Ελπίδα 🌺🌿

Γλυκιά ανατροπή

Ιούλιος, 2022

Το βλέμμα της ήταν καρφωμένο στην πόρτα. Ανά λίγα δεύτερα, που για εκείνη φάνταζαν ώρες, ξεκολλούσε τη ματιά της από εκεί και κοιτούσε το μικρό ρολόι στα αριστερά. Δύο λεπτά ακόμα.

Καθόταν στο πάτωμα της κρεβατοκάμαρας και περίμενε. Στο μυαλό της έτρεχαν χιλιάδες σκέψεις αλλά αν της ζητούσε κανείς να του πει τι σκέφτεται, δεν θα μπορούσε να απαντήσει.

Δεν τολμούσε να κοιτάξει δεξιά. Αστείο δεν είναι? Ολόκληρο το μέλλον κάποιου να εξαρτάται από μια γραμμή? Από εκεί που ζεις αμέριμνος, χωρίς ανησυχίες, ξαφνικά με μια αδιαθεσία και λίγες ζαλάδες να χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.

Ένιωθε ότι κάτι πήγαινε λάθος. Τις αισθανόταν τις αλλαγές πάνω της. Και όμως δεν τολμούσε να επιτρέψει στους συλλογισμούς της να την παρασύρουν.

Ήξερε τι θα έδειχνε αυτό το τεστ. Το ήξερε πολύ καλά, αλλά δεν μπορούσε να μην φοβάται. Οποιαδήποτε άλλη θα χαιρόταν. Είχε βρει επιτέλους, μετά από τόσα χρόνια, τον άνθρωπο της. Μπορούσαν ξανά να κάνουν όνειρα για την κοινή τους ζωή, για μια οικογένεια.

Προσπαθούσε να το σκεφτεί λογικά, όπως συνήθιζε. Δεν μπορούσε όμως να απομακρύνει τους φόβους και τις έγνοιες της. Ο Μαθιός της πάντα την βοηθούσε σε αυτό. Αν ήταν μαζί της τώρα, θα την έπαιρνε αγκαλιά και θα της φιλούσε τα μαλλιά. Θα της έλεγε πως είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχει, και ότι όσο είναι δίπλα της δεν έχει να φοβάται τίποτα.

Όμως δεν ήταν μαζί της εκείνη τη στιγμή. Αυτό μάλιστα είχε σχεδιάσει η ίδια, να λείπει για δουλειές ώστε εκείνη να μπορεί να διαχειριστεί τα αποτελέσματα μόνη της. Θα του το έλεγε φυσικά, πως θα μπορούσε να κρατήσει κάτι τέτοιο για τον εαυτό της, αλλά έπρεπε πρώτα να μάθει εκείνη.

Έβγαλε κάθε σκέψη από τον μυαλό της και κοίταξε το ρολόι. Είχαν περάσει τα δύο λεπτά. Πήρε μια βαθιά ανάσα και έσφιξε τα μάτια της. Ίσως τελικά έπρεπε να ήταν και ο Μαθιός εδώ γιατί μόνη της δεν μπορούσε να διαχειριστεί τέτοια πίεση.

Έπιασε το τεστ στα χέρια της και άνοιξε τα μάτια. Θετικό. Ήταν έγκυος. Μπορεί βαθιά μέσα της να το ήξερε αλλά μόλις είδε τις δύο γραμμές δεν μπορούσε να το πιστέψει. Έμεινε να κοιτάει αυτές τις γραμμές για πάνω από 5 λεπτά, μέχρι που ένιωσε τα πρώτα δάκρυα να κυλάνε στα μάγουλα της, να φτάνουν δειλά δειλά μέχρι το σαγόνι της και να πέφτουν στο φόρεμά της.