Nazende Sevgilim 💫 [TaeKook]

Nazende Sevgilim, End

" O psikoloji ile fazla bile dayandı."

"Saçmalama istersen, cidden bunu iyi bir şey olarak mı görüyorsun? "

"Normalde hayır demek isterdim fakat, evet. Çünkü daha fazla acı çekmesindense, bu daha iyi bir şey."

"Cidden, bazen seni hiç anlamıyorum. Neyse ne gidelim bi bakalım, neler dönmüş."

"Pekala."

Jin'in düşünceleri¹...

Cidden daha kaç tane intihar ihbarı alacaktık? Bir günde, 20 intihar vakası da neyin nesidir? Hayat zaten kısa değilmiş gibi, bir de canlarına kıyıyorlar. Yine yeni yeniden bir intihar vakası daha... Tek fark bu ihbarda ki intihar eden şahıs orta yaşlıydı, diğerleri ise max 25 yaşındaydı. Daha gençlik baharındayken yaşamalarına son veriyorlardı. Tanrı bilir ne dertleri vardı. Herneyse, gitmem gereken bir kasaba ve taşımam gereken bir 'ceset' vardı. 16 dakikalık bir patika yol.

[....]

"Pekala, gidelim bakalım şu tarlaya"

Jin'in düşünceleri²....

Bir insan niçin tarlada intihar ederdi? Hemde lavanta tarlasında. Cidden ne için sorguluyorsam, sanki bir cevap bulacağım da peh.

"Cidden nasıl bu kadar kan yayılabilir etrafa, anlamıyorum."

"Yoongi! Araziyi boşaltın kimse kalmasın!"

"Bir de kasaba sakinleri ile uğraşacak değilim. Saçma sapan sorular soruyorlar. Nereden bileyim ben niçin intihar etmiş. Adamı sınıyorlar cidden."

Yoongi'nin düşünceleri¹...

Bu gün leşini topladığım kaçıncı insan bu Tanrı aşkına? Acaba bu niçin canına kıydı? Belki de açıklanmayacak kadar kötü şeyler yaşamıştır. Her kötü şeyler yaşayan intihar etmiyor ya örnek; ben.
Neyse ne.

"Hoseok! Gel bir el at, tek başıma kaldıramadım ben!"

"Geliyorum, hyung!"

"Cidden ağırmış ama kastan."

"Jin komiserin kamyonetine taşıyacağız, kasası yüksek biraz dikkat etmeliyiz."

"Tamamdır, hadi bakalım."

[...]

"Otopsi için ailesinden onay almanız gerekiyor. Herhangi bir onay almadan rapor'a başlayamayız."

"Pekala, o halde onay ile geri dönene kadar, cesede hakim olun lütfen."

Jin'in düşünceleri³...

Bir de aile arayacağız bakalım kaçıncı aileyi arayacağız. Tanrım lütfen zor bir göreve dönüşmesin.

"Namjoon, yeni gelen cesedin otopsi raporu için aile onayı gerekiyor. Bu belgede cesedin bilgileri yazıyor. Bilgilerden bakın, ailesine ulaşmaya çalış."

"Emredersiniz, komiserim."

Gereksiz şeylerle uğraşmaktan yoruldum. Banane otopsiden ne işime yarayacaksa sanki.

"Min-ji yeni gelen şu intihar eden gencin soruşturmasını geri çekin. Dosyayı kapatıyoruz."

Başımdan siıvasam kimse bir bok anlamayacaktı çünkü şu anda en yüksek mertebeye sahiptim. Herneyse yorgunluk kahvesi içmeliyim.

[İhbar'dan hemen önce...]

Jeongguk¹...

Taehyung, sevgilim. Ah... seni o kadar çok özledim ki bir bilsen. Cidden artık yanına gelmek dışında istediğim hiç bir şey yok. Hiç bir muamma umrumda değil. Tek istediğim sensin, Nazendem... Benim 'Nazende Sevgilim'. Ben seni daha kalbime sığdıramazken, onlar seni hiç acımadan masmavi göğe hapsettiler. İçimdeki, kalbimde ki özlemin hiç dinmedi sevgilim. Hatta arttı. Seni hatırladıkça kalbime, zihnime saplanan kurşun artık bedenimde yer alacak. Her şey senin için birtanem... Her şey burada 'Lavanta tarlasında' başladı ve tıpkı burada son bulacak. Yanına geleceğim için o kadar heyecanlıyım ki anlatamam. Her n'olursa olsun, seni bırakmayacağımı söylemiştim. Sözümü tutuyorum sevgilim. Kafamda ki bu ağrı, dayalı silah yüzünden mi yoksa seninle yeniden buluşacağımız için mi Nazende'm?... Her şey için tekrardan teşekkür ederim sevgilim. Sakın sana olan aşkım azaldı zannetme, aksine göremediğini de severmiş insan. Sana daha çok aşığım Sevgilim. Okuduğun kitapta da öyle yazıyordu değil mi? 'İnsanoğlu, neyi göremez,duyamaz,hissedemez ise onu daha çok ister, sever ve kabullenir.'
Gerçekten de öyle Sevgilim. Yine çok konuştum öyle değil mi? Hahaha. Artık yanına gelme vakti Nazende'm. Yanına geliyorum, bekle beni... Sensiz bir hiçim...

Gerisi... Yok. Silah sesi kasabay kadar ulaşmıştı dağların yankısından. Kasaba halkı yerinden sıçrarken, genç olduğu yerde yığılıyordu. Tıpkı bir yaprak gibi süzülerek düşmüştü. İnsanların mutluluk bulduğu bu tarlada, bu genç hüznü ve sevgilisini bulmuştu. Mezar edinmişti. Bilincini kaybeden beden, muhtemel orada 1-2 gün kalmıştı. Kasabadan kimse cesaret edemedi bakmak için. Ancak 6 yaşında ki kız çocuğu lavanta toplarken bulmuştu onu. Çığlıklar arasında kana bürünmüş bedeni gösterdi ailesine, ailesi de kasaba halkına... sonrasını biliyorsunuz...

JEON JUNGKOOK
R.I.P.
[1910~1940]