මං ටේහ්යුන්ග් හ්යුන්ග් ලියල තිබුණු ලෙටර් ඒක අයෙත් සැරයක් කියෙව්වා...
දන්නේ නෑ කී සැරයක් ද කියලා! මං ඒක කියෙව්වා.. එච්චරයි! ඒක කියවන හැම සැරයකම එයා එකෙන් කිව්වේ මේක මේක කියලා දාහක් දේ මගේ හිතේ අදුනා! මට නොතේරීම..
එයා හරි.. වෙන දේවල් කිසිම දෙයක් මට නොතේරීම වෙමින් තිබුනා... මට මේ දේවල් මීට වඩා හිතට දැනෙන්න ඕනේ උනත් මට එහෙම දෙයක් හිතට දැනුනේ නෑ.. අමුතු දුකක්? මං ප්‍රර්ථනා කරා ඒ ලියුම කියවන හැම සැරයක්ම වේදනාවක්! මට ඒක ඒක ඒක විදියට ලැබුනා..
"හ්යුන්ග් මැරුණේ මං නිසා!"
වෙලාවකට මට හිතුනා!
"එයාට Brain cancer එකක් තිබුනා!"
එතැනදී මට මාවම සාදාරනීකරණය පුළුවන් වුනු තැනකුත් තිබුනා!
"හ්යුන්ග් මට ආදරේ කරා!"
මං හැමදාම විශ්වාස කරා!
"එත් එයාගෙම මල්ලිට වගේ!"
මං එයාට ආදරේ නොකරපු නිසා මං එතනදිත් මාව සාදාරනීකරණය කරා!
මං එතනදිත් මාව සාදාරනීකරණය කරා!
මට ඕනේ වුණේ එයා කියපු දේ තෙරුන් ගන්න විතරයි!
කවදාවත් කරන්න බෑ කියලා දැනගෙනත් මට ඕනේ උනා එයාට දැනුනු විදිය දැනගන්න!
අඩුම! අඩුම මට මේක මෙතනින් පස්සේ අමතක කරලා දාන්න මට මේක තේරුනා නම් කියලා මං ප්‍රර්ථනා කරා!
ඇයි ඔයා යන හැම තැනකම ඔයා මාව මෙහෙම ගැටගහලා හිර කරලා යන්නේ කිම් ටේහ්යුන්ග්?
ඔයා ගියා නම් අඩුම ඔයාට තිබ්බා! ඔයාට තිබ්බා මට මගේ පාඩුවේ ජිවත් වෙන්න ඉඩ තියලා යන්න!
ඔයාට තිබ්බා සාමාන්‍ය විදියට මැරිලා යන්න!
එත්! එත් ඔයා මාවත් පණ පිටින් මරාගෙන මැරිලා! කොහොමද?
කොහොමද එහෙම කරේ කිම් ටේහ්යුන්ග්?
මගේ ජිවිතේ ප්‍රශ්න ගොඩක හිර කරලා ඇයි ගියෙ?
ඒ දෙයට මං වෛර කරනවා කියලා ඔයා දන්නවා කිම් ටේහ්යුන්ග්!
ඔයා දන්නවා මං ඒ දේ නිසා ඔයාට හුගක් වෛර කරා කියලා!
ඔයා දන්නවා මං මේ රසාස්වාදයට කොච්චර වෛර කරා ද කියලා!
~ Three months ago ~
"ඔයා දන්නවා කිම් ටේහ්යුන්ග් මං මේ දේට අකමැති කියලා.. " ජන්කුක් තමංගේ ඉස්සරහ හිටිය කිම් ටේහ්යුන්ග් ට රවන ගමන් කිව්වත් කිම් ටේහ්යුන්ග්ට ඒක ඇහුනෙත් නෑ!
"ටේහ්යුන්ග්! ඔයාට කතා කරන්න ඕනේ කියලා ඔයා දැන් මෙතනට ඇවිත් පොත් කියවනවා! ඇත්තටම? මං අකමැතිම දෙය තමා ඔයා ලිබ්‍රරි එමු කියන ඒක!" ජන්කුක් තවත් සද්දෙන් කතා කරේ ඉන්න තැනවත් බලන්නේ නැතිව!
ඇයි ජන්කුක් එහෙම වෙන්නෙ?? ඇයි එයාට බැරි ඉවසන්න! එහෙම උනා නම් හුගක් දේ මීට වඩා වෙනස් වෙන්න තිබ්බා! ටේහ්යුන්ග් එහෙනම් එයාව මේ වගේ දෙයක හිර නොකරන්න තිබ්බා..
"ඔයාගේ ලොකුම ෆියර් ඒක මොකක් ද කියලා මං දන්නවා.." ටේහ්යුන්ග් තමන් පැළදගෙන හිටිය උපැස් යුගල පැත්තකින් තියන ගමන් මිමිනුවා..
"කමෝන්! ඒක ගැන නෙවේ අපි කතා කරන්නේ.."
"If it was a piece of paper, I would tear it.. If it was a bottle I would break it.. If it was a wall, I would tear it down..but unfortunately it is my heart.." ටේහ්යුන්ග් මිමිණුවේ ජන්කුක් ගේ ඇස් ලගටම තමන්ගේ කොළ පාට ඇස් ලං කරමින්! ජන්කුක් ඒ ඇස් දේකට ආදරය කරත් ඒ වචන වලට වෛර කරා! එයා වෛර කරා හුගක් හිතන්න!
එයා ටේහ්යුන්ග්ට වඩා වෙනස් වුනා හැමදාම!
"මං යනවා!" ජන්කුක් කෑගහ ගෙන එතනින් පිටත් වුණේ ටේහ්යුන්ග් හිනා වෙලා අයෙත් ඒ පොත තමන් අතට අරගද්දී!
~ Back to present ~
ඒ ඔයාගේ හදවත ද ටේහ්යුන්ග්?
ඔයාගේ හදවතේ කෙනෙක් හිටියා කියලා මං දැනගෙන හිටියා නමුත් ඒ කෙනා මම ද?
මට අහන්න ඕනේ වුනු ඒක දෙයක් තමා ඒකත් ටේහ්යුන්ග්!
වෙන දෙයක් මට තේරෙන්නේ නෑ!
හැමෝම මගෙන් ඈත් වෙලා! එයාලා බලන් ඉන්නවා! එයාල බලාපොරොත්තු වෙනවා! මං හැමදේම තෙරුන් ගනීවි හෝ මං හැමදේම අතහරිවී කියලා!
එත් ඔයා දැනන් හිටියා කිම් ටේහ්යුන්ග්!
ජන්කුක්ට දෙයක් අත්හරින්න අමාරුයි කියලා!
හුගක්ම ඔයාගේ දෙයක්!
