Dışarı çıkmıştık birlikte kafeye gitmeye karar vermiştik gidene kadar havadan sudan konuşmuştuk
Kafeye vardığımizda içeceklerimizi sipariş edip sohbet etmeye başladık
RAN:luna istersen bugün bizde kal ne dersin?
LUNA:gerek yok size rahatsızlık vermek istemem zaten 5 aydır benimle ilgileniyorsunuz
RİNDO: öyle deme luna bizim için çok değerlisin bunu sende biliyorsun hem evimizde kalman bize niye rahatsızlık versinki bizim evimiz senin evin lütfen bizi kırma
Onları kırmak istemiyordum sonuçta yanımda olan tek onlardı
LUNA:ikinizide kırmak istemiyorum bu yüzden 1 günlüğüne kalacağım
RAN:su an o kadar mutluyumki ağlayabilirim
3'ümüzde gülmeye başladık içeceklerimizi içip biraz daha sohbet ettik
Rindo'nun telefonu çaldığı için dışarıya çıkmıştı
Yaklaşık 2 dakika sonra rindo gelmişti
RİNDO:ran patron acilen bizi çağırıyor gitmemiz lazım
İkiside dönüp bana baktılar
LUNA: sıkıntı yok siz gidin bende biraz takılıp eve geçerim
RAN:eve geçtiğin zaman mesaj at meraklandirma
Kafamı tamam anlamında salladım ran kafami okşadıktan sonra ikiside çıktı
Bir süre daha kafede oturdum dışardan ne kadar belli etmesemde sanzu'yu çok özlüyordum acaba karşılaştığımızda onu sevdiğimi söylesem tepkisi ne olurdu?
Yüzümde buruk bir gülümseme oluştu
Kahvemi içerken kafeye biraz göz gezdirdim oldukça sakin bir yerdi
Gözüm birden yan taraftaki masaya çarptı resmen sanzu masada oturuyordu sanzu ile şu an karşılaşmak beklemiyordum ama yanında bir kadın vardı kadina dikkatlice baktığımda bana herşeyi anlatan kadın olduğunu fark ettim kadın mutlu gözüküyordu ama sanzu için aynısı söylenemezdi
Sanzu hala beni fark etmemişti bende beni fark etmemesi için masadan kalkıp kafeden çıkmaya karar verdim zaten şu an beni fark edip karşıma geçse ne diyeceğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu
Sandalyeden ayağa kalkıp kapıya doğru yöneldim ve çıktım çıkmadan önce son bir kez sanzu'ya baktım hiç değişmemişti değişen tek şeyi yüzündeki mutsuzluğuydu
Birden sanzu bana doğru baktı kalbimin yerinden çıkacağını hissettim hemen bakışlarımı farklı bir yere çevirip yürümeye başladım çaktırmadan baktığımda sanzu'nun koşar adımlarla kafeden çıktığını fark ettim
Yoksa benim yanıma mi geliyordu koşmaya başladım şu an tek istediğim sanzu'nun beni bulamamasıydı onu ne kadar görmek istesemde
5 dakika kostuktan sonra kendimi parkta buldum hemen boş bir bank bulup oturup soluklanmaya başladım
Sanzu'yu uzun zaman sonra ilk defa görmüştüm bu beni bir nebzede olsa mutlu etmişti umarım hayatında iyi biri vardır diye düşündüm
______________________________________
Hepinize selam asklarim yarın okul var ama ben yatmadım ve size hikaye yazdimm aslında bir yandan final yapsammi diye düşünüyorum bir yandanda ne finali ya yaz işte diye düşünüyorum çok kararsızım herneyse umarım beğenirsiniz oy vermeyi unutmayın hepinize iyi uykular canlarimm<3💖💕💓💝
