Lalisa'dan: Bugün Jisoo kendi evine çıkacaktı. Uzun bir zamandır ailesiyle birlikte yaşıyordu ve artık taşınmaya karar vermişti. Taşınacağı evde sevgilisi Seokjin ile birlikte kalacaklardı.
Sabah Chaeyoung ve Jennie ile birlikte kahvaltı yaptıktan sonra Jisoo'nun attığı konuma gitmeye karar verdik. Eşyaları çok fazla olmasa da yeni ev olduğu için temizlemeye yardım etmemiz gerekiyordu.
☘︎
Yaklaşık on dakika sonra attığı konuma gelmiştik. Oradaki birkaç kişi eşyaları taşıma arabasından indiriyordu.
"Hadi ne duruyorsunuz? Gidelim artık da yardım edelim." dedi Jennie. Kafamı salladıktan sonra yanlarına gittik.
"Merhaba, yardım edebileceğimiz bir şey var mı?" diye sordum Seokjin'e.
"Hayır, şuanlık yok. Ama yukarıya çıkabilirsiniz. Beşinci katta." diye cevap verdiğinde gülümseyip kafamı salladım.
☘︎
Sonunda beşinci kata çıkmıştık. Hemen içeriye girdik ve kolilerde ki eşyaları yerleştirmeye başladık.
"Sonunda Jisoo ayrı eve çıktı, hem de sevgilisiyle. Darısı başıma." diyip güldü Jennie.
Jisoo, "Büyüyün önce de sonra bende gelirim sizin evlerinizi düzenlemeye."dediğinde hep birlikte güldük.
Biz eşyaları düzeltmeye devam ederken Jisoo sessizce yanıma geldi ve kulağıma eğildi.
" Şu ikinci odaya bir gitsene. Orada seni birisi bekliyor."
Böyle dediği için şaşkın gözlerle yüzüne baktım.
" Ne? Kim bekliyormuş beni? "
"Git ve gör."
☘︎
Jisoo'nun söylediği şey üzerine bahsettiği odayı bulma amacıyla mutfaktan çıktım. Bahsettiği odaya girdim. Odaya girdiğim anda karşımda gördüğüm kişi ile gözlerim açılmıştı.
"Taehyung?"
"Merhaba Lalisa." dedi kısık çıkan sesiyle.
"Sen neden buradasın?" dedim şaşırmış bir ses tonuyla.
"Ben Seokjin'in arkadaşıyım."
"Ah, anladım. O zaman ben çıkayım odadan." dedikten sonra kapıya döndüğümde Taehyung kolumu tuttu.
"Lalisa, yapma böyle lütfen. Seni gerçekten özledim. Pişmanım işte gerçekten çok pişmanım. Farkındayım,yaptığım şeyin ne kadar saçma olduğunun. Gerçekten farkındayım. Seninle konuşmayı özledim." dedi, titreyen sesiyle birlikte.
Arkama döndüm.
Ağlıyordu.
" Ben ne yapacağımı bilmiyorum."
Buruk bir şekilde gülümsedi ve şarkı mırıldanmaya başladı.
" Benimle kal. Gecenin bir yarısı ağlıyorum kapında, ama sen hiçbir zaman geri dönmüyorsun. Ve mevsimler geçiyor.
Benimle kal. Hep aynı şeyleri söylesen bile ben bu anıları kucaklıyorum. Ve bunlar asla unutamayacağım anılar."
Son kelimeyi söyledikten sonra yürümeye başladı. Çalışma masasının altından bir şey çıkardı, bir tuval.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Aslında seni tek başına, hayallerimde nasılsan öyle çizecektim. Ama hayallerimde tek değildin, benimleydin."
Ardından yanıma yaklaştı. Yüzünü yüzüme yakınlaştırdı.
"Seni seviyorum, Lalisa."
Böyle söyledikten sonra, dudaklarını dudaklarımın üzerinde hissetmiştim.
☘︎
Selamlar herkese. Tatile girmişken yeni bölüm atayım dedim. Okul açıldığından beri kendimi olgunlaşmış hissediyorum. Çok zor geçiyor bu süreç ama bir yönden de mutluyum.
Her neyse, diğer bölüm belki final yaparım ama emin değilim.
Sizleri seviyorum umarım bölümü beğenmişsinizdir<3
