Bu sabah diğerlerinden farklıydı. Heather normalde zor uyanmasına rağmen okul saatinden 2 saat erken uyanmıştı. Kendine atıştırmalık hazırlarken kimseyi uyandırmamaya çalışıyordu. İçinde kendi bile anlamadığı bir heyecan vardı. Karnı ağrıyordu. Kendine hazırladığı kahvaltıyı yerken bugün ne olacağını düşünüyordu. Eddie her aklına geldiğinde karnı ağrıyordu. Gülümsemesi gözünün önüne gelince o da gülümsüyor, bunu fark edince kendini sorguluyordu.
Odasına gidip ne giyeceğine karar vermeye çalışıyordu. Çok zordu. Sanki tüm kıyafetleri eskimiş, üzerinde kötü duracakmış gibi hissediyordu. Kıyafet ilini atlayıp aynanın karşısına geçti. Normalde makyaj yapmayı sevmezdi, kendini çok rahatsız hissederdi. Ama bugün içinden gelmişti.
Dudaklarına kendi rengine yakın bir ruj, kirpiklerine rimel sürdü. Far sürmeyi düşündü fakat göze batmak istemedi Heather. Saate baktı daha 1 saat vard. Walkmanini alıp yatağa oturdu. Eddie'nin kendisine verdiği kaseti walkmane takarken o an aklına gelmesi tekear gülümsemesine sebep olmuştu. Bu sefer gerçekten rahatsız olmuştu.
"Tamam Heather, bu kadar yeter. Bir an önce bu gülümsemelerine ve aptal karın ağrılarına son vermen lazım. Yoksa, yoksa sonu gerçekten iyi olmayacak." Diye söylendi kendi kendine.
Saate baktı. Jane'i uyandırdı.
Jane hazırlanırken Heather'ı süzdü. "Sende bir gariplik var." Dedi. Heather, Jane'e döndü. Kaşlarını kaldırdı. "Ne değişikliği? Bir şeyim yok benim. Hadi artık hazırlan geç kalıcaz." Jane kafasını salladı. Tekrar Heather'a döndü. "Bir sorun mu var? Gerçekten iyi görünmüyorsun bir şey sorucaksan sorabilirsin."
Heather çekinerek Jane'e cevap verdi. "Ah, aslında şey üstümdekiler nasıl çok mu kötü? Gerçekten kırılmam lütfen gerçeği söyle."
Jane şaşırmıştı. Heather'i böyle görmeye alışık değildi. Heather normalde görünüşüne önem vermezdi. "Evet, ben olsam sana bakmazdım. Çöplükten çıkmış gibisin."
Heather koşarak aynanın karşısına geçti. Kıyafetlerine baktı. "Gerçekten çok mu kötü? Of ne giyeceğim şimdi? Jane yar-" Heather aynadan ona bakan ve gülmemek için zor tutan Jane'i gördü. Jane dönüp "Hey, komik olan ne? Kendine bak maymuna benziyorsun."
Jane gözlerini büyütüp "Ne? Ciddi misin?" Jane saçlarını düzeltmeye başladı. Bu sefer Heather gülüyordu. "Ya tamam bak çok güzelsin ama Mike sence beni beğenir mi?" Yatağa oturdu Jane. "Hey, neden beğenmesin?" Heather Jane'in ellerinden tutup aynanın karşısına götürdü. "Şu güzelliğe bak. Hadi ama Mike önce kendine bakmalı!" Jane gülümsedi. "Tamam haklısın. Hadi gidelim Eddie seni beklemesin" dedi ve koşarak odadan çıktı.
"HEY"
--------------------
Heather gün boyunca Eddie'yi görememişti. Gelmediğini düşünmüştü. Öğle arasındalardı, son 2 ders kalmıştı. Heather yemekhaneye uğramadan okulun arkasındaki tellerin altından geçip, duvarın arkasına oturdu. Burayı sadece onun bildiğini düşünüyordu. Ceketine sakladığı sigarasını ve çakmağını çıkardı. Çakmağını dudaklarının aradındaki sigaraya yaklaştırdı ve yakmayı denedi. Çakmak yanmayınca (?) sigarayı eline aldı ve sinirle fırlatıp kafasını bacaklarına gömdü. Derin düşüncelere dalmıştı ki yanına gelen kişiyi görmemişti bile.
