SAM’S POV
TOOOT TOOOOT TOOOOOT
Ayan na naman si Mr. Alarm Clock. Nang bubulabog na naman. HAHA. Maaga akong nag alarm ngayon. Kasi nga dba ngaun yung pagpapakilala sa school as a new officer of SOC.
Inhale..Exhale.. kaya ko to.
Nag ayos na ako at kumain.
Baby you lig-----
Di ko na pinatapos ang ring tone ko at sinagot ko na agad
[BFF! Are you ready to face the world?]
Hahaha. Baliw. Yes I think so. Ano pa iniintay mo, tera na pasok na tayo
[ay bff actually kaya ako napatawag kasi hindi ako sasabay sayo. Eh sinundo ako ni Troy. Hindi ka ba susunduin ni Renzo]
Hindi e. sabi ko mauuna akong pumasok sa kanya. Sige pasok nalang ako
[sige sorry ha. Ingat ka!]
Ok lang no. ingat ka din. Byeee!
At inendcall ko naman.
Talaga yung babaeng yun nagkalove life lang kinalimutan na kaagad ako. Hmp!
SCHOOL
Pag pasok ko ng gate, kinakabahan ako. May something na hindi ko mapaliwanag. Parang may sumusunod sakin tapos ang sama sama ng tingin. Killer look kungbaga.
Inikot ko ang paningin ko, pero wala naming nakatingin sa akin.
Alam kong may something o may hindi magandang nangyayari. Ganto kasi ako e, pag kinabahan ako ng ganito alam kong may hindi magandang mangyayari. Pero ano naman kaya yun? Dahil kaya sa pagpapakilala mamaya? Pero hindi. Iba talaga tong kaba na to.
“HOYY!”
“Ay palaka! Ano ba Renzo, pwede wag kang mang gulat kainis naman”
“sorry na, kasi ikaw parang ang lalim ng iniisip mo”
“oo nga e”
“wag kang mag alala andito na ako, wag mo na akong isipin”
“alam mo ang kapal ng muka mo. Hindi ikaw ang iniisip ko”
“eh sino? Si raden?!” at nag pout sya
“tse! Ewan ko sayo. May nafeefeel lang kasi ako na hindi maganda”
“ano naman yun?”
“hindi ko alam. Pakiramdam ko may hindi magandang mang yayari”
“wag ka ngang nega. Bka dahil lang sa mamaya yan. Wag kang mag alala. Andito lang ako sa tabi mo”
“hindi e. basta kakaiba sya”
“Wag mo ng isipin yan, teka. Ready ka na ba sa speech mo?”
“yes!”
“sample nga”
“ayoko nga dapat surprise :P teka, nakita mo ba sina Elay?”
“ah oo. Andun na sila sa auditorium”
“tera punta na tayo dun”
Habang nag lalakad kami at papalapit ng papalapit sa auditorium. Lalong lumalakas ang kaba ko. Ano ba talagang meron.
“oh bat namumutla ka dyan?”
“kasi kinakabahan talaga ako Renzo”
“wag kang kabahan ok? Tignan mo lang ako mamaya pag nasa stage ka na”
BINABASA MO ANG
THE WORD LOVE
Teen Fictionwhat if, mainlove ka, mainlove ka sa taong nagpakita ng totoong pagmamamahal, ng pag aalaga sayo? yung pakiramdam na naniwala ka at hinayaan mo ang sarili mong mafall sakanya. tapos malalaman mo na wala palang katotohanan lahat kasi nagumpisa lang a...
