1. Bölüm : 'KARŞILAŞMA'

22 1 0
                                    

Klasik bir ard arda çalan alarm sesiyle güne 'Merhaba' demek zorunda olmaktan her zaman nefret etmişimdir. Kim ister ki sabahın köründe iğrenç ve bangır bangır çalan bir alarm sesiyle uyanmak veya karga bokunu yemeden yeni bir güne uyanmak.

Alarm sesinden sonra kendimi tuvalete attım ve tuvalete girdiğim halimden çok farklı bir şekilde çıktım. 5 dk kada evrim geçirmek bu olsa gerek. Kısa bir süre sonra hazırlandıktan sonra çikolatalı sütümü alıp kapıya gittim ve uyuyan anneme seslenmeye başladım.

"Anneğğğğ ben çıkıyorumm!!" Diye bağırdım.
"Tamam canım iyi dersler. Paran varmı? " diye seslendi.
Tam evet diye seslencekken uyuz kardeşim Anıl yatağından bağırmaya başladı
"Her sabah aynı şey , bağırma huyunuzdan vazgeçsenizde biz de uyanmasak."dedi ve inadıma
"Evettt hadi ben kaçar."dedim ve kapıyı hızlı bir şekilde çıkıp gittim.

Okula yürüyerek gittiğim için her sabah bakkala getirilen ekmekçiylede sürekli karşılaşıyordum ama bu sabah ilk defa karşılaşmadım. Okula yaklaşmıştım ama bir tuhaflık vardı hiç kimse yoktu acaba geç mi kaldım derken saate bakmak için telefonumu bulmaya çalışıyordum. Telefonumu evde unuttuğumu farkettim ve derin bir yasa boğuldum. Yastayken çikolatalı sütümü kafama diktim ve 30 saniye içinde bitti ve yakında bir çöpe attım.

Okulun kapısına geldiğimde kapı kilitliydi ve benim dışımda kimse yoktu etrafta. Ve etrafıma bakarken dev afişler gördüm ve afişlerde 1 Mayısla ilgili yazılar ve kutlama cümleleri vardı. Sonradan jeton düştü ve bugün 1 Mayıs yani okulun tatil olduğunu hatırladım.

Eve geri dönerken bütün yol boyunca kendime sövdüm. Tam oturduğumuz siteye girerken arkamdan gelen çocuğu gördüm. Anladığım kadarıyla oda bugünün tatil olduğunu unutmuş ve benim gibi sabahın köründe İğrenç alarm sesiyle uyanmış Ve yürüdüğü Yolu bir hiç uğruna yürümüştü. İyice yaklaştıktan sonra bu çocuğun kim olduğunu anlamıştım.

Bizim karşı binada oturan o tatlı çocuk yani Bora olduğunu anladım.

Bora benim eski platoniğimdi. Onu uzun zamandır görmüyordum en son ona 2 yıl önce ilanı aşk etmiştim oda benimle herkes içinde dalga geçip ağlatmıştı. Ama şuan çok tatlıydı...

Onu gördüğümde midemde bişeyler hissediyordum ama kelebek uçması falan değildi , kusmak geliyordu içimden çünkü şuan tam arkamdaydı ve o iğrenç parfümü bütün soluk borularımı tıkamış kusma isteği uyandırıyordu.

İçimden ne kadar tatlı ve gerizekalı olduğunu düşünürken bir anda bana seslendi ve aklımdaki GERİZEKALI sözcüğünün ne kadar ona yakıştığını bir kez daha hatırlattı.

Bana dediği şey:
" hey! Kezo arkana bak .."
Ve bende sazan gibi hemen baktım
"Gülümse" dedi
Refleks olarak çığlık attım ve geri döndüm beni snape alıyormuş pislik. Videonun bittiğinden emin olarak arkamı döndüm ve silmesi için ısrar edicekken yanımdan geçip gitmişti.

Her ne kadar seslenmek gelsede içimden seslenmedim. Ve eve doğru hızlıca gittim . Eve varır varmaz pijamalarımı giydim ve sanki hiç uyanmamış gibi yatağıma yattım. Telefonum şarjdaymış ve bir anda ekran parladı.

Snapchat işareti ve yanında Bora'dan yazıyordu. Ve ne olduğunu tahmin ettim ,daha demin beni çekmişti kesin onu atmıştı,ama gene de açtım. Hasss tahmin ettiğim gibi değilmiş...

Bana kendi fotosunu atmış ve şunu yazmıştı
'Çok değişmişsin , sana çok haksızlık ettim.'

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 07, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DIŞARISIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin