ᴍᴇᴅʏᴀ ɪʟᴇ ᴏᴋᴜᴍᴀɴıᴢ ᴛᴇʀᴄıʜ ᴇᴅɪʟɪʀ.
"𝑩𝒂𝒌 𝒃𝒖 𝒃𝒐̈𝒚𝒍𝒆 𝒈𝒊𝒕𝒎𝒆𝒛,𝒔𝒆𝒏𝒊 𝒌𝒂𝒄̧ 𝒌𝒆𝒓𝒆 𝒖𝒚𝒂𝒓𝒎𝒂𝒎 𝒈𝒆𝒓𝒆𝒌𝒆𝒄𝒆𝒌 𝑨𝒍𝒊𝒏𝒂?𝒀𝒆𝒕𝒎𝒆𝒅𝒊 𝒎𝒊 𝒃𝒆𝒏 𝒔𝒂𝒏𝒂 𝒏𝒂𝒔ı𝒍 𝒈𝒖̈𝒗𝒆𝒏𝒆𝒄𝒆𝒈𝒊𝒎?𝑩𝒖 𝒚𝒂𝒑𝒕ı𝒌𝒍𝒂𝒓ı𝒏 𝒌𝒂𝒃𝒖𝒍 𝒆𝒅𝒊𝒍𝒆𝒎𝒆𝒛 𝒉𝒂𝒏ı𝒎𝒆𝒇𝒆𝒏𝒅𝒊 𝒐𝒌𝒖𝒍𝒅𝒂𝒏 𝒔𝒆𝒏𝒊 𝒂𝒍𝒂𝒄𝒂𝒈ı𝒎 𝒗𝒆 𝒆𝒗𝒅𝒆𝒏 𝒅ı𝒔𝒂𝒓ı 𝒅𝒂 𝒄ı𝒌𝒎𝒂𝒚𝒂𝒄𝒂𝒌𝒔ı𝒏 𝒂𝒏𝒍𝒂𝒔ı𝒍𝒅ı 𝒎ı?"
"𝙰𝚋𝚕𝚊𝚌ı𝚖 𝚌̧𝚘𝚔 𝚘̈𝚣𝚞̈𝚛 𝚍𝚒𝚕𝚒𝚢𝚘𝚛𝚞𝚖 𝚜𝚘̈𝚣 𝚟𝚎𝚛𝚒𝚢𝚘𝚛𝚞𝚖 𝚋𝚒𝚛 𝚍𝚊𝚑𝚊 𝚘𝚕𝚖𝚊𝚢𝚊𝚌𝚊𝚔 𝚢𝚎𝚝𝚎𝚛 𝚔𝚒 𝚋𝚎𝚗𝚒 𝚘𝚔𝚞𝚕𝚍𝚊 𝚊𝚕𝚖𝚊!𝚈𝚊𝚕𝚟𝚊𝚛ı𝚛ı𝚖 𝚜𝚊𝚗𝚊 𝚗𝚘𝚕𝚞𝚛."
"𝑩𝒖 𝒌𝒂𝒄ı𝒏𝒄ı 𝒂𝒎𝒂 𝑨𝒍𝒊𝒏𝒂 𝒈𝒖̈𝒗𝒆𝒏𝒎𝒊𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎 𝒔𝒂𝒏𝒂 𝒃𝒊𝒕𝒕𝒊 𝒃𝒖𝒓𝒂𝒚𝒂 𝒌𝒂𝒅𝒂𝒓 𝒂𝒓𝒕ı𝒌.𝑻𝒆𝒍𝒆𝒇𝒐𝒏𝒖𝒏𝒂 𝒅𝒂 𝒆𝒍 𝒌𝒐𝒚𝒂𝒄𝒂𝒈ı𝒎.İ𝒔𝒕𝒆𝒓𝒔𝒆𝒏 𝒆𝒗𝒅𝒆𝒏 𝒈𝒊𝒅𝒆𝒃𝒊𝒍𝒊𝒓𝒔𝒊𝒏 𝒌𝒂𝒑ı 𝒂𝒄ı𝒌 𝒂𝒎𝒂 𝒃𝒊𝒓 𝒅𝒂𝒉𝒂 𝒔𝒂𝒌ı𝒏 𝒈𝒆𝒍𝒎𝒆 𝒕𝒂𝒎𝒂𝒎 𝒎ı?"
𝐒̧𝐢𝐦𝐝𝐢 𝐧𝐫 𝐲𝐚𝐩𝐚𝐜𝐚𝐤𝐭ı?𝐄𝐯𝐝𝐫 𝐦𝐢 𝐤𝐚𝐥𝐚𝐜𝐚𝐤𝐭ı 𝐲𝐨𝐤𝐬𝐚 𝐞𝐯𝐢 𝐭𝐞𝐫𝐤 𝐞𝐝𝐢𝐩 𝐠𝐢𝐝𝐞𝐜𝐜𝐞𝐤 𝐦𝐢𝐲𝐝𝐢?𝐎 𝐛𝐮𝐧𝐥𝐚𝐫ı 𝐝𝐮𝐬̧𝐮̈𝐧𝐮̈𝐫𝐤𝐞𝐧 𝐚𝐛𝐥𝐚𝐬ı 𝐜̧𝐨𝐤𝐭𝐚𝐧 𝐨𝐝𝐚𝐬ı𝐧𝐝𝐚𝐧 𝐜ı𝐤𝐦ı𝐬̧𝐭ı.
22.06
Genç kız yatagından kalkıp geniş cantasını yatagının üstüne koyduktan sonra dolabına yönelip ihtiyacını karsılayabilecegi kadar kıyafet koymaya basladı. Dolabının alt kısmındaki kasanın şifresini girip içindeki 10.000 tl'yi alıp el çamtasına koydu.
Üstüne ince bir hırka gecirip ayakkabılarını giydikten sonra alabildigi kadar esyasını alıp teket teker camdan assagi atmaya basladı tabi bunu yaparken dikkatli olmalıydı cunku aile bireyleri suan uyuyordu.
Tüm esyalar bittikten sonra yatagının üstünde duran telefonunu alıp o da atladı ve etrafı kolaçan edip kimseyi göremeyince çıkış kapısına doğru yol aldı.
23.06
Sonunda bomboş bir sokaǧa gelmişti tam önünde küçük bir park vardı fakat orada kalamazdı. Çevreyi daha dikkatli inceleyince terk edilmiş bir bina görünce birkaç gün için orda kalmayı planlamıştı.
Binanın en son katına çıktıgında ilerlemeye başladı ve bir anda tam önünde bir gölge beliriverdi....
ᴠᴇᴇ sᴏɴɴɴ
228ᴋᴇʟɪᴍᴇ
