༎Zawgyi༎

191 22 5
                                    

>>>>>>>•••••<<<<<<<

ညေလျပည္သည္ တသုန္သုန္ျဖင့္ေနာ့ေနဆဲ။
ေလး႐ူးသုန္ေတာ့ ေႏြညက အတန္ငယ္ခ်မ္းေအးေနဟန္႐ွိသည္။

ဆိတ္ၿငိမ္သည့္ညဦးပိုင္းသည္ နယူးေယာ့ခ္ၿမိဳ႕၏ လမ္းၾကားမ်ား၌ မင္းမူေနသည္။
ညစ္ပတ္ေပေရေနသည့္ လမ္းၾကားတြင္ လူသြားလူလာက်ဲ‌ေန၏။ သည္လိုလမ္းေတြက လူစည္ေနတတ္တာမ်ိဳးမွမဟုတ္ဘဲ။ ဟိုတစ္စုသည္တစ္စုနဲ႔ တရားမ၀င္ေဆး‌ဝါးေတြ လဲလွယ္ေနတဲ့လူ‌ေတြ၊ လာသမွ်လူ လက္တြဲကူခ်င္ဟန္ျဖင့္ ဆြဲလားရမ္းလား ညငွက္မေလးေတြ၊ သူ႕လိုပ်က္စီးစုတ္ပဲ့ေနသည့္ အၫႊန္းတုံးလူငယ္ေတြနဲ႔မို႔ လမ္းၾကားေလးက အထီးက်န္မဆန္ေခ်။

ေဆးလိပ္ကိုလက္ၾကားညႇပ္ကာ သူ႕အားလာေရာက္ျမႇဴဆြယ္ေနသည့္ မိန္းမ႐ႊင္ကို ခပ္ေထ့ေထ့ၾကည့္မိသည္။ ကိုယ္ေပၚမွာ အက်ႌနဲ႔တူတာဆိုလို႔ မို႔ေမာက္ေနသည့္ေ႐ႊရင္ေပၚက အ၀တ္ပါးတစ္ပိုင္းတစ္စႏွင့္ တစ္ထြာေလာက္ေတာင္မ႐ွိႏိုင္သည့္ ေဘာင္းဘီအတိုျပတ္ကေလးသာ႐ွိေလသည္။

ဘာလဲ၊ သူ႕ပုံစံက သူမကိုေငြေပါက္ၿပီးတစ္ညေလာက္ေခၚအိပ္ႏိုင္မယ့္ အေျခအေနလို႔မ်ားထင္ေနသလား။ ေမွာင္ရီေနသည့္ လမ္းၾကားထဲ၌ တစ္လုဲးစႏွစ္လုံးစၿပိဳးျပက္ေနေသာ မီးေရာင္အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အေ႐ွ႕ကမိန္းမ၏ ပုံစံကိုဝိုးတဝါးခန္႔မွန္း၍ရသည္။

"leave me alone!!"

ခပ္ျပတ္ျပတ္ေငါက္မိေတာ့ ဆိုးေဆးအနီျဖင့္ ရင့္ေထာ္ေနသည့္ႏႈတ္ခမ္းနီနီကိုမဲ့႐ြဲ႕ကာျဖင့္ လယ္ခလယ္ေထာင္ျပရင္း...

"F**k you!! asshole"

အံမယ္!ဘလိုင္းႀကီးပါလား၊ သူကပဲေျပာရတယ္႐ွိေသး။ ခပ္ဟဟသာရယ္လိုက္မိသည္။ လက္ထဲမွမီးညႇိၿပီးသား ေဆးလိပ္ကို ႏႈတ္ခမ္းထက္ေတ့၍ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ နံရံမဲမဲကိုသာ စိုက္‌ၾကည့္ေနမိသည္။ မႈတ္ထုတ္လိုက္ေသာ ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြၾကား စိတ္ပ်က္စရာ၊ အားငယ္စရာေတြ ပါသြားရင္အေကာင္းသား။
တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ ဒီလိုစုတ္တီးစုတ္ပဲ့သတၱဝါကေလးတစ္ေကာင္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ တစ္ခါမွမေတြးဖူးေခ်။

"အဟက္!"

ေၾကာင္စီစီျဖင့္ ရယ္လိုက္မိသည္။ အေၾကာင္းအရင္းမ႐ွိဘဲ ရယ္ခ်င္သည္၊ အေၾကာင္းမဲ့စြာပဲ ငိုယိုခုန္ေပါက္ကာ ေျမ၌လူးလိမ့္ခ်င္မိသည္။ သည္လိုလုပ္လို႔ ရင္ထဲကေသာကေငြ႕ေတြ ေျပတန္ေကာင္းပါရဲ႕။

༎Be mine༎{One Short}Where stories live. Discover now