Jimin adresi gönderdiğinde. Hazırlanmaya başlamıştım. Kaldığı yeri çok merak ediyordum. Pişman değildim tabiki de off ne saçmalıyorum. Tabikide pişmandım. Yoksa neden annemden Taehyung'un en sevdiği yemeği yapmasını isteyeyim ki tabiki bir bahane bulup Taehyung'u görmekti amacım özlemiştim.
Aynı odada kalmayı sevmiyorum sanıyordum. Ama o gittikten sonra anlamıştım. Onunla kalmayı seviyordum. Hatta o yanımda olduğunda daha huzurlu uyuyordum. Şimdi ise uykularım kabuslarla dolu. Bencillik yaptığımı düşünmüyorum. Ama Taehyung'a haksızlık yaptım. Bunu anlaya biliyorum. Düzelte bilir miyim bilmiyorum. Ama şuan kafamdaki tek düşünce onu görmek.
Hazırlandıktan sonra anneme Jimin' e gideceğimi söyleyip evden çıkmıştım. Şimdi eğer Taehyung'a gittiğimi ögrenseydi bir sürü birşey elime tutuştururdu. Şuanlık bununla uğraşamazdım. Belki daha sonra gitmek için bu bahaneyi kullanırdım.
Taksiye binip Taehyung'un adresini verip. Gideceğim yere kadar camdan dışarı izlemeye başladım. Taksi şoförü yaklaştığımızı söylediğinde bende toparlandım.
Taehyung doğru söylemişti resmen şehirden uzakda ev tutmuştu. Burası cidden çok ısssızdı. Tek başına nasıl yaşayacaktı burda. Taksici geldiğimizi söylediğinde taksi ücretini ödeyip arabadan indim. Önünde durduğum ev galiba Taehyung'un du.
Böyle bir yerde tek başına nasıl yaşayabiliyor du. Yürüyüp demir kapıyı açıp içeri girdim. Evin yeri cidden çok iyiydi. Güzele benziyordu. Acaba içini nasıl dekora etmişti.
Biraz daha yürüyüp kapıya yaklaştım. Zile basmak için elimi kaldırdım. Sonra zile bastım ve beklemeye başladım. Çok zaman geçmeden kapı açıldı. Kafamı yerden kaldırıp baktığımda tanımadığım biri ile karşılaştım. Galiba yanlış gelmiştim.
"Buyrun" ince sesi kullaklarımı doldurduğunda. Bende cevap vermek zorunda kaldım.
"Yanlış geldim galiba ben gideyim rahatsızlık verdim kusura bakmayın." Tam konuşmamı bitirmiş arkamı dönüp gidecekken içerden Taehyung'un sesini duydum. Yada duyduğumu sandım. Çünkü Taehyung'un evinde bir yabancının ne işi vardı.
"Taehyung sorun yok biri yanlış gelmiş." Ne demişti bu adam Taehyung mu. Cidden o duyduğum ses Taehyung' a mı aitti.
Birden kapının orda Taehyung belirince düşündüğüm her şeyin doğru olduğunu anlamıştım.
"Jungkook senin ne işin var burda." Cidden ne işim olduğunu mu soruyorsun. Aptal senin için üzülmüştüm bunun için gelmiştim. Oysa senin keyfin yerindeymiş.
"Ne işim olacak seninle be sadece annem en sevdiğin yemeği yapmış bende getirmek istedim. " Taehyung bana far görmüş tavşan gibi bakıyordu. Yanlış bir şey mi söylemiştim. Anlamadım ki.
"Neden dikiliyorsun içeri gelsene." Ay canım gelmek istemiyorum. İçeride görmek istemediğim şeyler olabilir. Ben henüz hazır değilim.
"Geleyim bari." Bende işte böyle biriydim. Düşündüklerimle yaptıklarım asla aynı olmuyordu.
Ben içeri geçerken o adam da arkamdan içeri girmişti. Sonra Taehyung da kapıyı kapatıp yanıma gelip beni salona doğru yönlendirmişti.
Salonu sade ve güzeldi tam Taehyungluktu tarzını çok seviyordum.
Koltuklar siyah ve krem di çok iyiydi. Koltuklardan ikili olanlardan birine oturup elimdeki yemek kabınıda önümdeki masaya bırakmıştım. "Soğutmadan ye yeni yaptı annem." Ona dönüp konuşmuştum. Sonra oda yanıma gelip oturup masayı biraz daha önüne çekmişti. Sonra kapıdan giren adama seslenmişti.
"Minho mutfaktan bana kaşık getirirmisin." Demek bu adamın adı Minhoydu hiç sevmediğim kişi listesine eklenmişti. Çok iyi
" tabi canım ." Ne demişti o canım mı . Aile var be burda aile ben yokken isi pişirin. Gerçi ben yokkenden pişirmeyin. Ne diyorum ben ya. Iki dakika Taehyung'u gördüm yine devrelerimi yaktı. Her zaman aynı şeyler oluyor.
