Ölüm Meleği(SasuNaru)

♡31♡

Sasuke kimsenin haberinin olmadığı dağ evine gitmişti.
Düşünceleriyle tek başına kalmıştı...
Aklına sürkeli Naruto'nun gülüşü,güneşi andıran saçları,masmavi gözleri geliyordu. Sasuke düşündü düşündü ve bir fikir buldu.
Naruto hakkında düşündüğü her şeyi yapışkanlı kağıtlara yazıp evin her yerine yapıştırcaktı bu hem rahatlamasına hemde düzgün düşünmesine yarayacağını düşündü ve yapmaya başladı.

.
.
.
2 gün sonra

Naruto Kabuto yu araştırmıştı ve bir sürü sonuç bulmuştu. Ama ortalıkta Sasuke den tek bir iz bile yoktu. Nerdeydi? Kimleydi? Nasıldı? Hiç bir iz yok, bar dışında...
Naruto kafa dağıtmak için rastgele bir bara girmişti. Barmen bu sarı saçlı dağılmış genç çocuğu görünce biraz sarsıldı. Bu iki gün önce gelen adamın bahsettiği kişiyi anımsatıyordu.
Biraz konuştuklarında iyice açıldılar ve barmen Naruto'ya yardım edeceğini söyledi.
Mesai bittikten sonra oturdular ve nereye gidebileceğini tartıştılar.
.
.
.
Barmen ve Naruto iyice arkadaş olmuşlardı 4 gün geçmişti ve Sasuke den sonunda bir iz bulmuşlardı.
Naruto sabırsızlıkla Yamato'nun(barmen) arabasını alıp ormanda konumunu buldukları eve doğru sürmeye başladı.
Çok heyecanlıydı. içinde neşe,korku,öfke,sabırsızlık ve heyecan duyguları aynı anda yaşanıyordu. Ama Naruto sakin kalmak için derin bir nefes aldı ve sürmeye devam etti.

.
.
.
Naruto kapıya geldiğinde kalbi sanki dışarı çıkmak istiyorcasına çarpmaya başladı. Heyecandan elleri titriyor ayakta durmakta zorlanıyordu. Ama yine de kapıyı çaldı. Zorlada olsa eli yukarı kalkmasa da çalmayı başardı. Baştakinden daha fazla titriyordu. Derin bir nefes çekti ve dimdik durdu. Kapı açılmıştı ama karşısında birisi yoktu? İçeri girdi. O kadar karanlıktı ki hiç bir şey ayırt edilemiyordu. Sonra da bir ses duydu. Uzaktan geliyordu.

"Hoş geldin"

Naruto camdan gelen ufak ışıklar sayesinde duvardaki kağıtları gördü ve birini eline aldı

"Güneşimi kaybettim artık seni görmem gerek"

Başka bir tane daha

"Ve şimdi bazı şeyleri suskunlukla geçiştireceğim"

Ve başka bir tane daha

"Gündüzlerden nefret etmeye başladım, nolur gel gündüzüm ol"

Ve daha tonlarcası...
Hepsi duvarda,masada,buzdolabında ve yerdeydi. Sasuke içini eve yaymıştı. Naruto onu ararken bu kadar zor günler mi geçirmişti?

Biraz sonra Sasuke yavaşça Naruto'ya yaklaştı ve sarıldı

"Benim her şeyim sensin;gündüzüm,gecem,yaşamım, neşem... Her şeyim sensin"
"Buraya gelince her şey kaydı elimden"
"Sadece duvarlar vardı"
"Çok düşündüm seni,dünyayı,yaşamı her şeyi çok düşündüm"
"Ben sensiz yapamam"
"Bir senmişsin bana iyi gelen"
"Ve ölüm meleğine de bi çare düşündüm"

Naruto şaşkınlıkla kaldı. Demek ki buraya Naruto'yla ilişkisini düşünmek için değil ondan nasıl ayrı kalacağını düşünmek için gelmişti.

Naruto da Sasuke'ye sarıldı

"Bende seni çok özledim"

.
.
.

Naruto ve Sasuke hasret giderdikten sonra oturup "ölüm meleği" saçmalığını nasıl ortadan kaldıracaklarını düşündüler ve ikisinde ortak bir karar aldı;halkı kışkırtmak. Sonuçta halk yönetime karşı gelince yapacakları bir şey kalmayacaktı. Hemen işe koyuldular.
Çıktı çıkardılar, reklam ajanslarına başvurdular, okullarda sunum yapmaya gittiler,sokakta yürüyüş düzenlediler... Tabi ki bunu tek başlarına yapmadılar arkadaşları ve onlara destek veren herkesin bir katkısı oldu. İki aya kalmadan da bu "yasa" olan şey kaldırıldı.
İtachi Shisui ile sorunlarını çözdü ve ayrı eve çıktılar.
Naruto ile Sasuke de evi yenileyip bir siyah bir turuncu kedi sahiplendiler.
Her şey yolunda gidiyordu ve onlar bundan çok mutluydu.

~

SON