2

13 6 4
                                    

Αν ενδιαφέρεσαι πραγματικά να μάθεις,τότε θα πρέπει να ψάξεις.

Σκεφτόμουν την φράση της. Άραγε από που να μπορούσα να μάθω πληροφορίες για εκείνη; Ποίες είναι οι παρέες της; Γιατί στα μάτια της εκτός από ψυχρότητα διαπίστωσα και πόνο;
Αναρωτιόμουν επανειλημμένα καθώς προσπαθούσα να βρω έναν τρόπο να την πλησιάσω.

Βρισκόμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου όταν η πόρτα άνοιξε απότομα και μπήκε μέσα ο μεγάλος μου αδερφός, ο Λεωνίδας. Φαινόταν εκνευρισμένος έτσι τον ρώτησα τι είχε συμβεί.

<< Σου έχω ζητήσει, πολλές φορές, να βολεύεις τα πράγματα σου. Βρίσκεσαι στο σπίτι μου. Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι με ενόχλει η ακαταστασία. >> είπε και άφησε δυνατά την κάμερα μου πάνω στο γραφείο του δωματίου μου.

<< Πας καλά; Γιατι έριξες τόσο δυνατά την φωτογραφική μου μηχανή στο γραφείο; >> του φώναξα και με γρήγορα βήματα πήγα να δω αν έσπασε. Παρατήρησα μια μεγάλη ρωγμή στον αισθητήρα εικόνας και τότε άρχισα να νιώθω θυμό για τον αδερφό μου.

<< Την έσπασες. >> του φώναξα αγριεμένος. << Την άφησα εκεί γιατί η Νατάσα ήθελε να βγάλει κάποιες φωτογραφίες. Επίσης αν δεν με ήθελες μέσα στα πόδια σου ας μην μου πρότεινες να με φιλοξενήσεις. >> συνέχισα και προχώρησα στην ντουλάπα. Την άνοιξα και άρχισα να πετάω βιαστικά τα ρούχα μου.

<< Παιδιά την συμβαίνει; >> είπε η Νατάσα, η σύζυγος του αδερφού μου.

<< Φεύγω. >> της απάντησα μονολεκτικά βάζοντας στην βαλίτσα μου τα ρούχα.

<< Χριστόφορε συγγνώμη δεν εννοούσα... >> πήρε τον λόγο ο αδερφός μου μα τον διέκοψα.

<< Άσε μας ρε Λεωνίδα, ήξερα από την αρχή ότι ο μόνος λόγος που με δέχτηκες εδώ είναι επειδή είμαστε αδέρφια. >> ψέλλισα.

<<Χριστόφορε μην λες χαζομάρες δεν το εννοούσα έτσι. Θα φτιάξουμε και την κάμερα...>> προσπάθησε να δικαιολογηθεί.

<< Ξέρεις πολύ καλά πόση αξία είχε για εμένα μα εσύ δεν το σεβάστηκες. >> κατευθύνθηκα στην πόρτα και τότε άκουσα την φωνή της Νατάσας.

<<Έλα μέσα να μιλήσουμε, σε παρακαλώ. >>μου ζήτησε ικετευτικά και εγώ της έγνεψα. << Μείνε εδώ. >> απευθύνθηκε στον αδερφό μου.

Προχωρήσαμε στην κουζίνα και καθίσαμε στις καρέκλες. Εκείνη με κοίταξε επίμονα περιμένοντας να μιλήσω αλλά εγώ δεν είχα σκοπό να ξεκινήσω πρώτος αυτή την συζήτηση. Την άκουσα που αναστέναξε και λιγο αργότερα να μιλά.

Ο Φωτογράφος Where stories live. Discover now