T E D A V İ

} 1 {

Kelimeler...
Binlerce kelime....
Binlerce umursamazca yapılan, duşunmeden atılan adımlar... Ben Choi Amaris kimsenin gerçekten insan gözüyle bakmadiği amaris şuan okuldayim...yine o lanet sıramdayım üstümde gri eşofman takımı var

Tabiki ben dikkat çekemem bilirsiniz gözler çok ürkütücü...onlar duşunmeden yargiliyolar en korktuğumda bu ya...yine etrafta insan doluşuyo çoğu kişi henüz bneim sesimi bile duymuş değil...ama onlara göre konuşamiyorum da tabi...

Lara
"Kankaağ duydun muuğ yeni biri geliyomuş ve accayip yakışıklıymıış"

Ben de diyorum ki ne zaman gelecek bu kız... O Lara sınıfın ilgi isteyen 2 kızından biri ayrıca fazlaca yawşaklik özelliği var...

Mina
"Kanki yaniğ bu seferki benim tamam miğ diğerini sen denedin çocuk okuldan gitti dnjdkd"

Evet evet tam da tahmin ettiğim gibi fazlaca şimarik olan diğer arkadaşi geldi anlattiğim gibi kesinlikle bundada yavşaklik vardı yani...

Zil çalmıştı...sıramın önünde duran iki ayak ile gözlerimi onun gözlerine çektim...

Mina
"Bu kadar şimariklik sana da yetmedi mi ne bu havalar asla kimseyle konuşmuyorumlar falan"

Lara
"Kanka bırak ya ilgi istiyo siçtiğimin dilsizi"

Mina
"Şimdi bunun ailesi falan da çopçudur belki de ondan takılmak istemiyordur znsnks"

Normalde onları görmezden gelebilirsin ki aileme laf etmeselerdi ayrıca kör falan mıydı acaba ailem çopçu olsa nasıl böyle giyinebilirdim...
Anlık gelen sinirle önümdeki dız kapağina tekme attım düştü...Lara üzerime geldi ve elini saçima doladi ben de elini kavradım ve bıktım sonra gevşeyen elini saçimdan çektim ve ters çevirip yere attım tam o sırada Mina bana yumruk aticakti ki tuttu zaten kaçacak halim yoktu ilaçlar beni yeterince yoruyordu. Sonra gözlerimi bana yardım edene çevirdim. Siyah ortalama uzunlukta parlak saçlari ince yüzü doldun dudakları vardı tabiki bunu 3-4 saniye izleyişte yapmiştim. Ardından yavaşça sorama oturdum ve laçamak bakişlarla etrafı süzdüm Lara ve Mina siniftan çiktilar bana yardım eden çocuk yeni çocukmuş.o ise oğretmenler masasının yanındaki camın orda bir sınıfı süzüyordu bir de dışarıyı.Diğerleriyse...onlar olayı konuşuyorlardi....gözlerimi sınıfa giren hocaya çevirdim daha sonra ise ayağa kalktık...oturmamış işaret eden el hareketiyle oturduk.

Hoca
"Merhaba oğlum sen yeni misin"

Yeni çocuk
"Evet hocam"

Hoca
"Tanit kendini çocuğum"

Yeni çocuk
"Ben hwang hyunjin"

Hoca
"Başka birşey yoksa özellikle yanına geçmek istediğin biri var mı"

Çocuk gözleriyle sınıfı süzdü 2 kişi tek oturuyordu ve 1 sıra tamamen boştu tek oturan kişi bir ben bir de kimsenin bilmediği ama ikizim olan Choi yeonjun o 9. Sınıfta buradaydı ben ise 10. Sınıfın 2. Dönemi gelmiştim ve geldiğim derste anksiyetem yüzünden cevap verememiştim öyle ki herkes beni dilsiz biliyordu ya...

Çocuk ilerledi ve benim hemen arkamda olan kimsenin oturmadiği sıraya oturdu...oraya kimse oturmazdı...çünkü eskiden ben orda oturuyordum... Şimdiyse hoca zoruyla bir öne geçmiştim...

Tüm sınıf çocuğun gittiği yere karşin iğrendiğini belirten sesler çikarmaya başladı...çocuk sorarcasina etrafa bakıp duruyordu...

Younjun
"Bakma öyle orası önündeki dilsiz picin yeriydi eskiden"

Çocuk garip bir şekilde bir bana bir ona baktı çocuğa bakmiyordum daha doğrusu kimseye bakmamaya çalışıyordum...garipseyebilirsiniz....evet kendi ikizim bana boyel laflar etti...ama aslında bana böyle davranmasını ben istedim...benim halimi biliyordu o...ve ben ona da kötü davranmamalari için ona beni tanimiomuş gibi davranmasını söyledim...
bizim aramizda ilk başta kan baği olup olmadiğini soranlara karşi zor bela yok-hayır demesi gözümün önünden gitmiyor...
Hyunjin onaylanmayan bakişlar atarak yerine oturdu...
.
.
.
Sonunda ders bitti cidden ölüyordum artık ve daha fazla okulda kalmak istemediğimi hissettim...
.
.
.
Yolda yuruyordum eve gidicektim okul bitmeden okuldan ayrilmiş daha sonra saatlerce parkta oturmuştum ve şimdi saat neredeyse gece yarısını geçiyordu...daah sonra gelen hiçkirik sesleriyle duraksadim...
*Flashback*
Yine sıradan bir gündü kuçuk kiz henüz 5 yaşindayken babası işinden çikmiş ve gelmişti...