DOWNFALL

CHAPTER 1

Kriiiiiiiiiiiiiiiiing!!!!
BOG.

Aww. Shet. Ang sakit naman n'un.

Bumangon ako mula sa pagkakasalampak ko sa sahig para abutin ang alarm clock kong mukhang kanina pa ko pilit ginigising.

"What does she have that you don't? My heart."

Paulit ulit bumabalik sakin ang mga linyang yun. I force my self to remember the face of the guy in my dream who uttered those lines. But in the end, what I've got is a  blurred image of him, walking away from me.

"Tsk. Tsk. Weird dream," usal ko, "Sino naman kaya ang lalaking yun sa panaginip ko? Tinawag pa kong kinah." Hays.

Kinalimutan ko na lang ang tungkol sa panaginip kong mukhang malabo pa sa plastik labo na mangyayari at nagsimula na akong gawin ang mga morning rituals ko bago pumasok sa school.

Ayy! Oo nga pala. Di pa ko nakakapagpakilala :3 I'm Shekinah Grace Ferrer. But they often call me 'Shek' :) cute noooo? Pero utang na loob. Wag na wag nyong lalagyan ng -r ang nickname ko na yun kung ayaw nyong magkaroon ng World War III hahaha. Anyway, I'm 15 yrs old, and a 3rd yr hs students sa Ark of Angels Academy- school ng mga mayayamang tao. Peroooo. Don't get me wrong, di kami mayaman! Scholar lang ako dun kaya naman talagang subsob ako sa pagaaral para lang hindi mawala sa ranking. And speaking of AAA, papasok na pala koooo. Napahaba daldal ko e. Hahahaha.
---

"Nay, alis na po ako" sabay inabot ang kamay ng aking ina para magmano.

Hawak ang sandok, ay muli niyang hinarap ang lababo. "Di ka ba muna kakain?"

"Ayy nay, hindi na ho. Baka kasi malate na po ako" Pagtanggi ko at saka isinukbit ang bag.

"Osya, dalhin mo na ito at kaiinin mo sa daan. Masama ang nagpapalipas ng gutom" sabay patong ng 2 sandwiches sa mesa.

Ang nanay talaga. Sobrang maalaga. Sa isip isip ko. Kinuha ko iyon at tuluyan na ngang umalis matapos makapagpasalamat.
--

"Ateeeeeeeeeeeeeeeng!"

Ayy. Anak ng tilapia! Napatakip ako sa dalawang tainga ng marinig ang malakas at napakatinis na sigaw na iyon na nanggagaling sa aking likuran.

"Ateeeeeeeeng! Hoy ateeeng! Intayin mo nga akooooo!" sigaw nyang muli matapos akong magpatuloy sa paglalakad.

Tumigil ako at hinarap sya. "Ano ka ba naman Inah ang aga aga yang boses mo kagad ang nangingibabaw sa buong hallway e." Inayos ko ang eyeglasses ko na medyo nawala sa pagkakaayos.

"E bakit ba? I missed you hehe di mo ba ako namiss? :3", she pouts as she says those words.

"Manahimik ka nga dyan. Oo na. Namiss na din kita lalo na yang ubod lakas mong bibig hahaha", sabay yakap sa kanya.

"Sabi ko na nga ba at namiss mo din ang napakaganda mong bestfriend e hahaha"

"Yak. Bestfriend lang walang 'napakaganda'." I said as I roll my eyes.

But the truth is, yes, she indeed is beautiful. Beautiful that anyone who lays his eyes on her can't take them off of her. Sya yung tipo ng babae na every goddamn guy would admire. Angelic face  Kissable thin heart-shaped lips. Perfect nose. Smile that would take your breath away as she shows her perfect set of white teeth. She's tall. Slim. Has fair skin. A goddess in short.

"Grabe ka sakin huhu." Pagta tantrums nya.

"Tse. Oo na. Ikaw na maganda. Hahaha. Tara na nga! Magsisimula na ata ang first class natin." Hatak ko sa kamay nya.

Yes. A goddess. That whenever I am beside her, I feel like I'm a kind of trash. She's beautiful. I am a nerd. She's a head-turner. I'm a girl you wouldn't give a second glance. She's an epitome. And I'm a nobody.

She's Cassandra Fabian. My bestfriend.

And I'm JUST Shekinah Grace Ferrer.