2=1

Cennet Gözlüm

Yaz kampından dönüşte eve varmanın mutluluğu vardı. Döndüğünüz yerde çok sevdiğiniz biri varsa. Sevgili değil. Şimdiki isimle bestim. Büşra'ya anlatacak çok şeyim vardı biran önce eve varmak istiyordum. Babam valizlerimi bagaja koyduktan sonra bir öpücük verip kapımı açtı. Büşra kan kanseriydi annem iyi sonuçlar aldığını söyleyip duruyordu telefonda , arabaya bindigimizde babama dönerek
- Büşra nasıl oldu? Dedim. Babam sakin bir şekilde arabayı yavaşlatmış.
-"Cennette meleğimiz" dedi. Gözlerimden yaş geldiğini hatırlıyorum. Gözlerimi açtığımda annem ağlıyordu. Telaşlıydı galiba. Gözlerimi tam açtığımda hastanede olduğumu anladım. Doktor içeri girdiğinde bu oydu evet Büşra'nın doktoru. Çığlık atmaya başladım. Sakinleştirici iğne yaptıklarında bana
- Çok güzel uyudu
Dedi. Gözlerim kapanıyordu, ilacın etkisiyle. Gözlerimi tekrar açtığımda esmer , siyah saçlı bir kadın yanımda serumlarımla uğraşıyordu.
-Birazdan taburcu olacaksın ama sakin olmalısın, dedi. Nasıl böyle bişey derdi aklım almıyor. Büşra hafif tombul, kıvırcık saçlı, ela gözlüydü. Hep gülerdi. Tek hayalimiz voleybol salonuydu. Büşra her sabah evden çıkıp çöpün yanındaki kıza yeni kıyafetlerinden veriyordu. Ama üvey annesi sürekli ona şiddet uyguluyordu. Bunları düşünürken babam beni arabaya koymuştu. Sitenin girişine geldiğimizde hıçkırıklarımı tutamadım. Karşımda Berna vardı Büşra'nın kardeşi şimdi omu benim en yakın arkadaşım olcaktı. Arabadan indiğimde Berna elime bir defter sıkıştırıp gitti. Defterin üstünde gemi resmi vardı gökyüzünün her tonu vardı kapağında. Dikkatimi kapaktaki Büşra yazısı dikkatimi çekti. Eve girdiğimizde direk odaya kapanmıştım. Defteri açtığımda bu Büşra'nın defteriydi günlüktü bu. Son sayfalarında bana dair şeyler yazmıştı.
" Canım, o çocuk her gün güvenliğe gelip seni sordu ilk başta seni sevdiğine o kadar inanmıştım ki ama hayır o kızlaydı Mirayla." dikkatimi sadece şu yazılan çekmişti gerçekten böyle bişey yapmış olabilirmiydi Batu. Büşra'ya kızdığımı farkettim ve direk evden çıktım. Karşımda Batu.