"Selam." Heather sesi duyduğunda kalbini hissetmişti. Çok hızlı atıyordu. Gerçekten çok hızlı. Kafasını yavaşça kaldırdı ve ona endişeli gözlerle bakan ama gülümseyen Eddie'ye baktı.
"Selam." Eddie, Heather'ın karşısına geçip kızın elinde ki sigarayı yaktı.
"Sigara içtiğini bilmiyordum."
"Kimse bilmiyordu."
"Beni göremeyince depresyona mı girdin tatlım? Vay be" Heather sadece gülümsedi.
"Okula gelmediğini düşünmüştüm."
"Aslında sadece seni görmek için geldim." Heather şaşırmıştı ve garip hissetmişti. Kahretsin, yine aynı ağrı.
"Ah her neyse geldin sonuçta değil mi?" Eddie gülümsedi ve kafasını salladı.
"Çıkışı beklemek zor olucak bugün zaman çok yavaş geçiyor."
"Aslında çıkışı beklememize gerek yok." Eddie tekrar gülümsemişti. Genç kız gülümsemesine bakıp daldı. Çok güzel gülüyordu.
"Nasıl?"
"Okuldan kaçalım zaten ben derslere girmedim eğer istersen sende girme zaten 2 ders kalmıştı."
Heather ayağa kalktı, arkasını temizledi.
"Tamam, nereye gidiyoruz?" Eddie gülümsedi. "Arabam arka sokakta şu duvardan atlasak hemen gideriz hadi gel." Heather duvarın önüne geçip ayağını duvarın çıkık tuğlasına koyarak destek aldı. "Hey, dikkat et" Heather duvarın en üst kısmına geçti ve aşağıya atladı. Acıyla inledi. "HEATHER IYI MISIN? HEY?" Heather ayak bileğini tutarak Eddie'ye seslendi. "Ben iyiyim hadi gel" Eddie duvardan atladı. "Noldu?" Heather ayağa kalktı.
"Tamam ben iyiyim hadi" Eddie, Heather'ın elini tuttu ve ikisi de koşmaya başladılar.
Heather nefessiz kalmıştı ki koşmayı bıraktı ve yere uzandı.
"Arabanın bu kadar uzakta olduğunu söylememiştin." Eddie yanına uzandı ve kafasını ona çevirdi. "Aslındaa arabayla gelmemiştim." Heather kaşlarını çattı. "Her neyse"
Eddie, "Ben açım ya ne yapsak?"
"Şu köşede bir pizzacı var ordan pizza alalım bence piknik yapabiliriz."
"Tamam hadi gel" Eddie ayağa kalktı ve elini Heather'a uzattı.
Birlikte pizza alıp yakınlarda ki parka gittiler. Parkın neredeyse bomboş olması şaşırtıcıydı. Heather çimenlere oturdu ve poşettrkileri çıkarmaya başladı. Pizzaları ve içecekleri hazırlayıp yemeye başladılar.
"Ee anlatsana Heather."
"Neyi?"
"Bilmem, hayatını yani neden Heawkins'tesin? Neden Hawkins? Ailenle mi yaşıyorsun?"
Heather duraksadı. Her şeyi anlatmalı mıydı? Yoksa yalan mı söyleyecekti?
"Aslında annemin küçüklük arkadaşı Jim belki tanırsın onu ziyarete gelmiştim bir süre, belki daha uzun bir süre bilmiyorum ama burdayım. Ee sen anatsana Eddie."
"Yani anlatılacak pek bir şeyim yok aslında." Gülümsedi. "Amcamla küçük bir karavanda yaşıyoruz. Bu kadar."
Yemeklerini yediler, ortalığı topladılar.
Heather koşarak salıncağa bindi. Kendi kendini sallamaya çalışırken eliyle Eddie'ye gelmesi için işaret yaptı. Heather'ın arkasına geçti, arkasından ittirdi ve yanında ki salıncağa geçip kendini salladı.
Bir kaç dakika daha eğlendiktem sonra yorulup yere uzandılar. Hava kararmıştı. Hopper'ın haberi vardı falat endişelenebilirdi. Heather, Eddie'ye döndü "Bence eve gitme vakti geldi." Eddie ayağa kalktı ve Heather'ı kaldırdı, "Haklısın hadi gel gidelim."
İkisi de yorgun oldukları için yavaş yavaş evlerine gittiler.
Neyse geç olsun güç olmasın ya. Baya geç oldu ama diğer bölümlerden uzun oldu umarim seversiniz ya.
OPTUM MUAAAH
