Taehyung uyuyakalmıştı, sabah olduğunda alarm sesiyle kalktı. İşe gitmek istemiyordu, evden dışarı adımını atmak dahi istemiyordu ancak gitmezse sorunlar çığ gibi yığılacaktı bu yüzden zorla da olsa yerinden kalktı. Koltukta uyuduğu için her yeri ağrıyordu. Üzerini değiştirip evden ayrıldı.
'acaba jisoo geceyi nerede geçirdi?' diye düşünmeden edemedi.
Ancak bu sorunun cevabını şuanlık öğrenmesi imkansızdı, homurdanarak arabayı kullandı, iş yerine gelince arabayı park edip şirkete girdi. İş arkadaşları taehyungun ruh halinden fark etmişti bir şeylerin olduğunu ancak kimse sormaya cesaret edemedi.
Taehyung bütün işlerini bitirip çıkış saatinde şirketten ayrıldı. Eve gitmek istemiyordu, yazlığa gitmek istedi. Arabayı yazlığına sürdü. Sabaha karşı yazlığa ulaşmıştı. Tüm gece araba sürmüştü,
Anahtarı kapının deliğine soktu döndürdü ve kapıyı açıp içeri girdi.
Girdiğinde salondaki tüm süslemeleri görmesiyle yüreğinde bir sızı hissetti.
'ne kadar da aptalmışım..' diye düşünmeden edemedi Taehyung.
Kendisini bu kadar çok seven eşini nasıl da anlayamamıştı.
Mutfağa gitti, buzdolabını açtı. Kocaman bir past vardı. Çikolatalıydı. Bu Taehyungun favorisiydi. Jisoo pek çikolata sevmesede her zaman taehyung ile birlikte yerdi. Sevgi buydu, sevdiğin için her şeyi yapabilmekti. Buzdolabını kapattı.
Salona geri gitti koltuğa oturdu. Duvardaki asılı olan fotoğraflarına baktı, jisoo fotoğraf çekmeyi çok severdi, taehyungun birçok fotoğrafını çekip albümde saklıyordu. Jisoo o footgrafları çıkarttırıp duvarlara asmış, etrafı taehyungun fotoğraflarıyla süslenmişti.
Taehyung, fotograflarına baktı uzunca. Hepsinin farklı bir anısı vardı. O anlara tekrar dönmek için tüm mal varlığını verebilirdi.
Taehyungun içi umutla dolmuştu, bir umut..bir umut jisooya kendisini affettirmeyi deneyecekti.
Hemen evi kitleyip arabasına bindi ve Jisoonun annesinin evine olan yola sürdü.
akşam 18.04 idi, Taehyung kapıyı çaldı. Başı çatlıyordu, yol yorgunluğu vardı üzerinde. Yolda hafif bir şeyler atıştırmıştı ancak karnı doymamıştı. Kapıyı jisoonun annesi açtı.
"Hoşgeldin oğlum, içeri gir."
"Hoşbuldum anne.." Taehyung ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi, salona girdiğinde televizyona boş boş bakan jisooyu görünce gülümsedi, jisoo taehyungu görünce kaşlarını çattı.
"Ne işin var burada?"
Taehyung ellerini arkasına almış, ne söyleyeceğini bilmiyordu. "Ben..seninle konuşmak için geldim. Evimize gidelim Jisoo."
"Orası artık benim evim değil. İstemiyorum seninle gitmeyi, sende geri dön."
Taehyung jisoonun yanına oturdu, jisoo yüzünü başka yöne çevirdi. "Lütfen bebeğim, anlasana..aptalın tekiyim.. seni dinlemeden saçmaladım ama sana olan sevgim hep aynı kaldı. Benim tek değerlim sensin."
"Ohm.." jisoonun babası varlığını belli etmek için sahteden birkaç kez öksürdü.
Taehyung olduğu yerden kalkıp jisoonun babasının önünde eğilip, "iyi akşamlar babacığım, aniden geldiğim için üzgünüm."
"Özüre gerek yok ama al şu karını da git. Birbirinizi dinleyin. Anlaşıldı mı?"
"Baba!" Jisoo oturduğu yerden kalktı ve odayı terk etti.
"Tamam babacığım, tekrardan iyi akşamlar." Dedi ve taehyungda jisoonun peşinden gitti.
"Jisoo~!"
"Dinlemiyor musun beni, jisoo!"
Jisoo odasının kapısını kapattı.
"Aç şu kapıyı jisoo, konuşalım."
Jisoo kapısını açtığında üzerini giyindigini fark etti, "evime gidiyorum, madem orası benim evim o zaman sadece benim. Sen kendine kalacak başka yer bul."
"Beni sokak kedisi gibi kapının önüne mi koyacaksın karıcığım.." Taehyung yavru köpek bakışları attı jisooya.
Jisoo bakışlarını taehyungdan çekip başka yere yöneltti. "Kendine kalacak başka yer bul."
"Senin olmadığın hiçbir yerde kalamam ki ben."
"Canımı sıkmadan önce düşünmeliydin onu." Dedi dudaklarını kemirirken jisoo.
"Beni affedene kadar kölen olmayı kabul ediyorum jisoo. Lütfen beni terk etme. Yeter ki yanında kalayım."
"Öyle mi Taehyung bey?" Jisoo tek kaşını kaldırıp gülümsedi.
"Evet, evet!"
"Öyleyse eve götür beni, evde düşünürüm sonrasını."
"Hay hay!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
