YALAN HAYAT

Bölüm 2{Uyanış}

Kimse yok mu ?

Hey sesimi duyan yok mu ?

Anne korkuyorum , baba nerdesiniz ?

Ormanın derinliklerine doğru ilerliyordum bir yandan da etraftan duyacağım herhangi bir sese pür dikkat kesilmiştim .
Fakat etrafta benim yardım edin çağrılarımdan ve korkudan hızlanmış nefes sesimden başka ses yoktu.

İlerden bir ışık parladı refleksle ellerimi gözlerimle kapatmıştım.
Annemin sesiydi bu

Annem özür dilerim ..

Neden neden özür diliyorsun anne ! Neredesiniz ? Korkuyorum..

Artık dizlerim titremeye başladı ve yürüyecek dermanım kalmamıştı.

Babacım buradayız biz hep senin yanındayız ..

Baba gitmeyin lütfen beni bırakmayın !

Işık ve sesler uzaklaşıyordu.

Baba , annee !!

Anne gitmee !

-Zeynep kızımm !

Sıçrayarak uyandım teyzem başımda endişeli gözlerle bakıyor terden ıslanmış saçlarımı  geriye atıyordu.

Doğrularak teyzeme sarıldım.
Elleri sırtımda geziniyor.
Yavaş ve sakin sesi ile tamam geçti diyordu.

Kesim kesik nefesilerimin arasından

Gittiler teyze, beni bıraktılar

Gitmeyin dedim. Dinlemediler

Yanlızım artık

Teyzem de ağlamaya başlamıştı

Hayır kuzum biz yanındayız. Bak ben varım ne olursa olsun ben hep senin yanında olacağım.

Kafamı biraz geriye çekerek teyzeme baktım.

Vakti gelmişti , o da anlamıştı bakışlarımdan.

Teyze, annem bana   ne mektubu bıraktı ?

Yutkunarak elleri ile yüzümü tuttu .

Teyzem daha hazır degilsin.

Hayir dedim hırsla öğrenmek istiyordum.

Söyle teyze ne mektubu ?

Bakışlarımda ki kararlılığı görmüş ve pes etmişti.

Kafa sallayarak odadan çıktı.

Elinde küçük bir kutu ile geri geldi.

Kutuyu kucağıma bırakarak ellerimi tuttu .

Bak teyzecim , gerçekler bu kutunun içinde bu kutuyu açtığında hiç bir sey eskisi gibi olmayacak ama şunu unutma. Annen ve baban seni hep sevdi hemde cok sevdiler. Ne olursa olsun ben senin yanındayım seni cok seviyorum..

Bakışlarım kutuda teyzemin sözleri yankılanıyordu beynimde
Hiç birşey eskisi gibi olmayacak.

Peki ben eskisi gibi olabilecek miydim ?

Kafamı sallayarak ağlamaktan kısılmış sesimle

Teyze beni biraz yanlız bırakır mısın ? dedim .

Kafa sallayarak ayağa kalktı.

Kapının orada duraklayarak bana baktı.

Hazır olduğunda aç. Seni cok seviyoruz.

Ve dışarı çıkarak kapıyı arkasından kapattı.

Hazır olmak mı? İnsan hayatını değiştirecek bir sey öğreneceğıni bilse buna hazır olabilir miydi ?