Made in Hell

Αρχή.

Στην αρχή λένε είναι το χάος.

Στην δίκη μας ζωή το χάος είναι ο οδηγός μας, στον δικό μας κόσμο δεν υπάρχει φως.
Για αυτό πρέπει να μάθεις να ζεις στο σκοτάδι.

Και εγώ έμαθα από μικρή να ζω μέσα σε αυτό.
Με μεγάλωσαν για να γίνω το τέρας που είμαι σήμερα. Είμαι το πιο πολύτιμο όπλο της οικογένειας μου. Της οικογένειας Ιωάννου.

Το όνομα αυτό φέρνει πανικό στους αντιπάλους και οποίος μας κάνει εχθρό του πρέπει να είναι πολύ ηλίθιος.

Και αυτοί είναι πράγματι πολύ ηλίθιοι.

Ένα χάσμα δημιουργήθηκε τριάντα έξι χρόνια πριν. Όταν ο πατέρας μου, ο Άγγελος Ιωάννου ήταν δεκατεσσάρων ετών και ο Αιμίλιο Ιβάνοβ δεκαέξι.

Από μια συμπλοκή, δυο σφαίρες σε λάθος κεφάλια και δυο νεκροί. Ο θείος μου και ο πατέρας του Αιμίλιο, αυτοί έχασαν την ζωή τους και ο θάνατος τους υπέγραψε νοητά τον πόλεμο.

Έναν πόλεμο που δεν θα τελειώσει ποτέ,
εκτός και αν μια από τις οικογένειες πέσει...

—Βικτώρια

———

Σε αυτόν τον κόσμο δεν χωράνε δυο ηγέτες. Δεν γίνεται να υπάρχουν δυο ισχυρές μαφίες.
Πάντα μια θα πρέπει να υπερισχύει, να είναι πιο δυνατή, να ηγείται του υποκόσμου.

Έζησα μέσα στην απάτη και στο αίμα, στην σκληρότητα και την βαρβαρότητα. Όλα αυτά με έκαναν αυτόν που είμαι.

Ψυχρός,
αδιάφορος,
θηριώδης,
αναίσθητος
και η λίστα συνεχίζεται.

Δεν αγαπάω με όλη την έννοια της λέξης. Έχω μάθει να ξεχωρίζω τους ανθρώπους που είναι στην καρδιά μου. Και αυτοί δεν είναι άλλοι πέρα από την οικογένεια μου. Την οικογένεια Ιβάνοβ.

Μια μαφία που υπήρχε χρόνια ολόκληρα, μια άκαμπτη κληρονομιά. Ένα επίθετο τόσο ισχυρό που είναι ικανό να γκρεμίσει και να χτίσει πόλης από την αρχή.

Αυτή είναι η οικογένεια μου και εγώ είμαι ο διάδοχος αυτής της κληρονομιάς.

Και θα είμαι και ο βασιλιάς του υποκόσμου, θα πάρω τον θρόνο που μου ανήκει όταν βγάλω αυτήν την οικογένεια από την μέση μα πιο συγκεκριμένα όταν βγάλω αυτήν από την μέση.

—Κριστιαν

———

!!!
Η ιστορία είναι ολοκληρωμένη ωστόσο αρκετά από τα κεφαλαία χρειάζονται ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ διόρθωση.

(ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΟ)

*(Ένα note από μένα το οποίο το αφήνω εδώ αρκετούς μήνες μετά την ολοκλήρωση αυτού του βιβλίου)

Το γράφω για όσες διαβάσουν την ιστορία μα και για όσες ξανά γυρίσουν σε αυτή την ιστορία. Και για μένα φυσικά που κάποτε θα ξανά επιστρέψω εδώ και θα το θυμηθώ.

Πέρασε παρά πολύ καιρός. Πραγματικά ΠΑΡΑ πολύ καιρός για να καταφέρω ψυχολογικά να «ανοίξω» ξανά αυτό το βιβλίο. Νιώθω ότι πονάω πολύ που τελείωσε μα ταυτόχρονα χαίρομαι και αφάνταστα.

Το έχω αναφέρει ήδη παρά πολλές φορές πως το Made in Hell είναι ένα βιβλίο που με έσωσε και πράγματι με έσωσε με κάθε τρόπο. Κομμάτι της ψυχής μου βρίσκεται σε κάθε κεφάλαιο.

Για εκείνες τις όμορφες μου που ΘΑ το διαβάσουν έχω να σας πω να κοίταξε μέσα από τις λέξεις και πίσω από τα γράμματα. Και να μην ξεχνάτε πως θα διαβάσετε για την κόλαση, την κόλαση του Κριστιαν και της Βικτώρια.

Για εκείνες που το έχουν διαβάσει και έχουν ταξιδέψει παράλληλα μαζί μου καθώς έγραφα  αυτό το βιβλίο να πω πως σας αγαπώ πιο πολύ και από την ζωή την ίδια, όχι μόνο γιατί σταθήκατε δίπλα μου αλλά γιατί αγαπήσατε όχι μόνο το βιβλίο αλλά και εμένα.

Ειλικρινά σας αγαπώ πολύ.
-Βι❤️