1-კვირის შემდეგ...
_____________________
ყველაფერი კარგად მიდიოდა ყველა ბედნიერი იყო და კონცერტისთვის ემზადებოდნენ***
-ჯინ... ძალიან ვნერვიულობ.
-ნამჯუნ რა განერვიულებს ყველაფერი კარგად იქნება.
-ასეთი დარწმუნებული როგორ ხარ... ხომ შეიძლება რამე მოხდეს ვინმეს რამე შეეშალოს ან...
-იმიტომ რომ შენ ხარ!
-რა?
-ხო ნამჯუნ იმიტომ არ ვნერვიულობ რომ შენ ხარ, ყველაფერი მოაგვარე ძალიან ბევრს შრომობდი და იბრძოდი რომ სკამზე არ დამჯდარიყავი ბევრი ივარჯიშე ეხლა კარგათ ხარ და შენ ჩვენს გვერდით ხარ ამიტომ არ მეშინია შენ ხარ ჩემს გვერდით კიმ ნამ ჯუნი ჩემს გვერდითაა და რაც არ უნდა მოხდეს არ მიმატოვებს ამიტომ არ მეშინია და ამიტომ არ ვნერვიულობ...
-ჯინ...
ნამჯუნი ვერაფერს ვერ ამბობდა... უბრალოდ ადგა ჯინს მაგრად მოეხვია და შემდეგ ვნებიანად აკოცა...
-მადლობა რომ ჩემს გვერდით ხარ.
თქვა ჯუნმა და ისევ მოეხვია სხეულს რომელზეც თავდავიწყებით იყო შეყვარებული.
ჰობის პოვ
დღეს მინდა რომ მშობლების სანახავად წავიდე ვიცი რომ ბიჭები დამთანხმდებიან მაგრამ შუგა...
არ იფიქროთ რომ რამეს მიკრძალავს უბრალოდ დედაჩემის მეზობელი მინჰო... მას მე მოვწონვარ და ის უცნაურად მეხება ხოლმე რაც არ მსიამოვნებს შუგამ ეს გაიგო და კინაღამ მოკლა ჯონგუკმა და ნამჯუნმა გააშველეს...
ამიტომ არ გამიშვრბს შუგა მაგრამ როგორმე უნდა დავითანხმო.***
-შუგა აქ ხარ?
-კი.მოდი პატარავ... გინდოდა რამე?
-კი...
-მიდი მითხარი.
თქვა შუგამ და მის გვერდით დამსვა
-მინდა რომ ჩემი მშობლების სანახავად წავიდე.
ვთქვი და დაველოდე მის რეაქციას.
YOU ARE READING
მხოლოდ ჩემი
Random-გუკ რა გჭირს? -მტკივა მინ... ძალიან მტკივა. -გთხოვ გუკ მითხარი რა გემართება ამ ბოლო დროს? -არაფელი უბრალოდ... -ჯონგუკ! ამბობს ჯიმინი მკაცრად და ჯონგუკს თვალებში უყურებს. -მინ... ეხლა რასაც გეტყვი ამისთვის მზად ხარ? მზად ხარ მოისმინო ის რაც ჩემს თავ...