Bölüm 1: Yanlış Alarm

29 0 1
                                    

Tamamdır, biletiniz kontrol edildi,iyi günler."

"Teşekkürler"

Yeni Bir Sezona Açılıyorum. İçimden bir ses bu tatilimin çok güzel olacağını söylüyor.

"Merhabalar, siz o ünlü şarkıcı Lena Motta mısınız acaba?"

"Evet, merhaba"

"Ayyy kızım size bayılıyor da, bir imza alabilir miyim lütfen?"

"Tabiki"

Buna alışalı çok oluyor. Şu iki yılım hep böyle geçti.

Bu yaz aylarının güzel ve fansız geçmesini istiyorum . Telefonumun çalmasıyla telefonumu elime alıp arayana baktım . Arayan annemdi , telefonu açtım .

"Alo"

"Kızım geldin mi?"

"Evet şimdi havalimanından çıkıyorum"

"Tamam, geldiğinde yaz"

"Tamam, görüşürüz

"Görüşürüz tatlım"

Havalimanından çıktığımda birinin beni izlediğini gördüm ama öyle bir bakıyordu ki sanki bana bir şey yapacakmış gibiydi . Paranoyaklık yapmaya gerek yoktu bence .

"Sadece bir fandır, o kadar"

Daha çok ona takılmadan taksiye bindim ve ailemin evine doğru ilerledim.

...

Taksiciden indiğimde tam eve yaklaşıyordum ki arkamdan biri beni tuttu .

"Hey, HEY BIRAK BENİ!!"

Bağırsam bile beni duymamış gibi yaptı.

"HEY SANA DİYORUM,BIRAK BENİ!"

Ondan ayrılmaya çalışırken beni arabaya doğru götürüyordu . Ne kadar çabalasam da kollarında çırpınmaktan başka bir şeye yaramıyordu . Beni zorla arabasına bindirdi.

"HEY, İNSAN KAÇIRMAYA HAKKINIZ YOK!"

"Sus ! "

Sesi netti ve hiçbir pürüz yoktu sesinde . Kendinden emindi .Tek dediği şeyde buydu. Tam bir şey söyleyecektim ki etrafımda beyaz bir gaz bulutu yayılmaya başladı . Korkuyla etrafıma bakıyordum . Etraf gittikçe beyazlaşıyordu . Sonra yavaş yavaş bilincimin kapandığını hissettim. Onlara tekrar bağırmak istedim ama yapamadım. Bana ne yapacaklarını ya da nereye götüreceklerinden hiç bir fikrim yok.

- ❦︎ - ❦︎ - ❦︎ - ❦︎ - ❦ - ❦︎ -

Uyandığımda kendimi bir sandalyede, bağlanmış bir halde buldum. Önümde beş tane adam vardı. Ama emin değilim. Hem ben yeni yeni uyanıyordum.

"Uyandı"

"Kimsiniz siz ya? Sizi tanımıyorum"

"Benimle oyun oynama, benim kim olduğu gayet iyi biliyorsun"

"Sapık mısın sen ya? Tanımıyorum işte"

"Ya sabır"

Bu adamın ne yaptığından ya da kim olduğundan hiçbir fikrim yok. İçimden bir ses bir fan olduğunu söylüyor ama yok be bu adam 30 yaşında falan, olamaz. Bana bir bakışları var sanki ilkokulda onları kızdıracak bir şey yaptım da onlar da intikamını şimdi alıyorlar gibi.

"Harbi tanımıyorum, gerçekten lütfen bırakın beni"

"Hande sabrımı zorlama"

Hande mi? O da kimdi ?

"Hande kim ya? Ben Hande değilim"

"Ne"

"Evet doğru duydun, ben Hande değilim"

"Adın ne?" Yani benim fanım olduğunu düşündüğüm kişi beni tanımıyor muydu ?

"Lena, O ünlü şarkıcı var ya, Lena Motta, O benim"

Önümdeki adam ve onun yanındaki dört adamın da çok şaşkın olduğu ortada.

"Eren, abicim, siz yanlış kişiyi mi kaçırdınız?"

Ne? O Hande denen kadınla mı karıştırdılar beni?

"Bilmiyorum ki, çok benziyorlar"

"Sizin yapacağınız işe-"

Adam öyle bir bakıyor ki birazdan onun bakışları yüzünden öleceğim.

"Tamam, şimdi söyle ünlü derken ne kadar ünlü?"

"Dünyalar kadar, biri beni görürse kesin tanır yani"

"Offffffffff"

"Şimdi gördüğünüz gibi yanlış kişiyi almışsınız bu yüzden ben gidebilir miyim?"

"Hayır"

"Ne? Neden?"

"Çünkü sen polise söylersen diye, hem ünlüsün daha çok inanırlar sana o yüzden seni bırakamam"

"Harbi söylemem, yeminn, lütfen beni bırakın ailem beni merak etmiştir"

"Özür dilerim, elimde olan bir şey değil, ünlülere inanmam, şu üç ay zamanını burada geçir, ona göre seni bırakırım"

"Ama bu üç ay yaz aylarının tamamı!"

"Evet"

"Ve ben bu üç ayımı ailemle geçirmek için geldim"

"O zaman geçiremeyeceksin, bu benim hatam değil . Hem ayrıca ben seni kaçıran ben değilim . Kızacaksan git seni kaçıranları bulup onlara kız"


Hakkı olmadan beni burada tutmaya zorluyor. Daha adını bile bilmiyorum. Giderken beni de sandalyeden çözdü ve bir odaya götürdü. Evet, şimdi diyorsunuz ki "neden kaçmadın?" KAÇACAK YER Mİ VAR Kİ! Hem çok hızlı bir adama benziyor, kaçamam yani.

"Odan burası olacak, kendi evindeymiş gibi hisset ama öylede kendi evinin ortasında kıyafetsiz falan duruyorsan onu yapma, diğer şeylerde serbestsin." Tam gidecekken arkasını döndü ve omzunun üzerinden bana baktı . " Ha bide bağırmaya çalışma sesini boşa harcarsın . Evin etraf bomboz çünkü , hiçkimseler yaşmaz burda "

Bunu söyleyip bana konuşmaya zaman vermeden hemen odadan çıktı. Tatilimin hiç böyle geçeceğini düşünmemiştim. Ama galiba tatilim bu adamın yanında geçecek. Ne kadar bunu istemesem de.

Yanlış AlarmHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin