hiding » h.s.

3

HIDE

ze zat op een krukje aan een rond tafeltje, ze zag hoe de bakkerij vroeg in de ochtend al vol liep en al die uren waren haar ogen gericht op harry. ze kon zien dat hij compleet afgeleid was, het was haar schuld dacht ze. hij bleef zijn taken maar verkeerd uitvoeren waardoor ze schuldgevoel kreeg, gevoel zou je denken? dat had ze in haar hoofd opgeslagen, dat ze zich schuldig voelde maar haar lichaam gaf geen enkele signalen daarvan af.

ze zag hoe harry klant na klant constant bleef zuchten, hij kon het niet meer aan. ze kon er iets aan doen dacht ze of ze kon het laten voor wat het was. misschien was de tweede optie iets beter. de problemen zaten namelijk in een klein hoekje. ze kon zijn situatie echter niet meer aanzien en stond op van haar plek bij het raam. ze liep voorzichtig langs iedereen naar achter waar ze kon zien dat harry nu even pauze had, hij trok zijn schort uit en liep de keuken in. ze liep hem achterna maar bleef wel afstand houden voor het geval dat er plotseling iets kon gebeuren.

hij nam een glas uit de kast en liet het vol lopen met kraan water, was dat goed vroeg ze zich af. ze liep naar de koelkast waar ze bleef staan, ze kon het niet open maken want ze was bang dat harry het kon zien. gelukkig hoefde ze niet langer te vrezen, harry nam een slok van zijn water en liep moeizaam de keuken uit toen barbara hem riep. met deze gedachten deed ze de deur van de koelkast voorzichtig open. achterin lagen er allemaal flesjes met water, ze pakte er een uit, deed de deur van de koelkast weer dicht en legde het flesje op het aanrecht. ze keek om haar heen en zag een krukje onder een tafel staan. ze schoof het krukje naar haar toe en nam daar plaats.

harry was nog steeds niet terug en misschien kon ze even wat uithalen, misschien kon ze even spontaan zijn. ze beheerde haar krachten niet zeer goed waarvan ze niet eens veel wist, ze wist dat ze moest oefenen maar ze kon harry net zo goed op deze manier helpen. ze hield haar hand uit naar het glas dat op het aanrecht stond. ze tilde haar hand rustig omhoog waardoor het glas van het aanrecht afging. ze probeerde haar gezichtsuitdrukking zo kalm mogelijk te houden als ze haar hand naar de wasbak bewoog maar voordat ze het zelf door had stond harry in de deuropening en ze kreeg de schrok van haar leven.

"wa-"

"barbara!" schreeuwde harry paniekerig als hij zijn benen snel naar achteren bewoog waardoor hij bijna de drempel miste.

hierdoor viel haar hand plotseling weg waardoor het glas naar beneden viel en in stukken brak. harry stond nu achter de drempel en keek met schrik toe.

"is-is hier iemand?" vroeg hij als hij overal keek alsof de persoon vanzelf zou verschijnen. harry bekeek het glas die nu in stukken lag op het aanrecht met een paar scherven op de vloer.

"barbara!" riep hij plotseling als hij weer naar voren ging waar barbara stond en helemaal niks door had.

ze stond meteen op van haar kruk en liep in snelle stappen naar het aanrecht toe waar ze het glas het liefst zo snel mogelijk wilde opruimen maar het lukte niet. ze greep er naar met haar hand maar het ging er dwars door heen. geschrokken trok ze haar hand gelijk terug. ze voelde geen pijn maar iets in die richting had ze wel verwacht. haar hand ging door haar haren, ze moest snel iets bedenken. ze ging het opnieuw proberen dacht ze. ze nam een paar stappen naar achter zodat het dit keer veilig zou gebeuren. ze hield haar hand weer voor haar uit en probeerde te concentreren, ze kneep in haar hand en liet het weer los. met een hevige ademhaling keek ze naar het aanrecht waar alles nu weg was en het volkomen schoon was. met haar andere hand trok ze het glas naar haar toe dat in stukken lag op de vloer. ze kneep nogmaals in haar hand waardoor alles weer eens verdween. het duurde niet lang meer totdat een angstige harry die zijn handen in zijn haren had binnen kwam lopen met een geduldige barbara achter hem aan.

"ik weet niet hoe-" harry begon met praten maar toen hij een blik wierp naar het aanrecht en daarna de vloer zakte hij bijna door zijn benen.

"ik zweer-" barbara keek hem met een smalle glimlach aan en pakte zijn hand vast en trok hem mee de keuken uit.

"neem een dagje vrij harry, je hebt het nodig." harry's ogen waren nog steeds naar de keuken gericht sinds hij het niet kon geloven.

"ik-ik- het gaat wel." stotterde hij uit.

"ik weet niet wat het is lieverd maar je moet even uitrusten." zei barbara met een bedaarde toon in haar stem. harry knikte en liep een andere richting in dan barbara.

ze zuchtte, ze zuchtte diep.

-

Het is Elvira geworden!

Wie gaat er naar 5sos over 12 dagen?

Wie gaat er naar Ariana over 20/21 dagen?

Ik ga alleen naar Ariana sinds ik examens heb maar als je naar 5sos gaat: have a lot of fun!!!!!

Stem en/of plaats een reactie alsjeblieft.