Çok özlüyor insan gerçekten, yalan yok. Bazen çok özlersin. Kendi kendine git sarıl ulan dersin.Sonra onun sana sarılmayacağından korkarsın.Vazgeçersin. Bazen vazgeçmek iyi gelir aslında. Kafan dağılır, onu düşünmezsin. Ama bazen insan vazgeçemiyor. Onu özlersin ama sarılamazsın,konuşmak istersin ama o sana cevap vermez. Böyledir işte hayat sana hep kazık atar. Hele bir de aşıksan ona yandın. Korkuyorum sanırım seni kaybetmekten korkuyorum en acı olanda bu. Mesela bu sabah hayatım boyunca sadece güneşin doğuşunu seninle birlikte izlemek istedim. Yarı uykulu gözlerinin içine bakıp seni sevdiğimi söylemek istedim. Üşüdüğünü söylediğinde sana kocaman sarılıp içini ısıtmak istedim. Yüzünde beliren gülümsemeye tekrar aşık olmak istemiştim. Yanındayken dünyanın en mutlu insanı olmaya devam etmek istedim. Ellerimle saçlarını düzeltip gülüşünün beni ne kadar çok mutlu ettiğini söylemek isterdim. Keşke her şey bu kadar basit olabilse, ama olmuyor. Birbirimizi hep daha fazla üzüyoruz. Birimiz hep daha çok seviyoruz. Bu sabahların bir anlamı yok derler, yanılıyorlar. Benim için vardı. Benim için sabahın anlamı sendin. Her sabah uyanıp seni görmek isterdim. Uyurken de izliyebilirdim seni mühim değil. Tüm bu yorgunluklar, tüm acılar, tüm korkular, endişeler, mutsuzluklar, çaresizlikler, bu kadar şeyi aynı anda aynı zamanlarda yaşayıp direnmek en güçlü insanı bile pes ettirir sonunda, ama ben pes etmedim. Bütün suçlamalara dayanmak,
sevgimi içimde tutmaya çalışmakta zorlanırken herkesten gizlemeye çalışmak çok üzüyor artık. Mutsuzluklarımı sana yansıtıp seni de üzdüğüm için kendimden nefret ediyorum en başta. Çekmek zorunda olduğumuz sıkıntılardan nefret ediyorum. Etrafımdaki insanlardan, kimseye güvenememekten, sahte yüzlerden nasıl yoruldum. Bu zamana kadar yazmakta çok zorlandım. Ama sen öyle bir geldin ki sevgili bildiğim kelimeleri unutturdun bana. Bir araya getirip cümle kurmakta zorlandım.En çok istediğim şey seni sayfalarca anlatmaktı,yapamadım. O kadar garip bir duygu ki bütün benliğini sarmış tek varlığın için iki satır karalayamıyosun. Ya da kelimelere dökemeyecek kadar çok sevmişsin. Anlatmaktan çok yaşamayı istiyorsun. Ve ben seni çok güzel yaşıyorum herşeyim. Senin sımsıkı sarılmalarınla bazen bir öpücüğünle ya da tek bir bakışla sıyrılıyorum o dünyadan. İnsanın tek bir yerde huzur bulması ne kadar zor bişey aslında. Çünkü huzurlu olduğum tek yer senin yanın
biliyorum. Tüm dünyamı unutup sadece seni yaşadağım anı seviyorum. Ve ömür boyu tek huzurum senin yanında olabilir, hiç şikayet etmem söz veriyorum. Ama çok korkuyorum.Seni kaybetmekten, sevgini kaybetmekten, pes etmekten ya da pes etmenden, hayal kırıklığı yaşamaktan çok korkuyorum. İleride bir gün bu yazıları okuyup şu an ki gibi hıçkırıklara boğulmaktan, seninle olduğum zamanların kıymetini bilmediğim için pişmanlık duymaktan korkuyorum. Sen hep beni giden olarak bilsen de, ben bir gün sadece kalan olmaktan senin arkandan gidişini izlemekten çok korkuyorum. Ben bizi kaybetmekten çok korkuyorum. Özlemek 8 harften ibaret değil bizim için. Özlemek nefes alamamak bizde. Özlemek çok isteyipte sarılamamak. Özlemek aynı anda gözlerinin dolduğunu hissetmektir bizde. Özlemek ayrı yerlerde aynı kalple ağlayabilecek kadar çok sevmek bazen. Ve ben seni o kadar çok seviyorum ki özlemek sadece özlemek değil bende, koca bir boşluk. Hiçbir şey önemli değil o vakitlerde, senden başka. Sen yoksan geriye kalan her şey boş. Sen yokken canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Sen yokken o kadar çok sıkılıyorum ki bir yanım hep boş. Solum sızlıyor, çünkü sen yoksun. Sen yokken hiçbir şeye gülmüyorum bile ben. O kadar çok bunalıyorum ki. Mutsuzum çünkü özlüyorum. Ellerimi tuttuğunda bana verdiğin güven duygusunu seviyorum. Sarıldığında duyduğum huzuru seviyorum. Sana baktığımda bana bakan o gözlerinin içindeki derinliği seviyorum. Hatta seni her şeyden çok sevip de bunu kelimelere dökememeyi seviyorum. Seni sevmeyi seviyorum. Seni her şeyden çok seviyorum. Canım yanıyo yemin ederim. Sen bilmiyosun ya da biliyosun, dayanamıyorum artık iki dakika gülsem hergün ağlıyorum. Bilmiyosun ki tek bir mesajına bir ömür boyu gülerim. Ne kadar üzsende seviyorum. Canım yanıyo be sevdicek sen böyle yaptıkça canım yanıyor. Hiç gitmeyeceğini bilmek varken, gelmeni beklemek koyuyor be. Hep yanımda ol beni hiç bırakma desem ve sen söz versen,bırakırsın biliyorum elbet bitecek yine üzülücem kırılıcam parçalanıcam ama olsun her şeyi göze alarak senin yanında olmayı seçtim her şeye rağmen seninle beraber olmayı seçtim, beni sevebilirmisin, ya sahiplenebilirmisin beni, bana sarılıp hiç bırakmayasın. Benim diğer yanım sensin. Tamamlıyanım sensin. Beni bütünleyen sensin. Canımsın canımdan daha ötesin. Bütün varım yoğum her şeyim sensin benim. Cümlelere sığdıramayacak kadar çok seviyorum ben seni. Ama bunu belli edemiyorum. Sen sanıyosun ki ben bir gün kayar giderim ellerinden,
sanıyosun ki her şeyi çok kolay silip atabilirim. Ama hiç biri değil. Hiçbiri öyle kolay değil. Erkende olsa şimdiden günaydın demek istedim güne en güzel şekilde başla herşeyim
