorum..."

"Ben de..." Jisung derin bir iç çekti. Bir süre sonraysa ambulans gelmiş, iki genç de arkadaşlarının ambulansa kaldırılmasını izlemişlerdi.

Flash Back Chan

Bavulumu toparlar toparlamaz evden hızla çıkıp sinirimi atmak için sahile gitmiştim. Kendimi kumlara atıp sakinleşmeye çalıştım fakat her saniye artan sinirimle acil durumlar için sakladığım hapları bavuldan çıkarıp avuçladığım gibi yutmuştum. Diğer yandan da bunların yetmeyeceğini düşündüğümden sigara çıkarıp içmeye başladım. Sigaramın dumanını dudaklarımın arasından soğuk havaya üflerken de pişmanlığımdan dolayı deli gibi ağlıyordum, bununla beraber uyuşturucu almak için artan isteğim daha da çoğalmıştı. En sonunda daha fazlası için ayaklandığım ansa hareketlerim gördüğüm karanlıkla son bulmuştu...

Flash Back End

Chan açar açmaz dolan gözleriyle etrafa bakınmıştı "Changbin?"

Felix ve Jisung endişeyle arkadaşlarının uyanmasını beklerken uyandığını gördüklerinde Felix ona sarılmak için hemen öne atılmıştı "Chan sonunda uyandın! İyi misin??"

Başını olumsuz şekilde iki yana salladı "Hayır"

Jisung sordu "Noldu? Neden bu kadar fazla uyuşturucu aldın Chan? Bırakmıştın"

Chan'ın gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı "Ayrıldık..."

"Ne? Neden?"

"Juyeonla olan mesajlarımı gördü, sonra da kavga ettiğimizde ayrılıp beni evden kovdu işte"

"Bu yüzden mi o kadar uyuşturucu aldın?"

Chan gözlerini kaçırarak cevapladı "Evet..."

Felix bu olanlar yüzünden sinirlenmişti "Bunun için değer mi sence? Şu an hastanedeyiz chan, kendine bunu yapma. Tekrar eski günlere dönmek mi istiyosun? Bağımlı olduğun zamanlara."

"Hayır"

"O zaman bi daha kendine böyle bi şey yapma tamam mı?" Felix ona kocaman sarılmıştı

"Ama canım çok yanıyo, ancak böyle diniyo acısı" geri sarıldı Felix'e.

"Acını başka şeylerle azaltmaya çalış, zararsız şeylerle. Yeni hobiler edinebilirsin şu anki hobilerine yoğunlaşabilirsin, beraber de bi şeyler yapabiliriz. Üstelik sen Juyeon'u da sevdiğini söylemiyo muydun, ona daha fazla vakit ayırmış olursun böyle"

"Haklısın..."  Kısa süren sessizlikten sonra Chan bir iç çekti "Ya ben nerde kalıcam hiç bilmiyorum ckalacak evim de yok artık"

Dediğiyle beraber Jisung hemen atladı "Nasıl yok, bende kal"

"Teşekkür ederim"

"Teşekkür etmene gerek yok"

"Ne zaman çıkıcakmışım burdan söylediler mi?"