Seninim

Ne cürretle!

Gözlerimi açtığımda bir hostes beni uyandırmaya çalışıyordu.Uçağın içine baktığımda ben hariç birkaç kişinin kaldığını fark ettim.Cam kenarında oturduğum için ilk olarak dışarıya baktım.Uzun bir aradan sonra yine İzmirdeydim.

4 yıl boyunca hiç İzmire gelmedim.
Onun yerine annem İngiltereye geldi.

Annemle biz anne-kızdan öteydik bizim farklı bir ilişkimiz vardı.
Annem benim her şeyimi bilirdi.Bende onun.

Uçaktan indiğimde ilk aklıma gelen Baha'nın şuanda nerede olduğuydu.Haberi varmıydı ki benim Türkiyeye döndüğümden.

Hoş,gittiğimin farkındamıydı onu bile bilmiyorum da.Ama içimden bir ses yokluğumu fark edeceğini söylüyordu...

Annemden gelmemesini istemiştim.O' da gelmemişti.

İlk olarak eve gittim.Annem evde büyük bir hazırlık yapmıştı.

Onu özlemiştim.Neredeyse 2 ay olmuştu.Anneme sarıldığımda annem ağlamaya başladı,annem duygusal bir kadındı.Bende duygusalım ama annem kadar değil.

Sonra bir anda etraftan arkadaşlarım ortaya çıktı.

Ben sosyal bir kızdım.Arkadaş çevrem çok genişti.Ben ve annem dışında 20 kişi falan vardı.

Arkadaşlarımla bir yanda sarılırken bir yandan hasret gideriyorduk.

Bir anda gözüm birisine takıldı.

Gelmişti.
Ve bana bakıyordu.Gözgöze geldiğimizde gülümsedi.Karşılık olarak burukça gülümsedim.

Bana doğru gelmeye başladı.Her adımında kalbimin atışı biraz daha hızlandı.Şuanda kalpten gidebilirim.Tam önümde durdu.Bir süre birbirimize baktık.Baha gelmişti hemde benim için!

Bir anda onu gördüm.O da gelmişti.Işıl...Onu görmemle vücudum sinirle sarsıldı.

Ne cürretle buraya gelebiliyordu?
Ne hakkla!

Ben sinirle köpürürken,Baha o güzel gülümsemesiyle "Hoşgeldin Dora"dedi.

*****
Uzun bir aradan sonra yb geldi saat tam tamına 01.01 yanii öyle Işıl ve Baha hakkındaki  düşüncelerinizi bekliyorum.

Ayrıca bu bölümü @nazifemrt ye ithaf ediyorum :)ithaf ettiğim arkadaşımın kitabı olan SİYAH PRENSESede bakarsanız sevinirim

Sevgiler Saygılar....