"මොකක් ද තමුසෙලා ඒ කරපු වැඩේ තේරුම..."
"අහ් අයියේ...උගෙ හැටි හුලගටත් පාවෙනවද කොහෙ ද 🤣 ඉතින් අපි ටෙස්ට් කරලා බැලුවා..."
"අනෙහ් තොපි මේ ලමයට පාඩුවෙ ඉන්න දීපන් දැන් පලයව් පන්ති වලින් මට කියලා කන පලා ගන්නැතුව..."
අරුන් ටික යන්න ගියා...ඒත් එයා මාව තාමත් තද කරලා අල්ලගෙන...
"මල්ලි...ඔයාට අවුලක් නෑනෙ..."
"මල්ලි ...මල්ලි "
මන් තාමත් එයාගෙ ඇස් අස්සෙ අතරමන් වෙලා... ඒ දුබුරු පාට චොක්ලට් ඇස් දෙක...
"අහ්...මට අවුලක් නෑ.."
"ඔයා එයාල කියන දේවල් එච්චරම ගනන් ගන්න එපා..."
"හ්ම්...තෑන්ක්ස් මන් යනවා.."
"හෙට එද්දි කොන්ඩෙ කපන්එනවා ...නැත්තන් බලා ගමු.."
"හරිහ්.."
මිනිස්සු හැමවෙලේම එක වගේමත් නෑ එයාල සමහර වෙලාවට වෙනස්...මන් ඒ වෙනස් මිනිස්සුන්ට ආදරෙයි 💖
එදා දවස එතනින් පස්සෙ කිසිම අව්ලක් නැතුව ගෙවිලා ගියා....
මුලු දවස පුරාම මට මතක් වුනේ ඒ දුබුරු ඇස් දෙක...
ජීවිතේ කිසිම දවසක නොදැනුන පරිස්සමක් වගේ හැගීමක් ඒ විනාඩි ගානෙදි මට දැනුනා..
*****************************************
මිනිස්සු පාරෙ අඩුවෙන් ඉන්න වෙලාවට මන් ගොඩක් ආසයි..ඉතින්..පහුවදාත් උදේම ඉස්කෝලෙ ට ගියා මන්....අයින දිගටම රොබරෝසියා ගස් වලින් වැටිච්ච මල්....කට්ටියත් ඉන්නවා නැමිලා ටිකක් ඇහිද ගන්නවද 🙂... අහ් මිනිස්සු මොනවා හිතුවත් මට මොක ද
මන් නැමිලා මල් ටිකක් ඇහි ද ගත්තා...ම්හ් කෝ අර චොක්ලට් ඇස් අද නෑනෙ....කොන්ඩෙත් කපන් ආවා අපරාදෙ...
අදත් කලින්ම මන් ..ඒ නිසා පොඩි නින්දක් දාන්න හිතන් ඔලුව තියන් උන්නා...
එහෙම්ම නින්ද ගිහින් 😶
"කොන්ඩෙත් කපන් ඇවිත් හොද ලමයා..."
අහ් මොකාද කොන්ඩෙට අත තිබ්බෙ...
අහ්හ්හ්හ් චොක්ලට් ඇස්...
"තව මන් දැක්කා රොබරෝසියා මල් ඇහිද ඇහිද ඉන්නවා ඉතින් මන් ටිකක් ඔයාට ගෙනාවා..."