" Jungkook sana diyorum." Kolumun dürtülmesiyke Taehyung'a döndüm. O kadar dalmışım ki bana seslendiğini duymamışım.
" Ne diyorsun." Yine boş boş konuşacaktı.
"Sende yemek istermisin diye sordum." Yok istemem senin için bu doya doya ye bir daha bulamayacaksın. Al bu adam yapar artık sana.
"Yok senin iç-" konuşmamı bitirmeme izin vermeden hemen o Minho denen adam lafımı kesmişti.
" Ben yemek isterim Taehyungie." Ne diyor du bu adam hem sözümü kestin hemde Taehyung'un ismini cilveli bir şekilde söyledi. Ben daha ne görecektim bu evde.
" ismin neydi unuttum ama biri konuşurken sözünü kesmemeyi ögrenmelisin ve annemin yemekleri sadece bize özel." Taehyung'un elinde dolu duran kaşığın üzerine kendi elimi koyup kendi ağzıma götürüp yemiştim. Sonra dilimi çıkarım dudaklarımı yalayıp. Taehyung'un elinin üzerinden elimi çekmiştim. Taehyung ise şaşkın şaşkın bana bakıyordu.
" Ne var ne bakıyorsun far görmüş tavşan gibi." İkidir aynı bakışla bakıyor bana. Rakatsız edici değilde ilk defa görüyorum bu bakışı onda.
" far görmüş değilde Taehyung tavşanını görmüş gibi bakıyor." Burdaki tavşan ben mi oluyorum şimdi. Bu adam iyice sinirlerimi bozmaya başladı.
"Sen bana mı tavşan dedin." Önce Taehyung'a baktım ne yapacağımı az çok tahmin ediyormuş gibi bana bakıyordu. Karşımdaki adam ise bana kıs kıs gülüyordu. Gülüyordu.
Biranda yerimden kalkıp masanın üzerinden atladığım gibi adamın önüne dikildim. Benim peşime hemen Taehyung da yerinden kalkıp hemen yanıma gelip elini belime boydu beni kendine doğru çekti. O kadar özlemiştim ki onun elini belimde.
"Minho odana çık lütfen." Oda mı bu evde onun ayrı bir odası mı vardı. Şimdi daha çok atlamak istiyordum üstüne. Taehyung anlamış olacakki elini biraz daha sıklaştırdı. Adam da birşey demeden koltuktan kalktığı gibi oturma odasından çıktı. Odadan çıkar çıkmaz bende hışımla arkama döndüm. Taehyung la göz göze gelmiştik. Ne yapıyorsun der gibi bakıyordu.
"Bakma bana öyle hayırdır evden ayrılınca serbest olduğunu falan mı sandın sen babama söyleyeceğim bu gördüklerimi anlatacağım. "
Çok yakındık eli hala belimdeydi. O sinirle elini belimden itmeyi unutmuşum. Bir adım geri atarak aramızdaki mesafeyi açmaya çalışmıştım. Çalıştım Çünkü Taehyung buna izin vermedi.
"Ne anlatacakmışsın babama." Niye yaklaşıyordu şimdi bu bana ne sinsilikler geçiyordu aklından belli değil.
" Sevgilin ile aynı evde yaşadığını söyleyeceğim üstelik benimlede dalga geçtiğini diyeceğim." Çocukluk yapıyordum belkide ama olsun sevmemiştim o adamı.
"Niye tavşan değil misin." O böyle sorunca değilim demek çok zordu. Kim Taehyung üzerime üzerime oynuyordu.
" Değilim." Elini kaldırıp ön dişlerime elini sürdü. " peki bunlar ne." Ortam gerici oluyordu . Kurtulmam gerekiyordu. Ağzımı açıp elini ısırdım. O acıyla benden uzaklaştığında bende hemen salondan çıkıp hemen dış kapıyı açıp evden çıktım.
Zora geldimi kaçardım her zaman ki gibi. Burdaki gerici ortam hiç iyi değildi. Ve üstelik o evde o adam olduğu sürece buraya ilk gelişim olmasına ragmen son olmayacaktı. Bekle beni Kim Taehyung tekrar geleceğim.
~~
Merhabaa
Ben geldimm
Uzun bir aradan sonra anca bölüm yazabildim.
Okullar açıldığı için pek vaktim olamıyor. Vaktim oldugu sürece bölüm atacağım.
Bundan sonra bölümler hafta sonları gelecek.
Kendinize iyi bakın 😘🤗
💜💚
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"stepbrother"/ TAEKOOK
Fanfiction+) Sana defalarca söyledim Jungkook eninde sonunda Kim jungkook olduğunu kabul edeceksin. -) Asla +) Asla, asla deme bebeğim.
