Uyarı: Bu bölümde +18 sahneler yer almaktadır, rahatsız olacaklar okumasın!
{°°°}
~𝘞𝘏𝘈𝘛𝘚𝘈𝘗𝘗: 𝑆𝑡𝑟𝑎𝑦 𝐾𝑖𝑑𝑠
Jisung: Günaydın. (9.19)
Felix: Vay canına, yeni uyandın demek Jisung. Ama neden buraya yazıyorsun, yanımıza gelsene. (9.21)
Minho: Gruptaki herkes Han'dan daha zeki olduğu için o kadar mutluyum ki Felix, neredeyse ağlayacağım. (9.21)
Jisung: Sırası değil Minho, Bangchan ve Changbin çok tatsız, yüzyüze konuşabilecek durumda değiller, buraya yazsınlar istiyorum en azından. (9.22)
Jeongin: Bu kadar mı çekindin Jisung? ㅋㅋㅋㅋ! (9.24)
Seungmin: Çekinmekte hakkı var, sabah erkenden çıkmışlar. Geldiklerinde yüzleri hiç iç açıcı değildi. (9.24)
Changbin: Okuyoruz çocuklar, haklısınız şuan yüzyüze konuşacak durumda değiliz. Ama merak etmeyin. Öfkemizi sizden çıkaracak da değiliz. Gelebilirsiniz. (9.27)
Felix: Okuyoruz dediğine göre Bangchanla odadasın, iyi hissettiğinizde gelin, browni yaptık. (9.27)
Yazarın gözünden:
Stray Kids ilk kez Bangchan ve Changbin ile yüzyüze konuşmama konusunda bu kadar ısrarcıydı. Çünkü aynı ortamda bulunmalarına rağmen dertlerini odadan odaya mesajla iletecekleri kadar kötüydü durum. İyiki hâlâ bu öfkenin nedenini bilmiyorlar, browni ile kendilerini avutmaya çalışıyorlardı.
<°°°>
"Ne düşünüyorsun Changbin?"
"Bilmiyorum Chris, siktirip bir dağın tepesine gitmek ve orada çığlık atmak istiyorum!"
"Nasıl anladı aklım almıyor!"
"Onu şöyle düzelteyim, 2 yıl sonra nasıl anladı aklım almıyor!"
"Aman Tanrım.. O kadar komik ki."
Yazarın gözünden:
Bangchan başını Changbin'in omzuna yaslayıp gözlerini kapadı. Bütün saçmalıkları unutmak istiyordu. Sadece basit bir şey istiyordu. Dinlenmek.
Changbin bütün sinirini bir kenera bırakıp içtenlikle gülümsedi. Burnuna gelen huzur verici şampuan kokusu yüreğini yumuşacık yapıyordu.
<°°°>
"Chris, nefes almak istiyorum başını omzumdan çeker misin?"
Chris bir kahkaha patlattı.
"Elbette."
Yatağa uzandı, gerindi. Bunu fırsat bilen Changbin başını Chris'in göğüslerine yaslayıp gözlerini kapadı. Christopher muzip muzip güldü.
"Ne o? Senin de mi uykun var?"
"Uyku? Hayır. Kokunu seviyorum."
Tişörtünü yavaşça yukarı çekti.
"Dokunmayı seviyorum."
O "utangaç" Chris konu erkek arkadaşı olunca kendini tarihin beyaz sayfalarına gömüyordu. Omzunda yatan sevgilisinin karnında tıpkı onun gibi parmaklarını gezdirmeye başladı.
"Yakında bunları stay de görecek, değil mi Çaylak?"
"Çaylak demek. Neyseki her konuda değil, sadece vücut geliştirme konusunda."
"Anlamadım?"
Changbin sevgilisine bir şeyleri anlatma konusunda acele etti. Başını kaldırdı, dudaklarına art arda öpücükler kondurmaya başladı. Chris bunu uzun bir öpüşmeye çevirmek istedi. Amacına kısa sürede ulaştı. Birbirilerini JYP'nin sabah söylediklerinin inadına daha da çok öpüyorlardı. Bu uzun öpüşme sonrası bakıştılar, alaycı alaycı güldüler. Hemen ardından doğruldular ve soluğu sokak çocuklarının yanında aldılar. Ama ikisinin kokusunun sindiği tişörtleri değiştirmeyi unutmadılar elbette.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YΛИĪMDΛ ҠΛĿ
Fanfiction"Nasılsa insanlar en çok âşk dendiğinde afallar. Çünkü bu duygu zor bir duygudur. Karşındakinin anladığı kadardır. Ve ben senin gözlerine bakınca sadece şunu anlıyorum, sen benim nefesimsin..."
