Fall In Love |Yeonbin|

-12-

Ne yapmıştım ben? Her şeyi berbat ettim.
Kapı açıldığı zaman Yeji, Chaewon ve Seungmin'i gördüm. Soobin'de onları görmesiyle kalkıp gitmişti. Yanıma elinde buzla koşarak gelen Chaewon'a baktım.

"Neden ağlıyorsun? Çok mu acıyor?"
Gözümden akan yaşları fark etmemiştim.
Diğer ikilide çoktan yanıma gelmişti.
Bana sarılan Yeji ile daha çok ağlamaya başladım.

Bir süre sonra geri çekilen Yeji ile dudaklarımı araladım.
"Rapor alıp eve gidebilir miyim?"
"Sorup geleyim mi?"
"Git Seungmin ya da bende geleyim."
Chaewon ve Seungmin kapıdan çıktı.
"Anlatmak istersen buradayım Jun."
"Yeji..."
"Hmm."
"Ben sadece eve gitmek istiyorum."
"Peki Jun."

Diğer ikisinin gelmesini beklerken ne ben ne Yeji konuştu.
Sonunda geldikleri zaman hızlıca yanıma geldiler.
"Aldık izin Yeonjun."
"Teşekkür ederim.
"Beom nerde?"
Diye sormamla Yeji cevapladı.
"O bugün gelmedi okula."
Anladığımı belirten mırıltılar çıkardım.
"O zaman gidelim."
"Hep birlikte mi?"
"Evet."
"Nasıl?"
"Boşver."

Ayağım daha iyi olmuştu. Yani en azından şişliği inmişti.
Abimi arayıp bizi almasını söyledim.

Bahçedeki bankta otururken korna sesi ile abimin geldiğini anladım.
Abim arabadan inip yanımıza geldi.
"İyi misin Yeonjun?"
"Evet. İyiyim hyung."
"Gel."

Hepimiz arabaya bindiğimizde eve doğru sürmeye başladık.
"Başka bir şey mi oldu Jun."
"Hayır abi."
"Peki sen öyle diyorsan."

Eve gelince biz odaya çıktık. Abim ise doktor çağıracağını söyledi.

"Ne oldu Yeonjun?"
Chaewon'un sorusuyla tekrar gözlerim doldu.
"Ben... Soobin'i öptüm."
"O ne yaptı?"
"Siz gelince gitti işte."
"Belki şoka girmiştir. Hemen kötü düşünme bebiş."
"Peki. Bu arada Ye Won ile ayrılmış."
"Gerçekten mi?"
"Beomgyu gelecek mi ?"
"Arayayım."
Seungmin Beomgyu'yu aradı.
"Geliyor."

Mutfaktan abimin seslenmesiyle Yeji oraya gitmişti.

-Yeji ve Taehyung-

"Ne olmuş Yeji?"
"Yeonjun'un söylemesi daha iyi olur Sunbae."
"Eğer söylersen bir çözüm getirebilirim Yeji. Ona sorduğumda beni geçiştirdi."

Derin bir nefes verdi Yeji.
" Yeonjun bir süredir Soobin'den hoşlanıyor.
"Bugün Yeonjun onu öpmüş. Soobin de şokla kalkıp gitmiş. Bizde bu kadarını biliyoruz şu an."
"Teşekkürler Yeji."
"Sunbae lütfen Jun'a söyleme."
"Merak etme söylemem."

Tepside olan atıştırmalıklarla içeri geçtiler.

-Yeonjun-

Çocuklar gittikten sonra abim yanıma geldi.
"Anlatmayacağına emin misin?"
Sesimi çıkarmadan oturmaya devam ettiğimde tekrar konuştu.
"Hadi ama Jun. Seni tanıyorum. Soobin işe ilgili bir şey mi oldu?"
"O kadar belli mi?"
"Hmhm."

Hareketlenerek ona döndüğümde tüm odağını bana vererek yüzüme baktı.
Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım.
"Bir süredir Soobin'den hoşlanıyorum. Ve bugün yapmam gereken bir şey yaptım."
Bana "ne?" dercesine bakarken tekrar konuştum.
"Onu öptüm."
Tepkisiz...
Bana yaklaşıp büyük bir kucaklama verdi.

İyiki varsın abi.
"Peki sorun yok o zaman. Hem böylece hislerini göstermiş oldun. Sakın onu kaybederim diye düşünme çünkü Soobin öyle biri değil."
"Sen nerden-"
"Biricik sevgilim sayesinde."
Cümlesinin ardından sırıtmıştı.
Bu haline gülmüştüm.

Teşekkür ederim abi.
Her zaman yanımda olduğun için.

Selam
Merak etmeyin araları düzelecek
Okullar açıldı.
Nasıl hissediyorsunuz?
Umarım hoşunuza gitmiştir
Sağlıkla kalın!!!!
Bye~~