[01]

16.5K 686 124
                                    

ඉන්චොන් මුහුදු හුළඟ මාව තදින් වැලඳගන " අනේ යන්න එපා නවතින්න " කියනව වගේ මට දැනුනෙ. සමහරවිට මම සෝල් යන්න අකමැති නිසා එහෙම දැනෙනව ඇති. මොනා උනත් මම තව ටිකකින් මගේ ගමට සමු දෙනවා..

" දරුවො මෙහාට එන්න. බඩු ටික එලියට ගන්න. කාර් එක එනවලු... "

" හරි ඔම්මා.... "

මම මුහුදට සමු දීලා නිවසට ආවා..
අපි සාමාන්‍ය පව්ලක් උනත් අපේ හිත් වල සතුට අසාමාන්‍ය විදිහට තිබුන. ඒත් එකපාරටම අප්ප අසනීප උනත් එක්ක ඒ සේරම විනාස වෙලා ගියා. අප්පට Cancer එකක්ලු...
අප්ප වැඩ කලේ කොරියාවෙ ලොකු සමාගමක සෙකට්‍රි කෙනෙක් විදිහට. ඒ කිම් මහත්තයගෙ. මොනා උනත් අප්ප අසනීප උනාම ඒ මහත්තය අහක බැලුවෙ නෑ.. එයා අද අප්පව ඇමරිකා යවනව බෙහෙත් කරන්න. ඔම්මත් යනවා..

ඔම්ම කැමති නෑ ස්කෝලෙ කඩාකප්පල් වෙන නිසා මාව එක්කං යන්න... ඒ නිසා මට සිද්ද වෙනව මෙහෙ තනි වෙන්න. එහෙ ගියා කියල මට ඉංග්‍රීසිත් බෑනෙ රස්සාවක්වත් කරන්න. ඒත් මට දැන් සෝල් ලොකු ඉකෝලෙකට යන්න පුලුවන්. කිම් මහත්තයා මාව ලොකු ස්කෝලෙකට දාලලු. ඔම්මල එනකල් මාව එහෙ තියං බලාගන්නව කිව්ව. ඒ නිසා මට බයක් නෑ...

මම ඉන්චොන් පාසල් නිළ ඇඳුම එහා ගෙදර නංගිට දීලා ආවෙ මට තවදුරටත් ඒකෙන් වැඩක් නැති නිසා... මම ගෙදරට ආය එනකොටම කා එකක් ඇවිල්ල. ම්ම්... අපිව එක්ක යන්න...

ඩ්‍රයිවර් අජොශ්ශී බඩු පටවනකල් මම අප්පව අල්ලගන කා එකට එක්කගන ආවා..

" චූටි මැනික.. පරිස්සමට ඉන්න. මටනම් හිතට හරි නෑ ඔයාව දාල යන්න... " 😕

" මට ඕන අප්ප සනීප වෙන්න. මම ඒකට ඕන කැප කිරීමක් කරනව අප්ප.. " 😊

" මගෙ මැනික.... "

මම අප්පට තුරුල් උනා...

කා එකේ සෝල් වලට යනකල්ම මම අප්පගෙ උනුහුමෙන් ඈත් උනේ නෑ.. ඇත්තටම මම අප්පට තමා ගොඩක් ආදරේ.. ඔම්මට වඩා අප්ප මාව ගොඩක් හුරතල් කරනවා.. අප්ප ඉක්මනට සනීප වෙලා එන්න මං මග බලන් ඉන්නවා...



මාව සෝල් කිම් නිවසින් බස්සවගන ඔම්මත් අප්පත් යන්න යනව මම මගේ බෑග් එකත් අත් දෙකෙන්ම උස්සං බලන් උන්නෙ ගොඩක් දුකින්.. බෑග් එක බිමින් තියල මම මගෙ ඇස් වල කඳුලු පිහා ගත්තා. ආයම බෑග් එක අරං මම හැරුනෙ මට පිටිපස්සෙන් තිබ්බ යෝධයෙක් වගේ විශාල නිවස වෙතට....

𝕯𝖊𝖆𝖑 𝖙𝖔 𝕯𝖊𝖆𝖑 [21+]🚫 | 𝐕 ( ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ )Where stories live. Discover now