YALAN HAYAT

Bölüm 1{HAYAT DEVAM EDİYOR}

Bazen gerçekler bir mumun ardında saklanır fakat etraf o kadar karanlıktır ki sen o küçük ışığın ardında yanan gerçeği göremezsin..

Zeynoo..

Zeynoooo !!

Ama hadi be kızım uyan artık.

Gözlerimi aralamakta güçlük çekiyordum. Bütün gece ağlamaktan gözlerim şişmiş ve yanıyordu. Derya' nın sesi ile kendime gelmeye çalışarak ve bir elimle de ağrıyan gözlerimi ovalayarak doğruldum.

Boş bakışlarımı Deryanın  odasında  gezdirdim.
Bir kaç gündür olanlar geçti tek tek beynimden. İkinci kıyametimde  kopmuştu işte. Birinci kıyametim babamı kaybetmemdi.Ertelemeye çalıştığım ,kabul etmeyi reddettiğim kıyametim. Annem kaybetmişti kanser ile verdiği savaşı.Bir hafta olmuştu annemi kaybedeli.Hala olanları idrak edemiyordum. Teyzemler de kalıyordum şu anda. Parmaklarımın üzerine düşen göz yaşım ile farkına vardım ağladığımın. O kadar alışmıştım ki ağlamaya tepki vermedim. Ayaklarımı sürüyerek zar zor kalktım yataktan. Odanın karşısında bulunan tuvalete girdim.Aynadaki yansımam ile göz göze geldiğimde berbat görünüyordum. Mavi gözlerim ağlamaktan kanlanmıştı. Rastgele yaptığım topuzumdan firar eden birkaç siyah saç tutamını  hızlıca toparladım.

Zeynep ! Teyzecim hadi kahvaltı hazır.

Teyzemin sesiyle kendime gelip bakışlarımı yansımamdan çektim. Kahvaltı mı ? En son ne zaman birşeyler yemiştim ki adam akıllı. Karnımın guruldaması ile uzun zaman olduğunu anladım.

Tamam Teyze geliyorum.

Yüzüme birkaç defa su çarpıp çıktım odadan.Üstümde halen dün giydiğim siyah  tişört vardı.
Altımda ki belimden düşen gri eşofmanı yukarı çekiştirdim.

Tam mutfağa girerken teyzem ve Derya'nın konuşması ile duraksadım.
Anne ne zaman söyleyeceksin mektup olayını Zeynep'e ?

Du bakalım kızım daha yeni kendine geliyor çocuk biraz zaman vermek lazım.

Derya'nın iç çeken sesini duydum.

Çok zor kaldıramaz.

Biz yanındayız , destek olucaz her şekilde

Bir iki adım attım ileri doğru sesler kesildi anında

Kapının kenarına yaslanıp sordum

Hayrola teyze ne bu mektup olayı ?

Teyzem bir anda bembeyaz oldu.

Şu işte vefat evrakları kızım mektup falan yok. Annenin vasiyeti falan

Teyzemin hızlı hızlı konuşması ve bir yandan bana bakmadan salatalıklara yönelip soyması
Kesinlikle basit bir olay olmadığını gösteriyordu. Ama haklıydı şu anda en ufak kötü şeyi kaldıramazdım. Bu yüzden üstelemedim nasılsa çıkardı ortaya.

Geçip masaya oturdum.

Teyzem benden ses çıkmadığını görünce rahatlamış gibi nefes verdi. Gerçekten merak etmiştim ama . Bir hafta daha ses çıkmazsa ben olaya el atacaktım. Derya ile göz göze geldiğimizde aklımdan geçenleri anlamış gibi anlayışla gülümsedi. Anlardı tabi kız kardeşim , tek dostumdu o benim. Bende ellerime indirdim bakışlarımı. Eniştemin sesiyle kapıya çevirdik bakışlarımızı.

Günaydın Kızlar , günaydın hayatımm.

Neşeli çıkan sesi ile yüzümü buruşturmadan edemedim. İyi adamdı hoş adamdı ama çok boş boğaz umursamaz bir yapısı vardı.
Annem.. karısının kız kardeşi  vefat edeli daha bir hafta olmuştu ama umrunda değildi adamın.İnsan ayıp olmasın diye üzgün görünürdü bari be.