Κεφάλαιο 2

17 2 4
                                    

Κάποιος μου κάνει πλάκα!!! Τι θα κάνω; Μου απλώνει το χέρι του έχοντας αυτό το βλέμμα που είχε και το πρωί. Νιώθω ένα ρίγος να με διαπερνά καθώς τον αφήνω να ψάχνει τα κομμάτια της ψυχής μου με αυτά τα μάτια.

Του δίνω και εγώ το δικό μου και κάνουμε μία μικρή χειραψία. "Χάρηκα." Λέει και στρέφει το βλέμμα του προς το κέντρο του αμφιθεάτρου καθώς ο καθηγητής ετοιμαζόταν να αρχίσει το μάθημα.

Που μυαλό για μάθημα εγώ τώρα. Θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Και είπε ότι είναι και παλιοί φίλοι. Τέλεια.

Προσπαθώ να αφοσιωθώ όσο το δυνατόν περισσότερο στα λόγια του κυρίου Άντερσον θέλοντας να ξεχαστώ έστω και λίγο από αυτές τις σκέψεις.

Ο Χάρι με σκουντάει απαλά στον ώμο θέλοντας κάτι να μου πει. "Πάμε για κανένα καφέ μετά." Λέει ψιθυριστά θέλοντας να μην ακουστεί.

"Φυσικά." Του απαντάω μιας και ήθελα να τον γνωρίσω καλύτερα.

"Ωραία. Θα έρθει και ο Λίαμ,δεν σε πειράζει;" Λέει με ένα μικρό χαμόγελο περιμένοντας να του δώσω μία θετική απάντηση.

Που να ήξερες και εσύ καημένε. Δεν μπορώ όμως να του πω όχι. Θα φανεί αρκετά περίεργο και σίγουρα θα με περάσουν για αντικοινωνικό.

"Φυσικά και να έρθει;" Λέω με το πιο χαλαρό ύφος που θα μπορούσα να πάρω ενώ ταυτόχρονα ένιωθα το μέτωπο μου να ιδρώνει. Επιστρέφω στις σημειώσεις μου σαν να μη συμβαίνει τίποτα και προσπαθώ να ηρεμήσω. Θα γίνω ρεζίλι ακόμα δεν ήρθα.

Μετά από πολλές ώρες μαθημάτων έφτασε η στιγμή να πάμε για αυτόν τον καφέ. Δεν ξέρω τι πρόκειται να ακολουθήσει.

Σε όλη τη διαδρομή με κοιτάζει συνεχώς σαν κάτι να θέλει. Κάνω ότι τον αγνοώ αλλά δεν νομίζω να είναι και πολύ πιστευτό μιας και το τρομαγμένο βλέμμα μου με προδίδει για πολλοστή φορά.

Μετά ένα ολο περπάτημα φτάνουμε επιτέλους στο καφέ που είχε επιλέξει ο Χάρι. Είναι αρκετά όμορφο μπορώ να πω και με πολύ μοντέρνα διακόσμηση που σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητη.

"Είναι από τα καλύτερα μαγαζιά στην πόλη." Είπε εντυπωσιασμένος ο Χάρι κοιτώντας τριγύρω με το στόμα ανοιχτό.

"Σ' αρέσει εδώ;" Λέει ο Λίαμ αφήνοντας το μπουφάν του πάνω στην καρέκλα.

Στραβοκαταπίνω ενώ συνεχίζω να αποφεύγω οποιαδήποτε οπτική επαφή μαζί του. "Ναι είναι πολύ όμορφο μέρος." Απαντάω δήθεν χαλαρός εγώ ενώ από μέσα μου με μουντζώνω.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Sep 30, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Expectations Where stories live. Discover now