Pagbibigyan Pa Ba? [AshMatt F.F]

#PPB: The Antagonist.

[ Maja's POV ]

Kakatapos lang ng rehearsal ko kaya pinuntahan ko ang Dressing Room ni Sarah.

“ Sarah? ” sabi ko pagka katok.

“ Sarah?! ” sabi ko then binuksan na yung pinto.

Hu? Bakit walang tao dito?

“ Oh, Maj. ” napatingin naman ako agad sa nagsalita.

“ Hi Luis. Ahm, nakita mo ba si Sarah? ” tanong ko.

“ Oh, yup! I saw her with Matteo. Nakasalubong ko sila sa Parking Lot na papaalis. ” pagkasabi niya non' dumiretso agad ako sa elevator.

Mabilis lang naman ako nakababa hanggang parking lot.

Sarah!!! Nakakainis ka talaga! Lahat ng akin inaagaw mo. Malandi!!!

Nang tinignan ko kung saan naka park ang sasakyan ni Matteo, wala na ito doon.

“ Kkyyyaaaaaaaaaa! ” sabi ko sa sobrang inis.

San ba kayo nagpunta?! Saan ba?!

Naisip ko namang tawagan si Sarah.

Bakit puro cannot be reach? Nakakainis talaga!!!

*******

[ Sarah's POV ]

Hindi ko alam kung saan ako dinadala ni Matteo, but one thing is for sure. I know na safe ako kay Matteo. Kung ganon lang niya kadali nakuha ang tiwala ng Parents ko, edi ibig sabihin lang non na mapagkakatiwalaan talaga siya.

“ We're here. ” sabi niya then inalalayan akong lumabas.

Meron akong nakitang slide, seesaw, at marami pang iba.

“ Playground? ” napatingin naman siya sakin sabay ngumiti.

“ Nung bata pa lang kasi ako, kapag nagagalit ako dito ako pumupunta. Pakiramdam ko kasi, kapag sa playground ako pumupunta, feeling ko ang sayasaya. ” nakikita ko sa mga mata ni Matteo na mahalaga sakanya itong playground na ito.

Umupo naman ako sa seesaw, umupo din si Matteo sa tabi ko.

“ Matteo. Can I ask you something? ” sabi ko sakanya.

“ Sure. Anything.” sabi niya sabay ngiti.

“ Bakit ang bait bait mo saken? ” -Ako

“ Hindi ako mabait. Concern lang ako sa mga kaibigan ko.” -Siya

“ No, ofcourse mabait ka. Kapag kasama kita pakiramdam ko safe ako. Pakiramdam ko .............. hindi masakit. Nakakalimutan ko yung sakit, parang ikaw yung bodyguard ko.” sabi ko sabay yuko.

Naiiyak ako.

“ Sarah, tara! Akyat tayo dito.” sabi niya sabay turo sa isang malaking puno.

“ Don't worry. Safe tayo jan. ” sabi niya then lend his hand.

Hinawakan ko naman yung kamay niya.

Nakaakyat kami sa puno kasi may hagdan pala sa puno. Umupo kami sa isang sanga.
Dito tanaw mo ang buong playground.

“ Sarah, subukan mong sumigaw.” napatingin naman ako sakanya.

“ Ganto ha.......... UNIVERSE! KAHIT ANO PA ANG IBATO NIYO SA AKING PROBLEMA, KAYANG KAYA KONG LAGPASAN! I'M ONE OF GOD'S CHILD REMEMBER? ” sabi niya.