2.bölüm "Geçmiş"

240 91 635
                                    

2.bölüm: "Geçmiş"

Düzenlemede. / Betimeler arttılacaktır.

Selam arkadaşlarım!Nasılsınız!Umarım iyisinizdirr 💗 Bölüme geçelim hadi. Bu bölüm biraz kısa olacak idare edin artikk💓. Birazda hüzünlü diyelim çünkü geçmişi okuyoruz. Geçmiş zamalrda Zehra'nın doğum gününden. Çok fazla spoiler vemeyelim de bölüme geçelim. Sizi çok seviyormusumm💕💞💖💘💓💕

Şarkı: Firuze.

"Gitmekle gidilmiyor ki. Gitmekle gitmiş olamazsın. Gönlün kalır, aklın kalır, anıların kalır."

Selammm! Bugün yeni bölümle karşınızdayım. Umarım okurken keyif alırsınız, katilin kim olduğunu bulmaya çalışırsınızz💘

"Anneme ilk ben sarılacağım, baba."

Başlıyoruz.

Yenilikler sever misin?

Melis iyi değildi ve olamazdı. Annesi ölmüşdü. Artık hiçbir şey onu mutlu edemezdi. Sadece annesi ile istediğim hayalleri gerçekleştirirken mutlu ola bilirdi. Biri gider ama ondan bize kalan kelimeler,hayalleri kalır. Sadece insan geriye kalanlarla yaşar.

Ama kalan hatıralar da yetmez, hayat çok garip. Bazen bir önceki gün plan yaparsın yarın için. Bir alışveriş, alış veriş sonu gezi. Fakat olaylar çok değişir. Bir kaza olur 5 dakikada her şey biter. Başlamadan bütün planlar biter. İşte o zaman da planları düşünürüz. Gelecek planlarımızı. Zehra da kazanın olduğu ilk anda kızını, Melisini düşündü. Zehrasız yapar mıydı ki? Zehrasız bu hayata katlana bilir miydi?

En yakın dostunu bir arabada bırakıp gider miydi?

Bazen inslar psikologa gitmek ister ama herkes kendi psikolojisinin psikologu. Sadece kendinizi, bu olayları anlamaya çalışmalısınız. Bu bir sondu evet, annesinin ölümü onun hikayesinin sonu. Ama onun hayatım hâlâ devam ediyordu. Geriye sadece Zehradan kalan anılar vardı.

Her gün duyduğu sesi artık duyamayacaktı, her gün onunla beraber geçilen günler artık geçemeyecekti. İnsan sevdiğinden ayrılmak istemez, fakat kadar onları ayırırdı. Kadar insanların ne istediklerine bakmazdı. Korkunun ecele faydası yoktu.

Bir kamyon onların sonu olmuştu.

En son hatırladığı şey acıdan inlediği dakikalardı. Acılı sahneyeartık dayanamamıştı. Annesi en son onu arabada yardım için bağırdığında bırakmıştı. Yardıma ihtiyacı olduğunda hep yanında olan kişi, onun da yardıma ihtiyacı vardı. Son nefesini arabanın bir köşesinde vermişti. Yardım bekleyememişti bile, Zehranın kimsenin yardımına ihtiyacı olmamıştı. Bedeni bu acılara dayanamamış gözleri sakince kapanmıştı. Avazı çıkana kadar bağırmak istediği yerde, sessizliğe büründü. Ebediyyen sessizlik.....

YIL 2012...

30 eylül

"Anne! Neredesin? Bütün odaları gezdim ama seni bulamadım."

Melis küçük bedeni ile merdivenleri inerken bağırarak annesine sesleniyordu. Bugün annesinin doğum günüydü ve babası ile beraber annesine süpriz yapmışlardı. Amaçları Zehra'yı yukarı kattaki odaya getirmekti. Bu odayı süslemiş, çilekli pasta almışlardı. Planlarını ise dün gece uygulamıştılar. Saatin 00.00 olmasına dakikalar kala Murat, Melisden Zehrayı çağırmasını istemişti. Melis ise bu saatte annesi için uyumamıştı.

Kafesteki Hayaller/Oyun Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin