sadece sev beni,, hyunin

parlıyorsun

Şu an gece yarısıydı. Ve beraber bisiklet sürüyorlardı. Jeongin rüyada gibi hissediyordu. Yorulduklarında durdular. Hyunjin'in konuşmasına izin vermeden konuştu Jeongin "Hissettim." "Neyi?" "Rüzgarı ve özgürlüğü." Hyunjin etkilenmişti. Çünkü hissetmesini istediği şeyler tam olarak bunlardı. "Yıldızları da hissedebilecek kadar yetenekli misin peki?" dedi Hyunjin parlak gözlerle ona bakan çocuğa. "Peki sen yıldızların nasıl hissettirdiğini tarif edebilecek kadar yetenekli misin?" Fazlasıyla etkilemişti bu cümle Hyunjin'i. Ama bunu fark ettirmeden cevapladı. "Resime bile dökebiliyorum, görmek ister misin?" Jeongin kafa salladı. Hyunjin yürümeye başlayınca peşine takıldı küçük olan.
Sahile yakındı evi, denizi dinlemeyi severdi. Büyük bir binaya girdiklerinde Jeongin şaşırmıştı. Hyunjin onları sanat odası olarak adlandırdığı odaya çıkardı. Jeongin hayranlıkla inceliyordu her şeyi. Çizimleri, besteleri, duvara çizilmiş çizimleri... Burası gerçekten sanat odasıydı. Sanatın kendisiydi.
Onun bu kadar yetenekli olduğunu tahmin etmemişti. Hyunjin Jeongin'in ilham kaynağı olan tuvali ona gösterdi. Çok beğenmişti. Birden fazla duygu içeriyordu. Resmi yaşayarak yapmıştı her yerinden belliydi. "Bunun ilham kaynağı sensin." dediğinde çok şaşırmıştı Jeongin. Fazla dürüst biriydi. Jeongin utanırken gözleri kocaman açılmıştı. "Nasıl yani?" çekingen bir tavırla söylemişti bunu. "Yıldızları anımsatıyorsun bana. Onlar kadar parlaksın. İçinde dışarıya çıkmayı bekleyen bir ışık var gibi. Parlıyorsun."
Uzun süre göz teması kurarak sessiz kalmıştı ikili. Jeongin sessizliği bozarak "Benim hakkımda nasıl bu kadar fazla fikrin var?" Bu soruyu bekliyordu Hyunjin. "İnsanları gözlemlemeyi severim." Birden telefon çalma sesi geldi. Bu Jeongin'in telefonuydu. Jisung arıyordu. "Üzgünüm açmam gerek." sorun yok der gibi kafa sallamıştı Hyunjin. "JEONGİN BU SAATTE NERDESİN SEN???" "Sakin ol Hyunjin ile birlikteyim noldu?" "Bu saatte onunla ne işin var? Dur neyse konumuz bu değil." "Jisung ne olduğunu söyleyecek misin artık?"
"Felix'in sevgilisi varmış..." "Tamam bekle yanına geliyorum." Hyunjin anlamaz şekilde bakınca "Felix'in sevgilisi varmış Jisung'ı tek bırakamam kötü hissediyor olmalı." "Ben de geliyorum." Jeongin'in hiçbir şey söylemesine izin vermeden ilerlemeye başladı. Arabaya bindiler.