Opstap met Cinemates

5. De Afspraak

Na het eten ging ik me snel klaar maken. Ik stormde naar boven om kleren aan te doen, want ik zat al de hele ochtend in mijn pyjama. Ik deed een beetje make-up op zoals altijd. Deze keer nam ik extra veel tijd om me op te maken, omdat ik geen zin had om me te haasten. Ik was net klaar toen mijn vader me riep om naar beneden te komen en in de auto te stappen om te vertrekken. Ik wist niet hoe snel ik onder moest zijn en viel daarom bijna van de trap. Gelukkig kon ik de leuning nog net op tijd vast grijpen en deed alsof er niks aan de hand was. Ik ging snel in de auto zitten en zei de hele rit niks. Mijn ouders zeide soms iets, alleen dat kon ik niet zo goed verstaan. Met mijn gedachten was ik alleen maar bij het gesprek. Toen we aankwamen stonden Anouk en haar ouders ons als op te wachten. Samen liepen we allebei super zenuwachtig naar binnen en zeiden we niks tegen elkaar. Pas toen we in de wachtkamer zaten konden we het niet laten om te praten over wat we wel niet allemaal konden doen als we met Cinemates op vakantie gingen. De deur ging open.
Peter: 'Kom maar binnen. Anne en Anouk jullie mogen mee, maar jullie kunnen hier ook wachten.'
Anouk en ik: 'Wij wachten hier wel even.'
Peter: 'Is goed. We hopen op het beste. *knipoog*'
En hij sloot de deur achter zich. Hij knipoogde dus ze zouden wel weten wat ze vertellen aan onze ouders.
Anouk: 'Ik hou dit niet meer vol Anne. Het liefst wil ik nu die kamer binnen rennen en vragen en?'
Ik: 'Ik dan niet. Haha. Anouk ze weten wat ze doen dus doe maar rustig. Ze zijn pro weet je nog.'
Anouk: 'Ja allemaal pro's bij elkaar. Als onze ouders ons laten gaan dan zijn we ALLEMAAL pro's.'
Ik: 'Ja, het lukt Peter en Kelvin en dan zijn we allemaal pro!'
Anouk: 'Volgens mij zijn ze klaar ik hoor mensen opstaan. Ooohhh.'
Ik: 'Zo snel! Dan zal het of helemaal fout zijn. Of ze waren al een beetje overtuigd en dit was de doorslag.'
Anouk: 'Ik hoop het tweede.'
Ik: 'Jaaa. Ik ook!'

*De deur gaat open*

Peter: 'Okee. Dat is dan geregeld. *knipoog* Dan bellen we jullie nog wel een keer voor de datums te prikken van de vakantie die er binnekort dan aankomt.'
Ik: 'OMG!! YES YES YES YES!! *in de lucht springen met Anouk* Mogen we echt?'
Anouk: 'Is dit echt waar?'
Papa: 'Ja alles is geregeld jullie mogen mee op vakantie.'
Kelvin: 'Anne we appen jou de dagen door dat we vertrekken en weer aankomen. Dat moet je dan even doorgeven aan Anouk en dan aan jullie ouders.'
Ik kon het niet laten om Peter en Kelvin te omhelzen en viel ze dus om de nek. Ze knuffelde terug dus ze zullen het wel niet erg gevonden hebben.
Ik: 'OMG! Ja dat is dan geregeld. Ik kan nu al niet wachten echt heel erg bedankt.'
Anouk: 'Jaa. Echt heel erg bedankt. Stuur ook maar naar Anne wat we allemaal mee moeten nemen dan krijg ik dat wel binnen.'
Anouk en ik keken elkaar aan en we konden onze tranen van blijdschap niet inhouden.
Kelvin: 'Fijn dat jullie het leuk vinden, maar jullie moeten daar wel naar school en 'werken'.'
Anouk en ik: 'Dat vinden we niet erg.'
Ik: 'Dat overleven we wel.'
Peter: 'Nou okee. Dan is tot nu toe alles geregeld en dan hoor jij nog van ons Anne. Tot de volgende keer allemaal.'
Iedereen tegen Peter en Kelvin: 'Tot de volgende keer.'
Anouk en ik hadden afgesproken om de avond bij mij te gaan logeren dus Anouk ging met ons mee naar huis. In de auto werden papa en mama helemaal gek van ons. Nu gingen we alleen maar meer dingen plannen die we op onze werk/school/vakantie ding gingen doen. We waren moe toen we thuis kwamen van alle dingen die we die middag hadden meegemaakt. Dus toen we thuis kwamen vielen we meteen in slaap.