Our brothers..|•| hyunin

benböyleçekiminamk

Kafamda Hyunjin vardı. Adam hayatıma bodoslama dalmıştı. Ona karşı birşey hissediyor muyum onu da bilmiyordum..

Kafayı yiyecek gibiydim şu son haftalarda yaptığım tek şey ders çalışmak ve sınavlara girmekti ah tabi performans ödevlerini unutmamak lazımdı. Çok az uyuyabiliyordum en fazla 1 saat en çok 3 saat arası değişiyordu.

Göz altlarım çok morarmıştı. Cidden gözlerim görme işlevini yapamıyordu artık son 1 haftadır gözlüklerimi takıyor ve öyle devam ediyordum maratonuma.

Bazı zamanlar kafamdaki düşünceler beni esir alsa da iyiydim.. Galiba?

Şuan kütüphane masasında oturmuş son performans ödevimin son paragrafını yazıyordum. İşletme ve Muhasebe okumak zordu.
(Yazar:böyle bölümler var ama ayrı ayrı ben birleştirdim kendi hayal gücüm.)

Herşey düzgün bir şirkete girip çalışmak içindi başka amaç yoktu. Eğer derece ile mezun olamazsam da iş hayatına baybay diyebilirdim.

Son satırları da yazdığımda derin bir nefes almıştım.

Bitmişti.

Masadan kalkıp eşyalarımı topladım bir tomar kağıdı kucaklayıp profesörün odasına ilerledim.

Kapıyı tıklatıp düz ifadem ile içeri geçtiğimde profesör ile sohbet eden hyunjin'i görmeyi beklememiştim.

"Bay Choi istediğiniz performans ödevini bitirdim hepsi burda ve hepsi kendi el yazım"

"Oh... Jeongin ödevi bu kadar sayfaya sığdırmak zor olmadı mı"

"Hayır Bay Choi"

"Pek iyi durmuyorsun"

"Sizin verdiğiniz bu ödev son performans ödevimdi ve erken teslim yapmak istedim gördüğünüz gibi iyi değilim ve saygısızlık etmeden gidip uyumak istiyorum.. İyi günler bay Choi"

Eğilip,çıktım.

Fakülteden de çıkmış ve otobüs durağına ilerlemeye başlamıştım.

Yanıma siyah araba yanaşmış ve yavaş yavaş hareket ediyordu benimle beraber.

Kafamı çevirip kim olduğuna baktım ve tahmin ettiğim gibi hyunjin'di.

"Jeongin gel konuşacağız"

"Neyi hyung"

"Gelirsen söylerim"

"Of tm"
(Yazar:ben gerçek hayatta tamam yerine tm diyebiliyorym ordan şeyettim dkfkeofmwpfmep)

Arabaya binmiş ve kemerimi takmıştım. Kafamı geriye atmış ve gözümü kapatmıştım.

"Bana gidiyoruz şuan itiraz da edemezsin,indirmem arabadan"

"Tamam. Zaten hareket edebilecek gücüm yok, yemek de yaparsan en sevdiğim kişi olabilirsin"

"Yapacaktım zaten"

"Hmhm"

"Jeongin farkında mısın? "

"Neyin"

"Aramızdaki çekimin"

"Değilim"

"Nasıl! "

"Bildiğin. Aramızda bir çekim olduğunu sadece sen hissetmişsin"

"Ben 'hislerden' değil çekimden bahsettim farkında olup olmadığını sordum."

Ağına takılmıştım.

"Her neyse"

"Teşekkürler"

"Ne için"

"Yeni ürünlerim için yardımcı oldun seni aradığım zaman gerekli olan aromaları vs sormuştum."

"Paramı isterim"

"Paradan daha iyi şeyler verebilirim"

"Sadece para."

"Hmm"

"Hmhm"

Yol boyu uyuma kararı almış ve cama dönmüştüm.

Hyunjin
Jeongin yol boyu derin bir uykuya dalmıştı.

Ara sıra nefes alıyor mu diye kontrol etmiştim.

Evime geldiğimizde garaja park ettim arabayı ve anahtarı görevliye verdim.
Jeongin'i ön koltuktan alıp yürüyüp yürümeyeceğini teyid ettim.

Ama o konuşmak yerine kollarını boynuma sarmıştı.
Bir elim ile belinden diğer elim ile de kalçasının altından tutup kucağıma aldım.

Başı anında boynuma gömülmüş. Ve benim gülümsememi sağlamıştı.

Bu çocuğu neredeyse hiç tanımıyordum ama dediğim gibi aramızda duygusal bir çekim vardı. Bu beni üzmektense mutlu ediyordu. Kim olduğunu tam anlamıyla bilmediğim bu çocuk bana iyi geliyordu.

Evin kapısına ayağımla birkaç kez vurduktan sonra çalışanlardan biri kapıyı açmıştı. Şaşkın olduğu belliydi.

"Hyunjin bey yardımcı olayım-"

"Gerek yok yukarıda olacağım. "

"Pekala efendim"

Adımlarımı yukarıya,odama,yönlendirdim.

İçeriye geçtiğimde kapıyı arkadan kilitlemiş ve jeongin'i yatağıma yatırmıştım. Üzerindeki ceketi çıkartmış ve üzerini örtmüştüm.

Şimdi rahat uyuyabilirdi.

Ben de bu sırada kıyafetlerimi alıp duşa girmiştim. Soğuk su iyi gelecekti..

15dakika sonra işimi bitirip çıktığım zaman jeongin hala uyuyordu.

Yanına uzanıp güzel kokusunu içime çektim.

Biraz uyumaktan zarar gelmezdi değil mi?