Remembrance /Ryomen Sukuna

istek

  Kadın binanın çatısına oturdu ve tüm şehri karanlığa boğan geceye baktı. Daha sonra yanına oturan adama döndü.

-Nasıl oldun?

-Dünden daha iyi.

  Kadın ile adamın gün boyunca konuştuğu tek diyalog bundan ibaretti. Adam kadının gözlerinin içine bakmaktan çekiniyordu. Kadın ayağa kalktı ve adama baktı.

-Hoşça kal.

-Özür dilerim.

  Aynı anda söyledikleri cümleler karşısında birbirlerine baktılar. Adam kadının uzun zaman sonra gözlerine bakabildi. Kadın da adamın pişmanlığını gözlerinden okuyabildi.

  Kadın asla yapmaması gereken bir şey yaptı ve adama yaklaştı. Daha sonra yanına tekrardan oturdu ve sarıldı. Adamı tüm dünyadan uzak tutmaya çalışırmışçasına sarıldı. Sakladı.