Yabancı

57 3 0
                                    

Ben Bursa'da bir club işletmecisiyim ve her club işletmecisi kadar talihli bir insan değilim. Mekan borçlarım nedeni ile bir tefeciden borç almak zorunda kalmıştım ve ne yazık ki işlerim beklediğim kadar güzel gitmemişti. Haliyle tefeciye olan borçlarımı ödemediğim için sürekli tehditler alıyordum. Tabiki bir kaç defada bu adamlardan onların yöntemiyle uyarılar almıştım. Ve artık bittiğini düşünüp kendimi içkiye vermiştim. Bana olacaklar umrumda bile değildi. Eşim ve kızıma birşey olmasından çok korkuyordum. Onların bu olanlarda hiçbir suçu yoktu sonuçta. Bir Salı gecesi saat 3 gibi işten çıktım eve gitmek için arabaya doğru ilerliyordum. Omzumdan bir el ve duyduğum sesle irkildim. Lanet olsun. Tefecinin adamlarıydı bunlar iki kişilerdi. Birisi uzun boylu iri kirli sakallı diğeri ise aynı şekilde ama eli yüzü daha düzgündü. Beni siyah bir arabaya binmem için zorladılar yapıcak hiç birşeyim olmadığı için kabul etmiştim. Gözlerimi bir bez parçasıyla bağladıktan sonra arabayla hareket etmiştik ve gerçekten artık sona yaklaştığımı hissediyordum. Aklımdaki tek şey benden sonra ailemin durumuduydu. Onlara ne olacak ? Eşim güçlü bir kadındı. Ama ya kızım... O babasız mı büyüyecekti ? Bunlarında ötesinde benim ölümümle herşey bitecek miydi yoksa ailemede bulaşacak mıydı bu iğrenç adamlar ? Aklımdaki bu düşüncelerle devam ederken birden arabanın durduğunu hissettim sanırım fren yapmıştık yanımdaki adamlardan birisi küfür ederek dışarı çıkmıştı. Tartışma sesleri giderek şiddetleniyordu. Ne oluyor diye geçirirken içimden iki el silah sesi duydum. Ortalıkta bir sessizlik hakim olmuştu. Neler olup bittiğini anlamaya çalışıyordum. Ellerimle gözlerim bağlı olduğu için hiçbir şey yapamıyordum. Ayak seslerinden birinin bana yaklaştığını hissediyor ve dua ediyordum. Her şey bitmiş miydi ? Yani buraya kadar mıydı ? Ayak sesleri gittikçe yaklaşmıştı ve ensemde birinin sıcak nefesi ile irkilmiştim kanım donmuştu sanki o an nefesime hakim olamıyordum. Kalbim sanki beni deli edercesine beynime kan pompalıyordu. Korkunun soğuk yüzünün bütün vücuduma yayıldığını hissedebiliyordum. Nefesimi zorla da olsa toplayıp kısık bir sesle kim var orada diyebildim. Bu sessizlik beni deli ediyordu. Duyduğum nefes sesleri sanki boğazımı sıkıyor beni boğuyordu ve bir ses bütün sessizliği dağıtmıştı. Kadere inanır mısın ? Zorda olsa yutkunarak evet dedim. Gözlerindeki bezin arandığını hissettim. O kadar bağlı kalmıştım ki gözlerimi açtığımda her yeri bulanık görüyordum. Karşımda birisi duruyordu ama net göremediğim için yüzünü seçemiyordum. Daha sonra ellerimi çözdü görüntü dahada netleşiyordu ve karşımda 20' li yaşlarda siyah deri ceket giymiş saçları gece karası bir genç duruyordu. Ellerim kurtulduktan sonra ellerimi gözlerime götürüp ovaladım ve gence tekrar baktım. Gözleri o kadar siyahtı ki sanki dolunayda ki yakut tüm karanlığa inat ışık saçıyordu. İçimi ürperti veren çok soğuk bir suratı vardı. Biraz gözlerimi ovalayıp arkasına baktığımda beni buraya getiren adamların asfalt üzerindeki cansız bedenlerini gördüm. Her ikisi de alnından vurulmuştu ama nasıl olabilirdi. Her ikisi de profesyonel adamlardı bellerindeki silahlara bakılırsa karşılık bile verememişlerdi. İçimdeki duygunun her hangi bir ifadesi yoktu. Öylece dona kalmıştım sadece teşekkür edebildim. O eliyle bana değil ona teşekkür et bugün ölmemeni isteyen oydu dedi ve arkasını dönerek karanlıkta kayboldu. Bense olayların şokunda oturduğum yerde kala kalmıştım. Ama polis gelecekti ve ben bu durumu açıklayamazdım. Olduğum yerden toplanıp olay yerinden uzaklaşmıştım. Eve döndüm eşim ve kızım uyuyordu. Bende eşimin yanına yatıp olanların etkisini üstümden atmaya çalışıyordum. Fakat ne o surat ne de gözler gözümün önünden gitmiyordu. Yaklaşık 1 ay boyunca yaşadıklarımın etkisinden kurtulamamıştım. Aileme de bunu yansıtmamak için elimden geleni yapsam da eşimden saklamak mümkün olmadığı için olan biten her şeyi ona da anlatmıştım. Başlarda biraz korksa da güçlü bir kişiliğe sahip olduğu için bana en büyük desteği gösterip unutmam ve hayatıma devam etmem için elimden gelen her şeyi yaptı. Aradan bir yıl kadar geçti. Ne kadar o gözleri ve suratı aklımdan çıkarıp atamasam da artık eşiminde yardımıyla normal hayatıma döndüm. İşlerimde düzeldi. Tefeciler o günden sonra beni hiç rahatsız etmedi. Kızım liseye geçti ve şimdi işlerimde bana yardımcı oluyor. Artık hayatımdaki her şey normale dönmüştü. Mutlu bir hayat yaşıyordum. Yaz ayı gelmiş ve okullar tatil olmuştu. Ben her ne kadar kızımı burada görmek istemesem de o inatla iş yerime geliyor ve bana yardımcı olmak istiyordu. Bende eşim burda olduğu için izin veriyordum. Merve diye bir garson kız vardı. Onunla araları iyi olduğu için onunla beraber çalışıyorlardı. Fazla geç vakite kalmadan tabiki. Yaz geldiği için işlerim daha da yoğun olmaya başlamıştı. Bu nedenle eleman almak için gazeteye ilan vermiştim. Bir garson ve bir barmen ise alıcaktım. Bu işlerde garson bulmak kolaydır ama işini doğru düzgün yapabilen barmen bulmak hayli zordur onun için Mete diye biri gelmişti garson olarak onu işe almıştım. Ama aradan 2 hafta geçmesine rağmen doğru düzgün barmen bulamamıştım. Onun için tekrar gazeteye ilan vermiştim ve bu 3. ilan verişimdi. 2 gün sonra odamda oturuyor ve gelen giden evraklarını kontrol ediyordum. Kapı çaldı gel dedikten sonra içeriye Merve girdi. Ahmet Bey barmen iş ilanı için birisi sizinle görüşmek istiyor dedi. Bende tamam buradaysa gelsin dedim. Eşim geldi ne oldu Ahmet dedi. Bende barmenlik için birisi görüşmeye gelmiş Merve'de onu haber vermeye gelmiş dedim. Heee öylemi? Bu son olur inşallah dedi güldü yanıma geldi. Neredeymiş peki şimdi dedi. Merve lafa girdi Yeşim Hanım kendi barda bekliyor müsaitseniz çağırayım. Tabi hemen çağır bakalım inşallah bu son olur bir barmen bulamadık diye söylendi. Bende gülerek hep senin yüzünden diyerek espiri yaptım. Ona biraz güldük Merve çıktı çağırmaya gitti. Biz eşimle beraber dosyaları kontrol etmeye başlamıştık ve kapı çalındı eşim girin dedi ve ben dosyadan gözlerimi kaldırdığımda nefesim tutulmuş ve kalbim durmuştu adeta gördüğüm görüntü karşında şok olmuştum. İçimden bu olamaz bu bir rüya diyordum. O gözler bu yüz ifadesi eşim ne oldu dediğinde ben sadece bu o diyebildim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 19, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gece MavisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin